Piotrowi Adamczykowi udała się rzecz niezwykła-ukazując rodzinną historię polsko -niemiecką z czasów Adolfa Hitlera i okresu nazizmu,pokazał,co może zdarzyć się tu i teraz,jeśli rządzący nie będą liczyli się z głosem społeczeństwa i uzurpatorsko zawłaszczą wszystkie sfery życia,sami czyniąc się niemalże bogami.
Smutna to diagnoza.
W warstwie fabularnej obserwujemy perypetie trojga osób.Dwie z nich kochają,na nieszczęście bez wzajemności,trzecia zaś zręcznie manipuluje uczuciami dla własnych korzyści.Tłem dla przedstawionej historii stają się Berlin,Monachium i ...Łódź miasta miłości,seksu i wojennej przemocy pod szyldem Lebensbornu. Moją szczególną uwagę przykuł opis prawdopodobnego ośrodka w Helenowie pod Łodzią.Co rzuca światło na pewne fakty,o których ktoś nie chciał pamiętać.Zastanawia mnie,dlaczego żaden z historyków nie poszedł ich tropem, dlaczego tak bardzo chciano zapomnieć o owym miejscu.
Duże wrażenie zrobił na mnie także wątek kryminalny związany z kradzieżą dzieł sztuki,jaka miała miejsce podczas II wojny światowej. I w tym przypadku widać ogromne zakłamanie faszystów-nie przeszkadzało im grabienie obrazów,które oficjalnie wpisali na indeks dzieł zakazanych.
Książka Piotra Adamczyka czyta się sama.Jest to bez wątpienia zasługa świetnego stylu autora.Kiedy trzeba operuje wieloma metaforycznymi zdaniami (dużo w powieści myśli niemal sentencjonalnych).Gdy sytuacja tego wymaga Adamczyk nie stroni od dosadnego języka i naturalistycznych opisów.Dzięki takiemu zróżnicowaniu akcja nie jest monotonna,a czytelnik z wielkim zapałem śledzi losy bohaterów,zarówno tych historycznych,jak i współczesnych.
Polecam,naprawdę warto.

Piotrowi Adamczykowi udała się rzecz niezwykła-ukazując rodzinną historię polsko -niemiecką z czasów Adolfa Hitlera i okresu nazizmu,pokazał,co może zdarzyć się tu i teraz,jeśli rządzący nie będą liczyli się z głosem społeczeństwa i uzurpatorsko zawłaszczą wszystkie sfery życia,sami czyniąc się niemalże bogami.
Smutna to diagnoza.
W warstwie fabularnej obserwujemy perypetie...