Piękna i wzruszająca powieść w której autorka tym razem porusza problem samotności.
Bo samotność ma bardzo wiele twarzy. Może być z wyboru, bo tak jest wygodniej żyć, bez żadnych zobowiązań i problemów.
Może być we dwoje, gdy jest wzajemne zrozumienie i niepotrzebni są inni żeby nie burzyć szczęścia.
Może też być samotność niechciana ale narzucona przez partnera, gdy niespodziewanie odchodzi i samotność wymuszona, gdy partner więcej czasu spędza w pracy niż z rodziną.
I właśnie o tym jest ta powieść, gdy jeden z partnerów odchodzi bo poznaje inną kobietę oraz gdy odchodzi partnerka bo mąż ją zaniedbuje spędzając całe dnie w pracy. A najwięcej cierpią na tym dzieci.
To taka życiowa a zarazem bardzo emocjonująca historia która z zasadzie czyta się sama bo tak bardzo wciąga. Bardzo wyraziści bohaterowie którzy różnią się nie tylko charakterami ale i sposobem na życie. Jedni popełniają błędy ale starają się je naprawić. Drudzy za swoje niepowodzenia winią innych i nic nie robią żeby się zmienić.
Ta powieść w pewnym stopniu przypomina nam co się w życiu najbardziej liczy, co jest najważniejsze i jakimi zasadami się kierować żeby nie żałować swojego postępowania i nie stracić tego co daje nam los...własnego szczęścia.
Nie mogłam się od tej książki oderwać, czekając z niecierpliwością i niepokojem jak ta ciekawa historia się zakończy. I spotkało mnie wielkie rozczarowanie, bo autorka kończy powieść w najbardziej ciekawym momencie. I niby wszystko jest dobrze i po mojej myśli ale chyba nie takiego raptownego zakończenia oczekiwałam....no chyba że będzie dalsza część.

Piękna i wzruszająca powieść w której autorka tym razem porusza problem samotności.
Bo samotność ma bardzo wiele twarzy. Może być z wyboru, bo tak jest wygodniej żyć, bez żadnych zobowiązań i problemów.
Może być we dwoje, gdy jest wzajemne zrozumienie i niepotrzebni są inni żeby nie burzyć szczęścia.
Może też być samotność niechciana ale narzucona przez partnera, gdy...