Ciekawe

Ciekawe

Ta książka to zbiór kilku opowiadań, których akcja toczy się w szkole. Fajna, wesoła, dla 6-latka w sam raz. Napisana prostym, przystępnym dla dziecka językiem. Trochę skojarzyła mi się z "Panem Babbingtonem" T.Harrisa, który jednak był o wiele ciekawszy i lepiej "warsztatowo" napisany. Szkoła trzęsiportków nie chwyciła mnie za serce, ale synek chętnie słuchał.

Ta książka to zbiór kilku opowiadań, których akcja toczy się w szkole. Fajna, wesoła, dla 6-latka w sam raz. Napisana prostym, przystępnym dla dziecka językiem. Trochę skojarzyła mi się z "Panem Babbingtonem" T.Harrisa, który jednak był o wiele ciekawszy i lepiej "warsztatowo" napisany. Szkoła trzęsiportków nie chwyciła mnie za serce, ale synek chętnie...

W książce były śmieszne historie.

W książce były śmieszne historie.

Powoli, powolutku staram się nadrabiać zaległości. Bo czasu mam jak na lekarstwo, a recenzje same się napisać nie chcą ;) Kilkakrotnie już wspominałam, że będę tutaj bywała raczej rzadko ponieważ moje marzenie o przyszłości małymi kroczkami staram się wcielać w życie i jest to bardzo zajmujące... Jednak wspominałam też, że nie zrezygnuję przez to z czytania książek więc od czasu do czasu z pewnością coś tutaj uda mi się napisać :)

Na przykład dzisiaj przed snem skończyliśmy czytać wraz z moim starszakiem taką oto książeczkę. Korzystając z okazji szybciutko zabieram się za napisanie tej recenzji, bo wiem, że jak odłożę to na później to minie zbyt dużo czasu zanim w końcu się za to zabiorę ;)

"Szkoła Trzęsiportków" to seria książek dla dzieci, hmm powiedziałabym, że w takim wieku wczesnoszkolnym :) Przyznam, że nie jestem pewna czy w innych częściach jest wszystko podobne (domyślam się, że tak),ale mogę Wam opowiedzieć dzisiaj o tej jednej, konkretnej części. Znajdziemy w niej trzy osobne historie, każda z nich dotyczy dziwnych, momentami trochę strasznych zdarzeń, które spotykają uczniów z klasy 2b. A ponieważ dzieciaki te są dosyć strachliwe i od razu wierzą we wszystkie niestworzone historie to zdecydowanie jest co opisywać :)

Pierwsza z nich opowiada o duchu, który grasuje w chłopięcej toalecie. Duch ten opryskuje od stóp do głów wszystkich chłopców, którzy tylko do niej wejdą. Nauczyciele oczywiście nie wierzą dzieciakom, ale obrywa się nawet zastępcy dyrektora - panu Harrisowi! Czy to oznacza, że chłopcy już zawsze będą musieli korzystać z toalety dziewczynek???

Druga historyjka opowiada o trampku, który przepowiada przyszłość! Podczas klasowego konkursu talentów Maks zdjął z nogi swój trampek i oznajmił, że jest on magiczny i potrafi przepowiadać przyszłość. Na dowód tego odgadł co Laura ma na drugie śniadanie, przepowiedział też, że Irfan na przerwie strzeli gola, gdzie się ukrył batonik Laury oraz to, że ich nauczycielkę spotka wielka niespodzianka...

Trzecia opowieść jest o starożytnej klątwie. Piotrek przyniósł do szkoły pudełko po butach twierdząc, że jest ono bardzo niebezpieczne ponieważ znajduje się w nim starożytna klątwa! Dzieciaki z klasy oczywiście podłapały temat i nieźle się przeraziły kiedy Sunita otworzyła wieczko pudełka. Pani zapewniła ich, że żadne starożytne klątwy nie istnieją, ale dlaczego w takim razie calutka klasa wraz z panią zaczęli się okropnie drapać?

Powiem Wam, że książka ta może okazać się naprawdę fajną rozrywką dla młodych czytelników. Mój starszak nawet się przy niej uśmiał i jestem pewna, że właśnie takie było zamierzenie autorki. Czyta się ją niezwykle szybko ponieważ czcionka jest spora, a wewnątrz znajduje się mnóstwo ilustracji. Ilustracje te utrzymane są w zielono - szaro - czarno -białych barwach i żadnych kolorów poza nimi tutaj nie zobaczymy.

Format tej książeczki jest odrobinę mniejszy niż zeszytu, ma miękką okładkę, klejone strony i w sumie to tyle, nie ma co tutaj za wiele opowiadać. Zresztą najważniejsza powinna być tutaj informacja o tym, że książka ta jest zabawna, z pewnością wywoła uśmiech na twarzach wielu czytelników. Myślę, że dzieciaki polubią klasę 2b :) Polecam :)

Powoli, powolutku staram się nadrabiać zaległości. Bo czasu mam jak na lekarstwo, a recenzje same się napisać nie chcą ;) Kilkakrotnie już wspominałam, że będę tutaj bywała raczej rzadko ponieważ moje marzenie o przyszłości małymi kroczkami staram się wcielać w życie i jest to bardzo zajmujące... Jednak wspominałam też, że nie zrezygnuję przez to z czytania książek więc od...

Przeglądając nowości wydawnictwa Zielona Sowa, zwróciłam uwagę na fajny tytuł dla dzieci: „Szkoła trzęsiportkow”. Lubię takie zlepki słów, a w połączeniu z ładną grafiką sprawiły, że koniecznie musiałam przeczytać opis. Z tyłu okładki dowiadujemy się, że w książce znajdują się trzy opowiadania o klasie 2b i wszystkie mają zapewnić nam mnóstwo świetnej zabawy, aż ze śmiechu spadną nam portki. Czy tak się stało?

Gdy zajrzymy do środka szybko się przekonujemy, iż wszystkie ilustracje są w odcieniach szarości oraz intensywnej, świeżej zieleni, niemal identycznej jak na okładce. Nie wiem, czy wszystkie części będą w takich barwach, czy też dominujący kolor jest sugerowany przez tło okładki, bardzo mnie to ciekawi – jeśli mam rację, to będzie to naprawdę fajny zabieg. Ilustratorka Becka Moore zrobiła kawał świetnej roboty, obrazki są proste, charakterystyczne, dynamiczne, spójne i przyjazne. Same plusy.

Na jednej z pierwszych stron mamy okazję zapoznać się z dziećmi z klasy 2b, wychowawczynią oraz zastępcą dyrektora. Co rzuca się w oczy już na okładce, jest spora różnorodność w pochodzeniu wszystkich postaci i jest to ogromnym plusem książeczki (chociaż wcale nie poruszanym). Szczególnie, gdy czytając widzimy, jak dzieci są bardzo zgrane i nigdy nie patrzą na siebie przez pryzmat nieistotnej odmienności.

Opowiadania to kolejno: „Duch w toalecie”, „Śmierdzący trampek fortuny” i „Klątwa szorstkiego dywanu”. Moją ulubioną historyjką jest zdecydowanie ta o duchu. Czytanie, jak dzieci wzajemnie się nakręcają na strachy w chłopięcej toalecie jest naprawdę zabawne. Historyjki są wesołe, może trochę przewidywalne, ale cóż, sześć lat to ja miałam już naprawdę bardzo dawno temu. Dzieci zachowują się po przyjacielsku, dobrze się znają i chętnie sobie pomagają, jak np. w ostatnim opowiadaniu dla Ewy.

Tekst drukowany jest większą czcionką, co ułatwia samodzielne czytanie, dodatkowo zastosowano różne ciekawe zabiegi, jak wytłuszczone wyrazy pisane drukowanymi literami wplecione w normalne zdania, podkreślenia, lub parę słów w zielonych chmurkach. Wszystko jest wtedy bardziej dynamiczne i zachęca do zapoznania. Dodatkowo obrazki na każdej stronie pozwalają małemu czytaczowi odetchnąć i nabrać zapału do dalszego poznawania przygód klasy 2b.

Na samym końcu mamy dodatkowo fragment kolejnego tomu „Rekin w basenie”, który zapowiada się naprawdę interesująco. Z wielką przyjemnością sięgnę po kolejne przygody sympatycznej, zgranej klasy 2b.

Zapraszam do przeczytania reszty i obejrzenia zdjeć: http://www.bookparadise.pl/2018/06/szkoa-trzesiportkow-duch-w-toalecie.html

Przeglądając nowości wydawnictwa Zielona Sowa, zwróciłam uwagę na fajny tytuł dla dzieci: „Szkoła trzęsiportkow”. Lubię takie zlepki słów, a w połączeniu z ładną grafiką sprawiły, że koniecznie musiałam przeczytać opis. Z tyłu okładki dowiadujemy się, że w książce znajdują się trzy opowiadania o klasie 2b i wszystkie mają zapewnić nam mnóstwo świetnej zabawy, aż ze śmiechu...

Czy w Waszej szkole znajdują się tacy, którzy ze strachu wciąż „trzęsą portkami”?
Myślę, że są tacy.
Podobnie jak w klasie 2b, którzy uważają, że w toalecie jest Duch.
Gdy Gucio wszedł do toalety dla chłopców, natychmiast został oblany silnym strumieniem wody z kranu. Trzęsący się z zimna Gucio szczękał zębami, gdy podeszła do niego Sunita i podała mu soczek w kartoniku, aby się napił. Lecz Zuzia wrzasnęła „Nie pij tego”, bo będziesz musiał iść do toalety, a tam przecież jest Duch.
Co wydarzyło się później?
Nie zdradzę.
Powiem tylko, że zrobiła się straszna panika, z której wynikł „przykry wypadek”-pan Harris-nauczyciel, wybiegł z toalety chłopców, w krótkich szortach i skarpetkach.
A co było najśmieszniejsze?
Że pan Harris szorty miał w kwiatki!
Ubaw po pachy, śmiechu co niemiara!
Jak zakończyła się ta zabawna historia?
Poczytajcie sami.
Oprócz tej zabawnej historyjki, książeczka zawiera jeszcze dwa opowiadania: Śmierdzący trampek fortuny i Klątwa szorstkiego dywanu.
Wszystkie te historie są bardzo zabawne i śmieszne.
Jestem pewna, że się Wam spodobają i będziecie śmiać się tak mocno, że ”spadną Wam portki”.
Książeczka jest niewielka, z pewnością zmieści się do szkolnego plecaka.
Zdjęcia i ilustracje są bardzo pomysłowe i zabawne.
Zachęcam Was moi drodzy.
Jeśli chcecie się śmiać do woli i dobrze bawić, to ta mała książeczka na pewno Wam taką dawkę dobrej zabawy zapewni.
Już niebawem w przygotowaniu jest kolejna książka z serii ”Szkoła trzęsiportków - rekin w basenie, której fragment zamieszczony jest pod koniec tej książki.
Czy i w Waszej klasie, czy szkole dzieją się podobne rzeczy?
Przeczytajcie i śmiejcie się tak głośno, aż zaboli Was brzuch!
Życzę dużo zabawy i uśmiechu.

Czy w Waszej szkole znajdują się tacy, którzy ze strachu wciąż „trzęsą portkami”?
Myślę, że są tacy.
Podobnie jak w klasie 2b, którzy uważają, że w toalecie jest Duch.
Gdy Gucio wszedł do toalety dla chłopców, natychmiast został oblany silnym strumieniem wody z kranu. Trzęsący się z zimna Gucio szczękał zębami, gdy podeszła do niego Sunita i podała mu soczek w kartoniku,...

ta książka jest jedną z najlepszych na naszej półce a mamy ich tysiąc jeśli nie więcej

ta książka jest jedną z najlepszych na naszej półce a mamy ich tysiąc jeśli nie więcej