Książka pokazująca współczesne Indie, głównie od strony polityki. Jest to lektura zdecydowanie dla tych, którzy sporo wiedzą o Indiach – wiele kwestii nie jest wyjaśnianych, bez lepszej niż pobieżna znajomości historii Indii wiele rzeczy nie będzie jasnych. Autor wie o czym pisze, jako dyplomata i naukowiec związany przez wiele lat z Indiami, sam był naocznym świadkiem części opisywanych zdarzeń. Jest ona napisana trochę nierówno, czasami zmieniany jest, bez wyraźnego uzasadnienia, styl pisania. Razi także wielokrotne podkreślanie własnego udziału autora w wydarzeniach, rozpisywanie, jak ten udział wyglądał itp. – odnosi się wrażenie, że to takie chwalenie się „czegom to ja nie widział i z kim się nie spotkałem” – zupełnie zbędne przy bogactwie ciekawych informacji zamieszczonych w tej książce.

Książka pokazująca współczesne Indie, głównie od strony polityki. Jest to lektura zdecydowanie dla tych, którzy sporo wiedzą o Indiach – wiele kwestii nie jest wyjaśnianych, bez lepszej niż pobieżna znajomości historii Indii wiele rzeczy nie będzie jasnych. Autor wie o czym pisze, jako dyplomata i naukowiec związany przez wiele lat z Indiami, sam był naocznym świadkiem...

„Imperium boga Hanumana” jest to reportaż byłego ambasadora RP w Indiach. W swojej książce Piotr Kładkowski porusza wiele aspektów indyjskiej kultury. Autor pisze m. in. o kinematografii, polityce, religii, strukturze społecznej, językach którymi posługują się Indusi. Ambasador wyjaśnia jak w Indiach kino łączy się z religią i całym światopoglądem reżyserów, aktorów i mieszkańców. Dzięki tym wszystkim informacjom można wzbogacić swoją wiedzę. To co mnie zaskoczyło w treści to to że Polacy działali w Indiach. Mianowicie był to ksiądz, który założył seminarium duchowne, a także malarz odnoszący sukcesy. Ksiądz jako duchowny nie dzielił kandydatów na kasty, ponieważ wiedział że rodziny z wyższych kast nie wyślą swoich dzieci na studia z biedniejszymi. Seminarium zostało zbudowane w takim miejscu, aby nikt nie miał problemu z przyjęciem na studia.
Po przeczytaniu tego reportażu uważam, że książka jest godna polecenia. Słownictwo jakim posługuje się autor jest przystępne, które wciąga w lekturę i zachęca do dalszego zdobywania wiedzy o Indiach.

„Imperium boga Hanumana” jest to reportaż byłego ambasadora RP w Indiach. W swojej książce Piotr Kładkowski porusza wiele aspektów indyjskiej kultury. Autor pisze m. in. o kinematografii, polityce, religii, strukturze społecznej, językach którymi posługują się Indusi. Ambasador wyjaśnia jak w Indiach kino łączy się z religią i całym światopoglądem reżyserów, aktorów i...

Ciekawa, inspirująca, uduchawiająca książka, pokazuje i przybliża nam kraj jakim są Indie. Od rozmaitości religijnych, po przynależność do partii politycznej rozpoznawana po dialekcie. Czy na podziale kastowym skończywszy.
Przytoczę teraz wyrwaną z niej stronę, ciekawy cytat, który być może przyciągnie Cię.

"Świat, w którym żyjemy, jest bez przerwy nasycany boską energią, powiada Iqbal. Nie jest on jakimś tworzywem współistniejącym z Bogiem, który działa na niego z pewnego dystansu.
Jest to ciągły akt stworzenia, w którym trudno rozróżnić Twórce i dzieło. Podobnie mówi jeden z mistyków perskich Bajazid z Bastamu, żyjący w IX wieku. Kiedyś jego uczniowie rozważali tajemnice boskiej obecności we wszechświecie. Po długiej dyspucie jeden z nich wyciągnął taki wniosek: był kiedyś taki punkt w czasie. kiedy istniał Bóg i nic więcej poza nim. "Czyli dokładnie tak samo jak teraz", dodał Bajazid. Taką błyskotliwą sentencję można rozmaicie rozumieć. Iqbal twierdził, że to nasza myśl rozbija ową ciągłość, tworząc obraz wzajemnie wykluczających się rzeczy. Jeżeli wobec tego mówimy o iluzji, która nas otacza, to tylko w takim kontekście. Swoje rozważania filozoficzne tłumaczył na język poezji:

Widzę przed sobą świat pełen barw,
Tu księżyc, tam gwiazda, tu kamień, tam klejnot.
Oko mądrości taki sąd wydaje:
Tu góra, tam rzeka, tu niebiosa, tam ziemia.
Lecz ja, to, co prawdziwe, przed wzrokiem zakryłem.
Ty zaś wiedz, na cokolwiek spojrzysz, tego nie ma.

To całkiem możliwe, że to, co Ty uważasz za wiosnę,
W oczach innych jest czasem jesieni.
Bo łańcuch wydarzeń w każdej chwili nabiera innej barwy.
Wędrowcze na drodze myśli, nie troszcz się o zysk i stratę.
Być może to, co bierzesz za bliskie Ci niebiosa,
Jest ziemią zupełnie innego świata."

Ciekawa, inspirująca, uduchawiająca książka, pokazuje i przybliża nam kraj jakim są Indie. Od rozmaitości religijnych, po przynależność do partii politycznej rozpoznawana po dialekcie. Czy na podziale kastowym skończywszy.
Przytoczę teraz wyrwaną z niej stronę, ciekawy cytat, który być może przyciągnie Cię.

"Świat, w którym żyjemy, jest bez przerwy nasycany boską energią,...

Dlaczego ruchy rewolucyjne w Indiach i Nepalu powołują się na Mao Tse Tunga ? To przecież ojciec założyciel Chińskiej Republiki Ludowej. Indie ciągle mają z ChRL nierozstrzygnięty spór graniczny. Gdzie Krym, gdzie Rzym ?
Kogo w XXI wieku inspiruje jakiś gnom z prehistorii ? Czemu na sztandary nie wzięli Karola Marksa ? Jakby nie brał, poważanego do dzisiaj filozofa.
Takie pytanie nurtowało mnie za każdym razem, gdy czytając na temat sytuacji politycznej Indii natykałem się na wzmianki o Naksalitach. Rewolucjonistach z indyjskiej prowincji, którzy na swoje sztandary wzięli właśnie Mao i powszechnie nazywani są maoistami. Opanowali dużą część kraju a motywy ich działania są dosyć oczywiste, Indie to kraj ogromnych nierówności.
Czytając książkę „Imperium Boga Hanumana. Indie w trzech odsłonach” prof. Piotra Kłodkowskiego
trafiłem na proste wyjaśnienie. Chińska rewolucja Mao z 1949 roku miała chłopski rodowód, nie robotniczy jak ruchy europejskie. Marks odwoływał się przede wszystkim do klasy robotniczej a Mao do chłopów, bo taka była struktura ludności Chin. W indyjskim, czy nepalskim interiorze nie ma fabryk, nie ma więc robotników. Naksalici to partyzantka bezrolnych chłopów, a legenda Mao przetrwała w Azji podobnie jak legenda Che Guevary w Ameryce Łacińskiej.
Wiele, bardzo interesujących informacji. Nie jest to jednak książka dla początkujących miłośników Indii.

Dlaczego ruchy rewolucyjne w Indiach i Nepalu powołują się na Mao Tse Tunga ? To przecież ojciec założyciel Chińskiej Republiki Ludowej. Indie ciągle mają z ChRL nierozstrzygnięty spór graniczny. Gdzie Krym, gdzie Rzym ?
Kogo w XXI wieku inspiruje jakiś gnom z prehistorii ? Czemu na sztandary nie wzięli Karola Marksa ? Jakby nie brał, poważanego do dzisiaj filozofa.
Takie...

„Imperium boga Hanumana” Piotra Kłodkowskiego to przede wszystkim próba scharakteryzowania głównych nurtów indyjskich przemian społeczno-politycznych ostatnich lat. Autor, jako przedstawiciel polskiej dyplomacji w Indiach, miał możliwość bliższego przyjrzenia się jak funkcjonują indyjskie elity. Z możliwości tej skorzystał i dzieli się teraz swoją wiedzą, obserwacjami i przemyśleniami (choć tych ostatnich w książce jakby trochę mniej) na temat współczesnych Indii. Autor stawia sobie za cel także przybliżenie Indii polskiemu czytelnikowi. I ten cel udaje mu się osiągnąć!

Mamy z jednej strony spojrzenie na hinduizm raczej jako sposób życia niż oderwaną od rzeczywistości religię. Mamy także próbę wielostronnego pokazania postaci Narendry Modiego, wciąż budzącego tak nadzieje jak i kontrowersje. Dzięki „Imperium...” otrzymujemy także przy okazji zgrubny wgląd w aktywność polskich służb zagranicznych. To z jednej strony wielka zaleta ale i po trochu wada tej książki. Główną zaletą pozostaje w każdym razie, bardzo wysoki poziom merytoryczny tekstu.

W książce nie brakuje także polskich akcentów, które (zapewne) powinny bardziej trafić do polskiego czytelnika. Choć nie wiem, czy nie powinny one trafić raczej do osobnej publikacji, ponieważ odbiegają trochę od głównego tematu. Ale skoro już się tu znalazły... to moje szczególne uznanie zdobyła część o Stefanie Norblinie, któremu nawet w polskiej Wikipedii poświęcono stosunkowo niewiele miejsca. A o jego epizodzie indyjskim są tam raptem raptem dwa zdania. Jako uzupełnienie tematu mogę polecić także dokument filmowy - „Chitraanjali. Stefan Norblin w Indiach” (https://ninateka.pl/film/chitraanjali-stefan-norblin-in-india).

Książka ma jednak (dla mnie) także swoje „wady”. Jedną z nich jest zbyt wyważona i nawet trochę monotonna narracja. Byłoby to całkowicie zrozumiałe w oficjalnych komunikatach dyplomatycznych czy publikacjach akademickich, ale moim zdaniem książka dla szerokiej rzeszy czytelników i to pisana po latach od relacjonowanych wydarzeń, powinna bardziej porywać narracją. Może również od strony emocjonalnej. Daleki jestem od namawiania autora do konfabulacji, jak to bywa w książkach z „wypraw” polskich celebrytów. Jednak ożywienie narracji mnie by się bardzo spodobało.

Drugą „wadą” była dla mnie także dość jednostronne spojrzenie na niektóre tematy. Nie mam tu na myśli spojrzenia w duchu jednej opcji politycznej (w książce spotkamy szerokie spektrum przedstawicieli różnych stron sceny politycznej Indii czy Nepalu). Chodzi mi raczej o budowanie przez autora opowieści wynikającej w dużej mierze ze spotkań z osobami wykształconymi, znanymi, znaczącymi w społeczeństwie. To oczywiście naturalna kolej rzeczy w pracy dyplomatycznej, ale znowu – w książce autorstwa dobrego znawcy tematu, również jakieś szersze spojrzenie „oddolne” byłoby bardzo wartościowym uzupełnieniem. Wiadomo, że dyplomata to nie reporter i nie będzie się na przykład szwendał po ulicach z plecakiem i nagabywał przechodniów o ich zdanie na jakiś temat. Autor próbował choćby pociągnąć za język np. wożącego go, miejscowego kierowcę, ale głosu „ludu” w narracji Piotra Kłodkowskiego trochę mi jednak brakowało do pełnego obrazu sytuacji.

Podsumowując, chcę (pomimo marudzenia) podkreślić, iż uważam „Imperium boga Hanumana” za bardzo wartościową pozycję, umiejętnie podsumowującą ostatnie lata społeczno-politycznego życia Indii. Bardzo na naszym rynku brakuje takich mądrych książek, pisanych ze znajomością tematu i wyczuciem problemu. Pozostaje cieszyć się, że również tacy ludzie (jak autor),w naszej dyplomacji pracowali (a chciałbym wierzyć, że i obecnie pracują osoby o podobnych kwalifikacjach). Mam także nadzieję, że autor będzie także w przyszłości popularyzował w naszym kraju tematykę indyjską.

Zdecydowanie polecam „Imperium boga Hanumana” każdemu zainteresowanemu tematyką indyjską, choć zastrzegam, że trzeba się podziewać raczej spokojnej i rzeczowej niż porywającej i emocjonalnej lektury. Jednak nawet ktoś zainteresowany tematyką ma szanse dowiedzieć się czegoś nowego.

P.S.
Ilustrowana wersja recenzji na http://cyfranek.booklikes.com

„Imperium boga Hanumana” Piotra Kłodkowskiego to przede wszystkim próba scharakteryzowania głównych nurtów indyjskich przemian społeczno-politycznych ostatnich lat. Autor, jako przedstawiciel polskiej dyplomacji w Indiach, miał możliwość bliższego przyjrzenia się jak funkcjonują indyjskie elity. Z możliwości tej skorzystał i dzieli się teraz swoją wiedzą, obserwacjami i...

Dużo polityki, historii i rozważań ekonomiczno - kulturowych. Autor niewątpliwie posiada ogrom wiedzy, ale książka jest dla wąskiego grona odbiorców. Wymaga skupienia, sprawdzania nazwisk, dat, zdarzeń w innych źródłach. Tylko dla bardzo zainteresowanych stroną polityczną Indii. 6 gwiazdek za rzetelne przygotowanie się autora, ale czyta się to średnio.

Dużo polityki, historii i rozważań ekonomiczno - kulturowych. Autor niewątpliwie posiada ogrom wiedzy, ale książka jest dla wąskiego grona odbiorców. Wymaga skupienia, sprawdzania nazwisk, dat, zdarzeń w innych źródłach. Tylko dla bardzo zainteresowanych stroną polityczną Indii. 6 gwiazdek za rzetelne przygotowanie się autora, ale czyta się to średnio.

Trochę historii tej starszej i najnowszej. Trochę polityki i filozofii, osobistych przeżyć oraz przemyśleń - taki melanż. Całkiem przyjemny.

Trochę historii tej starszej i najnowszej. Trochę polityki i filozofii, osobistych przeżyć oraz przemyśleń - taki melanż. Całkiem przyjemny.

https://portafortunas.pl/recenzja-imperium-boga-hanumana-indie-w-trzech-odslonach-piotr-klodkowski/

https://portafortunas.pl/recenzja-imperium-boga-hanumana-indie-w-trzech-odslonach-piotr-klodkowski/