Historia "Kobiet niepodległości" a trochę mało o tych kobietach. Według mnie bardzo nietrafiony tytuł. Jednak sama treść książki jest dość interesująca. Autorka przybliża nam historię Polski związaną z odzyskaniem niepodległości. Nie tylko zaznajamiamy się z najważniejszymi postaciami, które miały wpływ na kształtowanie się odrodzonej Rzeczpospolitej (np. Piłsudskiego, Mościckiego, Wojciechowskiego),ale także dowiadujemy się istotnych informacji z ich życia prywatnego oraz poznajemy Kobiety, które niejednokrotnie stały za ich sukcesem.
Historię bez wyjątku tworzą mężczyźni i kobiety, dlatego nie można pomijać żadnej z płci. Śmiem twierdzić, że ta książka w pewien sposób przybliża nam właśnie taką historię bez pomijania pewnych faktów.

Historia "Kobiet niepodległości" a trochę mało o tych kobietach. Według mnie bardzo nietrafiony tytuł. Jednak sama treść książki jest dość interesująca. Autorka przybliża nam historię Polski związaną z odzyskaniem niepodległości. Nie tylko zaznajamiamy się z najważniejszymi postaciami, które miały wpływ na kształtowanie się odrodzonej Rzeczpospolitej (np. Piłsudskiego,...

Książka ukazuje sylwetki pięciu kobiet, które były żonami najwybitniejszych polskich polityków okresu międzywojennego. Najwięcej sympatii i uznania wzbudziły we mnie Maria Wojciechowska i Michalina Mościcka, w przeciwieństwie do jej męża zarozumiałego człowieka i marionetki-prezydenta Ignacego Mościckiego.
Książkę bardzo dobrze się czyta. Serdecznie polecam !

Książka ukazuje sylwetki pięciu kobiet, które były żonami najwybitniejszych polskich polityków okresu międzywojennego. Najwięcej sympatii i uznania wzbudziły we mnie Maria Wojciechowska i Michalina Mościcka, w przeciwieństwie do jej męża zarozumiałego człowieka i marionetki-prezydenta Ignacego Mościckiego.
Książkę bardzo dobrze się czyta. Serdecznie polecam !

Dla osób, które lubią wracać do naszej historii i dowiadywać się czegoś nowego, ta książka jest warta polecenia.
Nie nuży, nie koloryzuje. Dla mnie - ciekawa.

Dla osób, które lubią wracać do naszej historii i dowiadywać się czegoś nowego, ta książka jest warta polecenia.
Nie nuży, nie koloryzuje. Dla mnie - ciekawa.

Jaka ciekawa odskocznia od naszej codzienności… Zawsze lubiłam historię i opracowania z tego obszaru tematycznego. Podobnie biografie i autobiografie - nie tylko tych osób, które znamy z kart podręczników, ale też tych, które były z nimi w związkach rodzinnych, zawodowych. Pani Iwona Kienzler pokazuje sylwetki kobiet, które odegrały rolę w historii Polski, ale też w historii powszechnej. Na pierwszy plan wysuwa żony, w tle pokazuje córki znanych polskich działaczy, wojskowych, polityków. Swą opowieść zaczyna w czasach, gdy ziemie polskie znajdują się pod zaborami a kończy w okresie po II wojnie światowej. Najwięcej miejsca zajmują opowieści dotyczące czasów Drugiej Rzeczypospolitej. Odwołując się do różnych źródeł ukazuje sylwetki: Marii Wojciechowskiej, Heleny Paderewskiej, Marii i Aleksandry Piłsudskich, Michaliny Mościckiej, Jadwigi Sosnkowskiej, Jadwigi Beck. W jej opowieściach są one przedstawione nie jako żony żyjące w cieniu swych znanych mężów, lecz ich powiernice, a nawet inspiratorki podejmowanych przez nich decyzji czy działań. Ukazane są jako kobiety niezależne, czasami wiodące własne życie społeczne czy zawodowe, nie mniej aktywne niż ich mężowie. Kobiety, które potrafiły zadbać o losy swoich rodzin, podczas gdy ich partnerzy życiowi realizowali swoje marzenia, rozwijali pasje, prowadzili działalność polityczną lub ze względu na różne inne okoliczności (np. zawierucha wojenna) znajdowali się z dala od bliskich. Poznajemy je jako interesujące kobiety „z krwi i kości”, z ich zaletami i przywarami. Niejednokrotnie „osóbki temperamentne”, ale też nie bojące „żadnej pracy” jak np. pani Jadwiga Beck. Ten zbiór wspomnień zawiera również sporą dawkę informacji o obyczajowości społeczeństwa Drugiej Rzeczypospolitej. Jedyny minus? Za dużo informacji o ich mężach, ale dla osób, które mniej orientują się w historii politycznej tego okresu, mogą okazać się przydatne.

Jaka ciekawa odskocznia od naszej codzienności… Zawsze lubiłam historię i opracowania z tego obszaru tematycznego. Podobnie biografie i autobiografie - nie tylko tych osób, które znamy z kart podręczników, ale też tych, które były z nimi w związkach rodzinnych, zawodowych. Pani Iwona Kienzler pokazuje sylwetki kobiet, które odegrały rolę w historii Polski, ale też w...

W książce przedstawione są sylwetki kobiet, które zapisały się w dziejach II RP:
-Marii Wojciechowskiej
-Heleny Paderewskiej
-Michaliny Mościckiej
-Jadwigi Sosnkowskiej
-Jadwigi Beck
- panie Piłsudskie.
Książka nieco mnie zawiodła. Spodziewałam się po niej czegoś więcej. Tak naprawdę ma się wrażenie, że sylwetki w/w pań są przedstawione dość pobieżnie, a główną rolę odgrywają ich mężowie i Marszałek Piłsudski. A przecież to one miały ogromny wpływ na swoich mężów, dyplomację i wizerunek naszego kraju. Jest to pewne uzupełnienie wiedzy historycznej, której nie znajdziemy w szkolnych podręcznikach. Bo przecież nikt w nich nie napisze o nieporadności, kompleksach, nieudolności, rozwiązłości, alkoholiźmie, nepotyźmie obecnych w życiu naszych dygnitaży.

W książce przedstawione są sylwetki kobiet, które zapisały się w dziejach II RP:
-Marii Wojciechowskiej
-Heleny Paderewskiej
-Michaliny Mościckiej
-Jadwigi Sosnkowskiej
-Jadwigi Beck
- panie Piłsudskie.
Książka nieco mnie zawiodła. Spodziewałam się po niej czegoś więcej. Tak naprawdę ma się wrażenie, że sylwetki w/w pań są przedstawione dość pobieżnie, a główną rolę...

Moja pierwsza książka tego rodzaju - uważam, że idealna dla osób rozpoczynających przygodę z książkami o tematyce historycznej, mających rezerwę do nudnych biografii. Autorka potrafi utrzymać uwagę czytelnika - przybliżyć charakter oraz ważniejsze fakty z życia postaci historycznych.

Moja pierwsza książka tego rodzaju - uważam, że idealna dla osób rozpoczynających przygodę z książkami o tematyce historycznej, mających rezerwę do nudnych biografii. Autorka potrafi utrzymać uwagę czytelnika - przybliżyć charakter oraz ważniejsze fakty z życia postaci historycznych.

Miało być o kobietach i jak zwykle . Przystawki do znanych mężów. Spodziewałam się czegoś więcej.

Miało być o kobietach i jak zwykle . Przystawki do znanych mężów. Spodziewałam się czegoś więcej.

Ciekawa i wciągająca książka, choć właściwie podobały mi się tylko trzy rozdziały: o Helenie Paderewskiej, Jadwidze Sosnkowskiej i Jadwidze Beck. O tych paniach nie pisze się tak często jak o innych bohaterkach tej książki, więc rozdziały o nich były to dla mnie dosyć interesujące. O Aleksandrze Piłsudskiej, Michalinie Mościckiej i Marii Wojciechowskiej napisano już chyba wszystko i w książce Iwony Kienzler nic nowego o nich nie przeczytamy.
Książkę czyta się bardzo dobrze, ale niestety jest wtórna. Jeśli ktoś interesuje się historią II RP raczej nic nowego i odkrywczego w niej nie znajdzie. Innym może się spodobać.

Ciekawa i wciągająca książka, choć właściwie podobały mi się tylko trzy rozdziały: o Helenie Paderewskiej, Jadwidze Sosnkowskiej i Jadwidze Beck. O tych paniach nie pisze się tak często jak o innych bohaterkach tej książki, więc rozdziały o nich były to dla mnie dosyć interesujące. O Aleksandrze Piłsudskiej, Michalinie Mościckiej i Marii Wojciechowskiej napisano już chyba...

Na wstępie przyznam, że ja i historia się nie lubimy, zawsze byłam na „nie” aby dowiadywać się czegoś o naszym kraju z nudnych podręczników. Interesowały mnie fakty, wspomnienia przekazywane mi drogą opowieści przez prababcię, która przeżyła obie wojny. Lubię historię, ale taką „żywą”.

Postanowiłam się przełamać, dać szansę książce o tematyce historycznej. Lubię książki o tematyce wojennej, zwłaszcza dotyczące życia w obozach koncentracyjnych. Stwierdziłam, że czas na coś więcej. Miałam ku temu idealną okazję, gdyż Wydawnictwo LIRA wypuszcza cudowne powieści, które trafiają w mój gust, są pięknie wydane. Więc poza klasycznymi romansami, zapragnęłam poznać głębiej ofertę tego wydawnictwa i sięgnąć po „Kobiety niepodległości”.

W książce poznajemy sześć sylwetek polskich dam: Marii Wojciechowskiej, Jadwigi Sosnkowskiej, Heleny Paderewskiej, kobiet Piłsudskiego, Jadwigi Beck, oraz Michaliny Mościckiej. Książka poza treścią zawiera fotografie poszczególnych pań, oraz inne zdjęcia tematyczne.

Przyznam szczerze, że nie znałam losów żadnej z pań, a z książki dowiedziałam się, że zdziałały dużo dla naszego kraju. Historie zawarte w tej publikacji są autentyczne, bez fikcji literackiej. Autorka skupiła się na ukazaniu życiorysów kobiet, które kojarzymy jedynie z nazwisk, dzięki ich mężom. Panowie grali pierwsze skrzypce w sławie, a panie również mają wiele do powiedzenia i ich historie są warte poznania.

Podoba mi się styl, w jakim autorka przedstawia poszczególne kobiety. Ich historie nie są jedynie zbiorem suchych faktów ubranym w ramy referatu. Iwona Kienzler zadbała, aby czytelnik nie nudził się niniejszą publikacją.

Muszę przyznać, że ta książka bardzo przypadła mi do gustu i chciałabym sięgnąć po kolejne historyczne perełki od tego wydawnictwa.

Na wstępie przyznam, że ja i historia się nie lubimy, zawsze byłam na „nie” aby dowiadywać się czegoś o naszym kraju z nudnych podręczników. Interesowały mnie fakty, wspomnienia przekazywane mi drogą opowieści przez prababcię, która przeżyła obie wojny. Lubię historię, ale taką „żywą”.

Postanowiłam się przełamać, dać szansę książce o tematyce historycznej. Lubię książki o...

Autorka wzięła ciekawy temat na książkę. O mężach można się dowiedzieć prawie wszystkiego, tylko ich wybranki są ciągle schowane za kurtyną i bardzo rzadko są wspominane. Podejrzewam, że autorka miała sporo roboty ze zbieraniem materiałów. Zgodzę się z jedną z moich przedmówczyń, że początek był wielce obiecujący i rzetelny to później było gorzej, jakby materiałów zabrakło, niedopracowane. Trochę zmarnowany potencjał.

Autorka wzięła ciekawy temat na książkę. O mężach można się dowiedzieć prawie wszystkiego, tylko ich wybranki są ciągle schowane za kurtyną i bardzo rzadko są wspominane. Podejrzewam, że autorka miała sporo roboty ze zbieraniem materiałów. Zgodzę się z jedną z moich przedmówczyń, że początek był wielce obiecujący i rzetelny to później było gorzej, jakby materiałów zabrakło,...