Jak lubie Grishama to tu jest słabiutko, nawet jak na tą serię dla młodzieży jest słabo. Po pierwsze skąd pomysł, że kiedykolwiek jakieś służby typu FBI wykorzystałyby 14 katka aby szukał w metrze zbiega. No to się kupy nie trzyma w żadnym wypadku. Aczkolwiek ten moment to chyba jedyna jakaś akcja w tej ksiązce. Mam wrażenie, że brakło pomysłu na akcje, czy wogóle pomysłu. Wiekszość książki to rozmowy i wizyty na rozprawach. I sędzie, który w sprawie o morderstwo zagrożone karą śmierci prosi o radę nastolatka.... to już w ogóle jakiś pomysł wzięty z kosmosu.

Jak lubie Grishama to tu jest słabiutko, nawet jak na tą serię dla młodzieży jest słabo. Po pierwsze skąd pomysł, że kiedykolwiek jakieś służby typu FBI wykorzystałyby 14 katka aby szukał w metrze zbiega. No to się kupy nie trzyma w żadnym wypadku. Aczkolwiek ten moment to chyba jedyna jakaś akcja w tej ksiązce. Mam wrażenie, że brakło pomysłu na akcje, czy wogóle pomysłu....

Fabuła tej książki to odrobine odgrzewany kotlet, na tapecie znów jest morderca, który uniknął skazania i uciekł, jak się okazuje niezbyt daleko i oto nasz dzielny młody prawnik, akurat przypadkiem na niego trafia. Początek książki to ciekawa akcja, ale dalej robi się nudnawo, autor wpada w autoironię sugerującą, że dorośli to takie zagubione przedszkolaki i może pomóc im tylko trzynastolatek, ale że to serio tak. Czyta się szybko, ale parę wątków autor pomija, chociaż można by je rozwinąć, a końcówka zdradza, że to jeszcze nie koniec starcia Theo z Pete Duffy. Zdecydowanie słabsza fabularnie od poprzednich tomów.

Fabuła tej książki to odrobine odgrzewany kotlet, na tapecie znów jest morderca, który uniknął skazania i uciekł, jak się okazuje niezbyt daleko i oto nasz dzielny młody prawnik, akurat przypadkiem na niego trafia. Początek książki to ciekawa akcja, ale dalej robi się nudnawo, autor wpada w autoironię sugerującą, że dorośli to takie zagubione przedszkolaki i może pomóc im...

Przygody trzynastoletniego Theo Boone’a są skierowane przede wszystkim do młodszych czytelników, ale fani Pana Grishama z pewnością przeczytają wszystkie jego książki. Przy „Zbiegu” można odpocząć i uśmiechnąć się.

W wielu sytuacjach ciężko doszukiwać się realizmu. Niesamowite zbiegi okoliczności, trzynastoletni chłopiec, który odgrywa bardzo ważną rolę podczas rozprawy. To się nie zdarza. Natomiast powieść czytało się przyjemnie i bardzo szybko. Wracamy do sprawy Pete’a Duffy’ego, który po unieważnieniu pierwszego procesu uciekł. Theo doprowadza do jego schwytania i postawienia przed sądem po raz drugi. Czy uda się go skazać?

„Zbieg” jest klasycznym thrillerem prawniczym w dużo luźniejszej formie. Wiadomo, że jeśli akcja dzieje się w sądzie, a głównym bohaterem jest jeszcze dziecko, to ciężko o realizm. Nie oczekuję tego. Także według mnie ciężko porównywać te książki z najlepszymi powieściami autora.

Pisząc swoją ostatnią opinię na temat książki Grishama, wspomniałem, że może jakiś powrót do Jake’a Brigance’a. Wtedy nie wiedziałem, że pod koniec 2020 roku napisał trzecią powieść poświęconą temu bohaterowi. Chętnie przeczytałbym kiedyś książkę, w której Theodore Boone jest już prawnikiem albo studentem prawa.

Przygody trzynastoletniego Theo Boone’a są skierowane przede wszystkim do młodszych czytelników, ale fani Pana Grishama z pewnością przeczytają wszystkie jego książki. Przy „Zbiegu” można odpocząć i uśmiechnąć się.

W wielu sytuacjach ciężko doszukiwać się realizmu. Niesamowite zbiegi okoliczności, trzynastoletni chłopiec, który odgrywa bardzo ważną rolę podczas rozprawy....

Ja to bym się nie obraził na jedzenie.Zwłaszcza włoskie,a młody chyba tak.O znam,takiego 28 latka.Co się ostatnio u nas na jedzenie obraża.
Czy się należy kara śmierci ? Ja jestem przeciw.
I tu była bardzo merytoryczna dyskusja.
Uczcie się hejterzy ,książka opowiada że warto być sprawiedliwy i konsekwentny.

Ja to bym się nie obraził na jedzenie.Zwłaszcza włoskie,a młody chyba tak.O znam,takiego 28 latka.Co się ostatnio u nas na jedzenie obraża.
Czy się należy kara śmierci ? Ja jestem przeciw.
I tu była bardzo merytoryczna dyskusja.
Uczcie się hejterzy ,książka opowiada że warto być sprawiedliwy i konsekwentny.

Książka jak dłuższe opowiadanie. Opisana historia jest typowa dla twórczości JG. I myślę, że takie historie mogą wydarzyć się tylko w USA. Małoletni chłopak kontra bezwzględny zabójca. Fajnie się czytało.

Książka jak dłuższe opowiadanie. Opisana historia jest typowa dla twórczości JG. I myślę, że takie historie mogą wydarzyć się tylko w USA. Małoletni chłopak kontra bezwzględny zabójca. Fajnie się czytało.

Witam. Po książkę sięgnąłem - wstyd się przyznać - z powodu jej objętości. Książka jest bardzo krótka ale bardzo treściwa - bardzo dobrze się ją czyta, lekka, a jednak ciekawa. Typowa dla Johna Grishama :) dzięki niej możemy śledzić proces, w którym głównym bohaterem jest młody chłopiec. Nie rozpisując się, szczerze polecam lekturę. Jeśli nawet komuś się nie spodoba z uwagi na objętość, nie można mówić o straconym czasie (wszak jeden, dwa wieczory powinny wystarczyć). Życzę miłej lektury.

Witam. Po książkę sięgnąłem - wstyd się przyznać - z powodu jej objętości. Książka jest bardzo krótka ale bardzo treściwa - bardzo dobrze się ją czyta, lekka, a jednak ciekawa. Typowa dla Johna Grishama :) dzięki niej możemy śledzić proces, w którym głównym bohaterem jest młody chłopiec. Nie rozpisując się, szczerze polecam lekturę. Jeśli nawet komuś się nie spodoba z uwagi...

Krótka historia, bardzo lekko kryminalna, aż niepodobna do innych książek Grishama.... cały czas miałam wrażenie, że to opowiadanie, a nie powieść... i to takie raczej dla nastolatków... po prostu krótka prawnicza historyjka :)

Krótka historia, bardzo lekko kryminalna, aż niepodobna do innych książek Grishama.... cały czas miałam wrażenie, że to opowiadanie, a nie powieść... i to takie raczej dla nastolatków... po prostu krótka prawnicza historyjka :)

Grishama czytałam dużo. Niestety Zbieg w niczym nie dorównuje dawnym powieściom Grishama. Akcja w żadnym stopniu nie porywa, powiedzieć można, że nawet mało interesuje. Pomimo zaistnienia ważkiego tematu nielegalnej imigracji nie wnosi kompletnie nic. Trudno uwierzyć, że FBI angażuje trzynastolatka a sędzia zasięga jego rady w kwestii prowadzenia sprawy czy wręcz wyroku. No cóż, wielki zawód i wręcz przykrość.

Grishama czytałam dużo. Niestety Zbieg w niczym nie dorównuje dawnym powieściom Grishama. Akcja w żadnym stopniu nie porywa, powiedzieć można, że nawet mało interesuje. Pomimo zaistnienia ważkiego tematu nielegalnej imigracji nie wnosi kompletnie nic. Trudno uwierzyć, że FBI angażuje trzynastolatka a sędzia zasięga jego rady w kwestii prowadzenia sprawy czy wręcz wyroku. No...

Takie powieści jak ,,Zbieg” można by w Ameryce wykorzystać do nauki działania wymiaru sprawiedliwości i jego roli w społeczeństwie. Przygodowa treść (nie kryminalna) miała być pretekstem do ukazania procedur działania policji i prokuratury ,,od kuchni”. Ze względu na gatunek i adresata nie jestem najbardziej odpowiednim adresatem, ale podziele się kilkoma refleksjami.
Bohaterem jest nastolatek, który jak zazwyczaj w takich historiach jest wyjątkowo zaradny i jest traktowany poważnie przez dorosłych (szkoda, że my w takim wieku nie mogliśmy na coś podobnego liczyć). Przystaję na taką konwencję aż do momentu, gdy jego rola w sprawie kryminalnej wzrasta ponad umowną granicę. Z tego powodu powieść bardziej spodoba się rówieśnikom detektywa. Fajne jest, że sam przebieg śledztwa i jego wynik nie silą się zaskakiwanie ani testowania intelektu czytelnika, a autor woli woli pokazać, jak na opinię publiczną wpływają kwestie obyczajowe, jak nielegalna emigracja zarobkowa. Jednak czy takie ,,dydaktyczne” podejście bez efekciarstwa zainteresuje adresata? Mam przeczucie, że nie, ale nie mam kontaktu z literaturą młodzieżową.

Takie powieści jak ,,Zbieg” można by w Ameryce wykorzystać do nauki działania wymiaru sprawiedliwości i jego roli w społeczeństwie. Przygodowa treść (nie kryminalna) miała być pretekstem do ukazania procedur działania policji i prokuratury ,,od kuchni”. Ze względu na gatunek i adresata nie jestem najbardziej odpowiednim adresatem, ale podziele się kilkoma...

Ponownie powraca mroczna postać Petera Duffyego, znanego w pierwszej części cyklu. Ósmoklasiści udają się na czterodniową wycieczkę do stolicy kraju. Tam przypadkowo Theo rozpoznaje najbardziej poszukiwanego zbiega jakiego zna mały Strattensburg. Młody prawnik jest zmuszony wykonać telefon do stryja, bo nie ma pojęcia jak się zachować. Ike Boone postanawia pomóc bratankowi, i dzięki temu obaj wplątują się w błyskawiczną operację FBI.

Książka trochę słabsza niż poprzednia. Tym razem autor pisze typowo pod młodszego czytelnika. Można ją potraktować jako lekki przerywnik między cięższymi gatunkowo powieściami.

Ponownie powraca mroczna postać Petera Duffyego, znanego w pierwszej części cyklu. Ósmoklasiści udają się na czterodniową wycieczkę do stolicy kraju. Tam przypadkowo Theo rozpoznaje najbardziej poszukiwanego zbiega jakiego zna mały Strattensburg. Młody prawnik jest zmuszony wykonać telefon do stryja, bo nie ma pojęcia jak się zachować. Ike Boone postanawia pomóc bratankowi,...