Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego brakowało...

WIĘCEJ:
https://seczytam.blogspot.com/2024/02/dariusz-domagalski-hajmdal-t-1-6.html

Jedyny wojenny okręt ludzi ucieka przez całą galaktykę przed pościgiem Obcych, by znaleźć nowy świat dla ludzkości. Ale to już było, co? Battlestar Galactica jak ta lala. Plagiat? Nie. Domagalski umyślił sobie napisać taką Battlestar Galacticę, jaką sam chciałby obejrzeć – bez tego co irytowało, za to z tym czego...

Czy to źle, że nie zostałem uwiedziony historią przedstawioną w "Początku podróży"? Z jednej strony źle, bo lubię SF i w sumie dobrze by było jednak, żebym został wciągnięty, byłoby co czytać w zimowe wieczory. Z drugiej strony dobrze, bo potwierdziłem po raz kolejny, że nie warto czytać książek, które "nie wciągają" po 50 pierwszych stronach. Może jestem już trochę za stary na opowieści o nawalaniu się z kosmitami, a może temat jest już na tyle oklepany, że kolejna pozycja tego typu, po prostu nie ma prawa zainteresować wytrawnego czytelnika. Nie wiem czy na świecie jest jakaś skończona ilość wyobraźni, że o oryginalny temat w filmach czy książkach jest coraz trudniej? Być może przekazywanie w gruncie rzeczy tej samej historii na milion różnych sposobów jest metodą, która w zamyśle ma interesować tłumy? Nie dziwmy się jednak potem, że coraz mniej ludzi czyta książki, gdy efektowne okładki, obiecujące tytuły i zachwycające mini-recenzje na okładce są fasadą wydmuszki.

Czy to źle, że nie zostałem uwiedziony historią przedstawioną w "Początku podróży"? Z jednej strony źle, bo lubię SF i w sumie dobrze by było jednak, żebym został wciągnięty, byłoby co czytać w zimowe wieczory. Z drugiej strony dobrze, bo potwierdziłem po raz kolejny, że nie warto czytać książek, które "nie wciągają" po 50 pierwszych stronach. Może jestem już trochę za...

Oceniając serię jako jedną historię, mogę napisać, że bawiłam się dobrze - im dalej, tym łatwiej było wracać tom za tomem do znanych bohaterów, jednakże.. równie ciężko ich polubić. Gdybym nie słuchała powieści w formie audiobooka, prawdopodobnie porzuciłabym ją na pierwszym tomie. Postacie zachowują się dość dziecinnie, decyzje są kompletnie nielogiczne. Wiele tajemnic jest ukazywanych czytelnikowi znacznie wcześniej niż bohaterom, przez co ponowne odkrywanie przez bohaterów może denerwować.
Akcja rozkręca się około 4 tomu, potem jest już z górki. Jest to fajne czytadło, szczególnie dla osób zaczynających książki w tematyce sci-fi, ponieważ łatwo w nie wskoczyć. Brak jest szczególnie zaawansowanej terminologii - to na plus jak i na minus.
Na plus zasługuje mnogość ras oraz dobrze opisane boje zarówno na lądzie jak i w szerokim kosmosie. Miałam natomiast wrażenie, że nasz główny bohater przeszedł swoją drogę od zera do mężnego wojownika poprzez mrugnięcie okiem ;).

Oceniając serię jako jedną historię, mogę napisać, że bawiłam się dobrze - im dalej, tym łatwiej było wracać tom za tomem do znanych bohaterów, jednakże.. równie ciężko ich polubić. Gdybym nie słuchała powieści w formie audiobooka, prawdopodobnie porzuciłabym ją na pierwszym tomie. Postacie zachowują się dość dziecinnie, decyzje są kompletnie nielogiczne. Wiele tajemnic...

O, o, o! Dokładnie tego oczekuję po przygodowej space operze. Bezpretensjonalnej historii o ludzkości (i innych stworzeniach) rozbijających się o bezmiar Kosmosu, okazjonalną batalistykę bez trepów deptających mi strony nudnymi militaryzmami, eksplorację Galaktyki, starożytne artefakty, wiszący nad historią duch Stellaris. I nawet kolejne złe jaszczury mi tego nie psują, wszystkie archetypy w odpowiednich proporcjach, więc sprawia frajdę.

Uwielbiam Bobiverse, kocham Expeditionary Force; mam problem z wgryzieniem się w inne tasiemce, choć czasem jakiś tam Evan Currie, Campbell czy Ryk Brown wleci, ale chyba dopiero tu znalazłem kolejny do binge-readingu! Zobaczymy co dalej. Zaczęło się doskonale.

O, o, o! Dokładnie tego oczekuję po przygodowej space operze. Bezpretensjonalnej historii o ludzkości (i innych stworzeniach) rozbijających się o bezmiar Kosmosu, okazjonalną batalistykę bez trepów deptających mi strony nudnymi militaryzmami, eksplorację Galaktyki, starożytne artefakty, wiszący nad historią duch Stellaris. I nawet kolejne złe jaszczury mi tego nie psują,...

Coś dla fanów akcji i kosmicznej strzelaniny. Pomimo tego, że ciekawią mnie dalsze losy, to jednak chyba się nie skuszę. na następne części. Wolałbym mniej laserów, bomb, oddziałów szturmowych i osłon energetycznych

Coś dla fanów akcji i kosmicznej strzelaniny. Pomimo tego, że ciekawią mnie dalsze losy, to jednak chyba się nie skuszę. na następne części. Wolałbym mniej laserów, bomb, oddziałów szturmowych i osłon energetycznych

Szło nawet nawet, dopóki nie przeczytałem, że bohater zobaczył, jak w jego kierunku zmierza niebieski promień lasera...
Zanim ten promień do niego dotarł (po tym, jak już go zobaczył),zdążył się katapultować, zanim jego myśliwiec został trafiony.
Dobre, nie?

Szło nawet nawet, dopóki nie przeczytałem, że bohater zobaczył, jak w jego kierunku zmierza niebieski promień lasera...
Zanim ten promień do niego dotarł (po tym, jak już go zobaczył),zdążył się katapultować, zanim jego myśliwiec został trafiony.
Dobre, nie?

Przyjemne lecz autor ma bardzo irytującą tendencję do powtarzania pewnych informacji odnośnie bohaterów, broni przez nich używanej itd.

Przyjemne lecz autor ma bardzo irytującą tendencję do powtarzania pewnych informacji odnośnie bohaterów, broni przez nich używanej itd.

Hajmdal : Początek podróży jest pierwszym tomem cyklu napisanego przez Dariusza Domagalskiego, którego znam z innych książek z gatunku fantastyki. Dobrze zapowiadająca się wzbudziła moje zainteresowanie i oczekiwania. Chciałem otrzymać kosmiczną przygodę z wieloma walkami i ciekawymi bohaterami. Wciągającą od pierwszej strony z tajemnicami do odkrycia i fantastycznymi przygodami.

Książka Hajmdal : Początek podróży jest propozycją w jakiej znajdziemy nie tylko kosmiczne walki, bohaterstwo bohaterów zmagających się z trudnościami, ale również zagadkami i cywilizacjami jakie pojawiają się w kosmicznej przestrzeni. Opowieść o statku mającym bronić systemu Epsilon Eridani przed atakami innych zamieszkujących kosmos cywilizacjami gotowymi napaść w każdej chwili. Zakulisowe działania władz ziemskich i obca technologia oddana do ich użytku jest ciekawym pomysłem na stworzenie space opery z szybką akcją i jej wieloma zwrotami. Autor oprócz wydarzeń na Hajmdalu i kosmicznych przygodach mamy również odkrywanie tajemnic planety na jaką zostali wysłani bohaterowie. Starając się wpleść wiele wątków dotyczących kontaktu z innymi rasami, sekretów ukrytych pośród planet i sporej ilości walki nieraz miałem wrażenie, ze za dużo wszystkiego stara się upchnąć autor do jednej książki. Nie brakuje nawet typowego wątku romansowego dotyczącego Ezry i Abigail, która kocha innego i ciągle waha się nad decyzją. Wiele wątków, ale najciekawsze dotyczą samego Hajmdala i odkryć na jednej z planet. Jeżeli chodzi o walki w kosmicznej przestrzeni jest tego nawet sporo, nieraz lepiej opisane, innym razem powierzchownie. Jednak mimo wszystko wypadają dobrze i wiele dzieje się podczas takich starć z przeciwnikami dysponującymi bogatym arsenałem zniszczenia. Nawet wątek dotyczący przygód na planecie jest poprowadzony dynamicznie i oprócz sekretów jakie odkrywamy wraz z bohaterami nie zabrakło efektywności zniszczenia jaka następuje. Zakulisowe działania dyplomatyczne wnoszą też wiele do samej fabuły, która dzięki temu staje się interesująca. Wszystkie elementy i wątki składają się na ciekawą, chociaż nieraz dobrze poprowadzoną opowieść o początkach podróży samego Hajmdala.

Bohaterowie jakich spotykamy na kartach powieści zostali przez autora dobrze zarysowani pod względem psychologicznym. Mają własne zachowania i charakter, dokonują wyborów i nie poddają się mimo trudności jakie na nich czekają. Z takich głównych bohaterów jest Ezra, którego polubiłem. Przebojowy, wiedzący czego chce, ale również nie wahający się działać jest postacią wzbudzającą sympatie w czasie czytania. Drugą bohaterką została Abigail mającą swoją mroczną przeszłość, ale zawsze skora do pomocy i walki. Twarda z niej sztuka, która nie zawaha się przed walką jeśli zajdzie taka potrzeba. Sympatyczna postać, którą można od samego początku polubić. Relacje rozwijające się wraz z akcją pomiędzy nimi zostały przedstawione świetnie. Jednak przypominają romansowe i młodzieżowe. On kocha ją, ona uważa go za przyjaciela i kocha innego. Jednak poddane bez nadmiaru słodkości i dlatego nie przeszkadzały mi w czasie czytania. Relacje pomiędzy nimi są ciekawe i ewoluują w trakcie rozwoju fabuły. Oprócz nich znajdziemy wiele bohaterów na drugim i trzecim planie mającym do odegrania rolę w fabule. Niektóre wypadają sympatyczne, inne da się polubić, ale niektóre są neutralne lub wrażenie podczas ich spotkania są nie korzystne. W zależności od wyborów jakie dokonują lub zostały tak ukazane. W książce znajdziemy wiele pomniejszych postaci jakie pojawiają się na chwilę. Dobrze wypadają, ale ich rola kończy się za chwilę jak znikną zupełnie z historii. Nie dostałem jednowymiarowych i nie ciekawych bohaterów, bo każdy z nich ma swoje zarysowanie i nieraz głębie w większy lub mniejszy sposób przedstawioną. Relacje pomiędzy bohaterami są ukazane bardzo dobrze i ciekawie. Dialogi sprawnie napisane, lekkie i przyjemnie czytające się.

Książka Hajmdal : Początek podróży jest pierwszym tomem cyklu, który zapowiadał się nad wyraz ciekawie. Przeniesienie akcji w przestrzeń kosmiczną, gdzie ludzkość osiedla się na różnych planetach i stara się istnieć obok bardziej rozwiniętych kosmicznych cywilizacji było świetnym pomysłem. Autor stworzył w pierwszej części początek przygód Hajmdala i jego załogi ukazując walki kosmiczne, perypetie dyplomatyczne i sekrety jakie jeszcze skrywa kosmos. Przygoda nie tylko interesująca, lecz także wciągającą. Za sprawą pobocznych wątków i główniejszego dostałem fantastykę, którą czyta się z ciekawością. Jak to zwykle bywa nie obyło się bez niuansów jakie wkradają się jak młodzieżowy wątek romansowy nie wychodzący na pierwszy plan i dobrze, że nie przesłodzony do granic możliwości. Dlatego nie przeszkadzał, lecz czasami miałem wrażenie jakieś telenoweli romantycznej jak pojawiał się niż fantastyki. Oprócz tego może czasami powierzchowne opisy bitew w przestrzeni i nie tylko, bo chciałbym otrzymać większy rozmach niż tutaj. Miałem wrażenie, ze autor więcej chce upchnąć w fabule niż powinno zmieścić się i dlatego takie niuanse pojawiły się. Z drugiej strony zaciekawiła mnie relacja Ezry i Abigail do tego stopnia, że chętnie przekonam się w jaką pójdzie stronę. Oprócz niuansów jest też wiele fantastycznych przygód, dobrze opisanych bitew i same zakończenie podobało mi się. Finał pozostawia furtkę do kontynuacji przygód załogi Hajmdala i mam nadzieje, że pewne wątki zostaną rozwinięte w kolejnych częściach cyklu i pojawią się nowe. Odkrywanie tajemnic kosmosu z bohaterami dopiero zaczyna się i jak na początek wypada zachęcająco.

Książka Hajmdal : Początek podróży jest pozycją ciekawą i wciągającą jaką dostałem od autora. Znalazłem w niej wszystko to co powinno się znaleźć i czego oczekiwałem. Wielkiej przygody, kontaktu z innymi rasami zamieszkującymi kosmos, dyplomatycznych działań, potyczek i bitew kosmicznych. Ciekawych bohaterów, którzy stają w obliczu zagrożenia i maja własne zdanie. Sięgając po książkę miałem przyznaje się obawy, bo czy spodoba mi się to co dostanę, czy będzie wciągającą i fantastyczna przygoda. Także nadzieje na kosmiczną i pełną akcji przygodę, która mnie porwie od samego początku. Fabuła książki jest wciągającą, ale również nie pozbawiona pewnych niuansów. Jednak okazało się, że przyjemnie czyta się od początku. Może czasami dzięki rozdziałom dziejących się w różnych częściach kosmosu lub na planetach i wydarzeniach toczących się wartko do przodu. Akcja nie zwalnia ani na chwilę i wiele dzieje się podczas czytania. Dlatego nie nudziłem się i nie było przestojów. Podzielenie rozdziałów opisujących poszczególne wydarzenia dziejące się na Hajmdalu, planecie, przedstawiających nieraz relacje pomiędzy dwójką bohaterów było świetnym pomysłem. Mimo tego nie miałem wrażenia pogubienia się, bo wszystko było opisane, gdzie dzieje się akcja poszczególnych rozdziałów. Napisana została przystępnie, lekko i przyjemnie. Dlatego tak dobrze czyta się i wciąga od samego początku. Jako pierwszy tom przygód bohaterów i samego statku Hajmdala okazała się dobrą fantastyczną lekturą. Początkiem ciekawej przygody i podróży jaką zacząłem z pierwszą częścią. Pozamykanie pewnych wątków tutaj, pojawienie się innych i kolejnym tomie na pewną wprowadzone będą jeszcze inne, sprawiły, że chętnie sięgnę po kolejny tom. Furtka w zakończeniu sprawiła, że jestem ciekawy kolejnych losów Hajmdala i jego załogi w przepastnym kosmosie. Dlatego na pewno sięgnę po kolejne tomy i mam nadzieje na rozbudowanie świata stworzonego na potrzeby tej fantastycznej przygody, większej ilości świetnie przedstawionych bitew i rozwoju losów bohaterów w kolejnych częściach cyklu. Hajmdal : Początek podróży jest udanym początkiem cyklu, który może okazać się ciekawy i coraz bardziej wciągający.

Hajmdal : Początek podróży jest pierwszym tomem cyklu napisanego przez Dariusza Domagalskiego, którego znam z innych książek z gatunku fantastyki. Dobrze zapowiadająca się wzbudziła moje zainteresowanie i oczekiwania. Chciałem otrzymać kosmiczną przygodę z wieloma walkami i ciekawymi bohaterami. Wciągającą od pierwszej strony z tajemnicami do odkrycia i fantastycznymi...

Bardzo frustrująca w czytaniu, gdyż autor dla podtrzymania dramaturgi i akcji zdecydował się na dziwne rzeczy. Na przykład bohaterowie dysponują zaawansowaną technologią, w tym niezwykle zabójczą bronią a mimo to każdy przeciwnik, nawet dzikie zwierzęta, są dla nich nie do odparcia i przetrwają każdy ostrzał.
Po lądowaniu na obcej planecie nie mają kontaktu z głównym statkiem bo nikt nie wpadł na to by na orbicie zostawić satelitę komunikacyjnego.
Bohaterowie wiedzą, że w śród nich może być szpieg, ale nikt nie wpadł na to by zainstalować kamery w kluczowych miejscach na pokładzie statku.
Z innych problemów kosmici tak jak w gwiezdnych wojnach przekombinowani na siłę byle tylko byli dziwni i nie ludzcy a fabuła w serii jest potwornie przewidywalna.
Generalnie jednak przyjemnie się to czyta i trzyma w napięciu. Autor ma dużo ciekawych pomysłów inspirowanych klasyką gatunku.

Bardzo frustrująca w czytaniu, gdyż autor dla podtrzymania dramaturgi i akcji zdecydował się na dziwne rzeczy. Na przykład bohaterowie dysponują zaawansowaną technologią, w tym niezwykle zabójczą bronią a mimo to każdy przeciwnik, nawet dzikie zwierzęta, są dla nich nie do odparcia i przetrwają każdy ostrzał.
Po lądowaniu na obcej planecie nie mają kontaktu z głównym...

Dałem drugą szansę autorowi, bo przeczytałem już wszystko z gatunku SCI-FI wydane po 2000 roku, ale... no niestety autor jest zbyt nieporadny.
Dla kogoś kto szuka dobrego rodzimego sci-fi to polecam Głębie, wiele książek Jacka Dukaja, a z pozycji zagranicznych Ekspansja, Hail Mary, Bobivers, Ślepowidzenie.

Aby ktoś mógł odnieść się do moich słów, poniżej lista sci-fi z moimi ocenami:
Expansja - 9/10
Hyperion - 8,5/10
Lód - 8,5/10
Projekt Hail Mary 8/10
Bobiverse -8/10

Dałem drugą szansę autorowi, bo przeczytałem już wszystko z gatunku SCI-FI wydane po 2000 roku, ale... no niestety autor jest zbyt nieporadny.
Dla kogoś kto szuka dobrego rodzimego sci-fi to polecam Głębie, wiele książek Jacka Dukaja, a z pozycji zagranicznych Ekspansja, Hail Mary, Bobivers, Ślepowidzenie.

Aby ktoś mógł odnieść się do moich słów, poniżej lista sci-fi z...