Alvie choruje na Aspergera, ale choroba nie jest tym, co ją definiuje. Nastolatka żyje we własnym mieszkaniu, zamykając się w bezpiecznej ciszy, która odgradza ją od reszty świata. Alvie boi się wody, bezwiednie pociąga za swój warkocz, dotyk sprawia jej ból, w chwilach niepokoju dziewczyna zaczyna kiwać się na piętach. Uspakaja ją rysowanie labiryntów i układanie kolorowej kostki rubika. Przecież wtedy wszystko jest logiczne, rzędy poszczególnych barw, wyjścia ze skomplikowanych labiryntów. Alvie przez wiele lat budowała miejsce, które nazywa swoją Kryptą. To ciemny zakątek jej umysłu, w którym trzyma wszystkie mroczne tajemnice z jej przeszłości. Nastolatka nie chce nawet zbliżać się do przerażającej części swego życia, boi się, że muskając te raniące ją wspomnienia, rozsypie się na miliony kawałeczków i nie będzie umiała się poskładać.
Alvie jest inteligentna. Ma jakiegoś rodzaju obsesję na punkcie królików. Kocha wszystkie zwierzęta, przecież ich życie sprowadza się często do rzeczy prostych, takich, które w jej świecie nie mają miejsca. Kiedy poznaje Stanleya nie wie, czy zbliżanie się do niego jest bezpieczne. Przecież chłopak zaburza całą jej perfekcyjnie zaplanowaną rzeczywistość. Ma niesamowicie niebieskie oczy i chodzi podparty na lasce. Wydaje się rozumieć Alvie, akceptuje w pełni wszystkie jej nawyki i całą jej skomplikowaną osobowość.
"Moje serce, mój wróg" jest okrutnie prawdziwą i mądrą powieścią. To piękna historia dwójki młodych ludzi, którzy codziennie zmierzają się z czymś tak trudnym, jak ich własne życie.

Alvie choruje na Aspergera, ale choroba nie jest tym, co ją definiuje. Nastolatka żyje we własnym mieszkaniu, zamykając się w bezpiecznej ciszy, która odgradza ją od reszty świata. Alvie boi się wody, bezwiednie pociąga za swój warkocz, dotyk sprawia jej ból, w chwilach niepokoju dziewczyna zaczyna kiwać się na piętach. Uspakaja ją rysowanie labiryntów i układanie kolorowej...