Opinia może zawierać SPOILERY!!!


Wszystko zaczęło się od prostego "Cześć", które zostało przysłane do Abbie, gdy piła kawę w kawiarni. Proste "cześć", które rozpoczęło historię dwójki ludzi.

Abbie żyje w strachu z powodu swojej przeszłości. Ciężko jej zaufać ludziom, a zwłaszcza mężczyznom, więc utrzymuje znajomość z Cameronem tylko w formie wirtualnej. Jednak z mijającym czasem rozmowy przez komunikator nie są już wystarczające.

Cameron wydaje się idealny. Troszczy się o potrzeby Abbie i stara się robić wszystko, aby była szczęśliwa. I Abbie jest szczęśliwa... do czasu aż na jaw wychodzi sekret Camerona, który niszczy wszystko co stworzyli. Wszystko co wydawało się spełnieniem marzeń wydało się być kłamstwem.

Jak ta dwójka poradzi sobie z problemem, który stanął na ich drodze?
Czy Cameron znajdzie sposób, aby odzyskać Abbie?
Czy Abbie pozwoli sobie na opuszczenie gardy i zaryzykuje się zaufać człowiekowi, który już raz ją okłamał?






Od razu wspomnę, że miałam co do tej książki wysokie oczekiwania... naprawdę powiem, że byłam na nią napalona. Oczekiwałam sporo emocji... i ogólnie szału czytelniczego... i niestety jestem trochę zawiedziona.

Początek był naprawdę fajny, ciekawe były te początki znajomości Abbie i Camerona - ich rozmowy, kubki z zabawnymi napisami... niby byli tak blisko, a jednak mieli postawioną między sobą "szybę". Nie było dotyków, naruszania przestrzeni osobistej... były zasady, reguły, ograniczenia, które tylko podsycały chęć zbliżenia się i przełamania murów. Ta część książki na plus.

Potem Abbie i Cameron się spiknęli no i środek książki opierał się na samym seksie w sumie... seksie i słodkich gestach Camerona. Za dużo tego - nie wiem czemu tyle książki zostało poświęcone łóżkowym igraszkom... Ta część zdecydowanie na minus - chociaż gesty Camerona były urocze.

Jednak czuć było, że coś się musi stać. Jakie napięcie... taka cisza przed burzą. W pewnym momencie zaczęłam się zastanawiać - czemu aż tyle razy poruszany jest temat kobiety z pracy Abbie, która wiecznie kłóciła się z mężem... pojawiła się w mojej głowie myśl "a może Cameron to mąż Kat?" - jednak coś nie chciało mi się wierzyć... a tu jednak - nastąpiło takie BOOM!
Jednak problem w małżeństwie był zupełnie inny od innych jakie spotykałam w książkach.

Często powodem rozwodów książkowych jest jakieś niedopasowanie, wypalenie się, wieczne kłótnie, brak możliwości posiadania dziecka, zdrady i takie tam... tutaj mamy wypadek, obwinianie, uzależnienie i przemoc... ale dla odmiany spotykamy się z przemocą kobiety wobec mężczyzny. Jest to problem, z którym nie spotkałam się wcześniej i chyba dość dobrze przedstawiono jak taka przemoc może wpłynąć na mężczyznę.
Abbie była bardzo uparta i ślepa na błagania i prośby Camerona, i mimo, że to Cameron ukrył prawdę przed Abbie, to jakoś bardziej wkurzyła mnie właśnie ona... Było mi szkoda Camerona, gdy dowiedziałam się jak wyglądały jego ostatnie lata... z jakimi uczuciami, emocjami i zachowaniami musiał sobie radzić. Niby mówi się, że małżeństwo jest na dobre i na złe, w zdrowiu i w chorobie, ale co jeśli jedna strona ma w nosie wszelkie przyrzeczenia, co jeśli gardzi drugą stroną, robi wszystko, aby uprzykrzyć życie i nie chce przyjąć pomocy? Niektóre sytuacje nie są czarno-białe...

Takie jak widać po moim monologu - ostatnia część książki na plus.
Książka jest dobra, chociaż jak już pisałam - czuję niedosyt. Temat poruszony w książce jest oryginalny i godny uwagi. W całokształcie oceniam na takie 7 w miarę solidne.

Opinia może zawierać SPOILERY!!!


Wszystko zaczęło się od prostego "Cześć", które zostało przysłane do Abbie, gdy piła kawę w kawiarni. Proste "cześć", które rozpoczęło historię dwójki ludzi.

Abbie żyje w strachu z powodu swojej przeszłości. Ciężko jej zaufać ludziom, a zwłaszcza mężczyznom, więc utrzymuje znajomość z Cameronem tylko w formie wirtualnej. Jednak z...

"It was always the pain that twisted love into a tragedy. Expectations ruined the rest."

Mówiono, że "The Real" jest lepsze od "The Drive" - cóż... nie w moim mniemaniu. Historia jest dobrze skomponowana, przyjemnie się czyta, momentami było bardzo zabawnie (szczególnie napisy na kubkach :) ) bardzo fajnie stopniowo rozwijała się relacja głównych bohaterów, chociaż jak dla mnie kiedy przyszło co do scen łóżkowych - było za dużo - w jednym momencie nagle się wszystko skupiło tylko na seksie - nie lubię czegoś takiego. Po przeczytaniu "The Drive" miałam pewnie oczekiwania względem Katy Stewart, tym bardziej po tak dobrych opiniach, ale jakoś tak nie wiem nawet kiedy zaczęłam gubić zainteresowanie. Kiedy doszło do zwrotu w fabule byłam wściekła nie na Camerona ale na Abby i miałam ochotę nią porządnie potrząsnać. Stewart porusza bardzo ważny temat, o którym się raczej w literaturze kobiecej nie czyta i przyznaję byłam zaskoczona, jednak nie było to aż tak traumatyczne dla mnie odkrycie, żebym miała przez to książkę polubić bardziej. Dobre 7 gwiazdek i z czystym sumieniem polecam.

"It was always the pain that twisted love into a tragedy. Expectations ruined the rest."

Mówiono, że "The Real" jest lepsze od "The Drive" - cóż... nie w moim mniemaniu. Historia jest dobrze skomponowana, przyjemnie się czyta, momentami było bardzo zabawnie (szczególnie napisy na kubkach :) ) bardzo fajnie stopniowo rozwijała się relacja głównych bohaterów, chociaż jak dla...