Uwielbiam do niej wracać.
Czysty relaks.

Uwielbiam do niej wracać.
Czysty relaks.

Pewnie dobra książka, ale jeszcze do niej nie dojrzałem 🤷

Pewnie dobra książka, ale jeszcze do niej nie dojrzałem 🤷

Zdecydowanie nie dla szkoły podstawowej! Przez 100 stron bohater próbuje złowić rybę. Okropnie nudna. Nie polecam. Przeczytałam tylko i wyłącznie z przymusu!

Zdecydowanie nie dla szkoły podstawowej! Przez 100 stron bohater próbuje złowić rybę. Okropnie nudna. Nie polecam. Przeczytałam tylko i wyłącznie z przymusu!

Jest coś niesamowitego w tych z pozoru nudnych opisach jak Stary gada do ryby, sam do siebie albo opisy jak próbuje łowić rybę i trzyma linkę. Jest w tym jakaś niepowtarzalna siła i moc. Człowiek sam może zacząć rozmyślać o życiu i dochodzi do wniosku, że tu w cale nie chodzi tylko o rybę. Chodzi o siłę, wytrwałość, dążenie do celu, nie odpuszczanie i pokonywanie przeciwności losu. Ale i o tęsknotę, samotność, przemijanie i kruchość życia.
Polecam przeczytać każdemu i znaleźć drugie dno tej pozornie prostej opowieści.
I życzę wam żebyście złowili swojego marlina i pokonali wszystkie rekiny.

Jest coś niesamowitego w tych z pozoru nudnych opisach jak Stary gada do ryby, sam do siebie albo opisy jak próbuje łowić rybę i trzyma linkę. Jest w tym jakaś niepowtarzalna siła i moc. Człowiek sam może zacząć rozmyślać o życiu i dochodzi do wniosku, że tu w cale nie chodzi tylko o rybę. Chodzi o siłę, wytrwałość, dążenie do celu, nie odpuszczanie i pokonywanie...

Ta książka jest tak niewyobrażalnie nudna… 100 stron opisu jak bohater trzyma linkę, jak linka wbija mu się w dłonie, jak prawie mdleje, jak ciągle powtarza, że brakuje mu chłopca, jak ryba płynie w kółko, jak inna ryba wyskakuje z wody. Matko kochana, czy to musiało być tak okrutnie nużące? Nie przekonały mnie wstawki jak bohater gada do ryby i na zmianę ją przeprasza albo jej grozi albo jego nieustanne rozmyślenia w stylu „zostałem stworzony, żeby być rybakiem, tak jak ta ryba została stworzona, żeby być rybą” albo „skoro ją kocham, to zabicie jej nie jest grzechem”.
To jedna z tych książek, którą co 2 strony chcesz odłożyć, bo jest tak męcząca. Ale nie dlatego, że przytłacza emocjami, po prostu tak bardzo Ciebie to wszystko nie obchodzi.
Być może stała za tym idea, żebyśmy byli pod koniec tak samo wyczerpani jak rybak, ale obstawiam, że taki po prostu styl ma autor i tutaj akurat pasuje. Bo nawet momenty poza morzem są jakieś takie bezemocjonalne i powtarzalne.
Podobało mi się zakończenie i wydźwięk tej historii - nie tak oczywiste i banalne jak się spodziewałam, ale dla mnie styl tej książki i odczucia towarzyszące jej czytaniu to zaprzeczenie tego czego szukam w literaturze

Ta książka jest tak niewyobrażalnie nudna… 100 stron opisu jak bohater trzyma linkę, jak linka wbija mu się w dłonie, jak prawie mdleje, jak ciągle powtarza, że brakuje mu chłopca, jak ryba płynie w kółko, jak inna ryba wyskakuje z wody. Matko kochana, czy to musiało być tak okrutnie nużące? Nie przekonały mnie wstawki jak bohater gada do ryby i na zmianę ją przeprasza albo...

"Tym razem spotkał Boga", miał powiedzieć Faulkner, mimo że obaj się nie znosili. Ale jeśli czytałeś/czytasz jako lekturę szkolną - i tak nie uwierzysz.

"Tym razem spotkał Boga", miał powiedzieć Faulkner, mimo że obaj się nie znosili. Ale jeśli czytałeś/czytasz jako lekturę szkolną - i tak nie uwierzysz.

Nowy przekład Pani Guci na nowo pozwala odkryć mistrza nowym pokoleniom. Serdecznie polecam.

Nowy przekład Pani Guci na nowo pozwala odkryć mistrza nowym pokoleniom. Serdecznie polecam.

Opowieść o rybaku i jego niezłomnej walce z morzem dodaje mi siły w trudnych momentach życia. Jak długo można walczyć? Czy warto gdy sprawa jest z góry przegrana? Czym jest zwycięstwo, a czym przegrana?

Opowieść o rybaku i jego niezłomnej walce z morzem dodaje mi siły w trudnych momentach życia. Jak długo można walczyć? Czy warto gdy sprawa jest z góry przegrana? Czym jest zwycięstwo, a czym przegrana?

Udało mi się odsłuchać ten klasyk, na który wcześniej nigdy nie znalazłem czasu i chęci. Muszę przyznać, że to prawdziwe arcydzieło. Czytałem wcześniej prozę Hemingwaya, jednak nic nie zrobiło na mnie tak dużego wrażenia jak to. W dodatku lektor wykonał kawał doskonałej roboty. Serdecznie polecam!

Udało mi się odsłuchać ten klasyk, na który wcześniej nigdy nie znalazłem czasu i chęci. Muszę przyznać, że to prawdziwe arcydzieło. Czytałem wcześniej prozę Hemingwaya, jednak nic nie zrobiło na mnie tak dużego wrażenia jak to. W dodatku lektor wykonał kawał doskonałej roboty. Serdecznie polecam!

Niezbyt ciekawa historia, ale dobrze napisana

Niezbyt ciekawa historia, ale dobrze napisana