Zdrajca Tronu skończył się niezbyt optymistycznie. Większość rebeliantów wraz z Ahmedem została zabrana i uwięziona przez Sułtana. Amani oraz mała grupa ocalałych muszę radzić sobie sami. Buntowniczka z pustyni nagle stała się zastępcą przywódcy rebelii. Jej głównym zadaniem jest uwolnienie Ahmeda, ale jak na razie nie może nawet wydostać się z miasta, brakuje jej armii i czeka ją przeprawa przez całą pustynię. A po drodze tylko kilka razy otrze się o śmierć.

To, co mnie najbardziej uderzyło w Duchach Rebelii to wybory, przed jakimi została postawiona Amani. Musi decydować o życiu i śmierci. Postępowanie bohaterki przypominało mi grę w szachy, po jednej stronie stoi ona, po drugiej Sułtan. Były również Dżiny, które mieszały w głowie Amani i próbowały rozegrać swoją partię. Dużo się dzieje w tej części, od samego początku autorka stawia na akcję. Pojawiają się może dwie chwile na złapanie oddechu. W tej części uwielbiam jeden końcowy fragment z Jinem i Amani, jest romantyczny, intymny i tak naprawdę w całym tym szaleństwie cały czas się na niego czeka. Szczególnie gdy podczas czytania towarzyszy nam strach, że Amani, Jin lub ktoś inny – zaraz zginie. Książkę pochłania się niecierpliwie i szybko. Hamilton wie, jak wzbudzić w czytelniku panikę i zarazem wciągnąć go w swoją historię.

Przyznam się bez bicia, że sięgając po Duchy Rebelii, doznałam objawów sklerozy. No bo jak dokładnie skończył się drugi tom? Już miałam zacząć czytać go jeszcze raz, ale okazało się, że autorka sprytnie nakreśliła zakończenie w pierwszych rozdziałach trzeciej części. Nic nie musiałam sobie przypominać, wszystko zostało ładnie wplecione w treść. Dodatkowo na początku zawarto spis najważniejszych bohaterów, stworzeń i legend. Styl jest trochę inny, niż we wcześniejszych tomach – musicie się przygotować na szybkie przeskakiwanie z wątku na wątek, sporą ilość walki, co wprowadza większą dynamikę. Narracja pozostaje pierwszoosobowa, prowadzona z punktu widzenia Amani i w tym przypadku bohaterka mnie nie zawiodła. Lubię ironiczne poczucie humoru Amani, jej dylematy moralne, wojnę na myśli, gdy musi podjąć ważną decyzję.

Nie spodziewałam się, że walka będzie tak brutalna. To trylogia skierowana do młodzieży, ale jednak wojna jest tutaj autentyczna i krwawa. Pojawia się też zdecydowanie więcej magii, wcześniej czytaliśmy o legendach, teraz te legendy okazują się realne. Podobały mi się krótkie rozdziały napisane niczym baśnie, opowiadające historie bohaterów z perspektywy zwykłych ludzi – legendy o przygodach Amani oraz jej przyjaciół. Robią genialny klimat.

Co tu dużo pisać, Duchy Rebelii to bardzo dobre zakończenie serii o Buntowniczce z pustyni. Mamy magię, porywającą akcję, dylematy moralne i również trochę młodzieńczej miłości. Zakończenie przyprawia o szybsze bicie serca. Nie chcę rozstawać się z bohaterami, ale znając mnie, pewnie jeszcze nieraz wrócę do tej trylogii. Pozostaje mi czekać na kolejne książki spod pióra Alwyn Hamilton.

Recenzja: https://recenzentkiksiazek.blogspot.com/2018/06/duchy-rebelii-alwyn-hamilton-recenzja_1.html

Zdrajca Tronu skończył się niezbyt optymistycznie. Większość rebeliantów wraz z Ahmedem została zabrana i uwięziona przez Sułtana. Amani oraz mała grupa ocalałych muszę radzić sobie sami. Buntowniczka z pustyni nagle stała się zastępcą przywódcy rebelii. Jej głównym zadaniem jest uwolnienie Ahmeda, ale jak na razie nie może nawet wydostać się z miasta, brakuje jej armii i...