Klimaty dawnych, azjatyckich lat zawsze mnie fascynowały, jednak w tym przypadku tylko to nie wystarczyło. Ta książka była najzwyczajniej w świecie nudna.

Klimaty dawnych, azjatyckich lat zawsze mnie fascynowały, jednak w tym przypadku tylko to nie wystarczyło. Ta książka była najzwyczajniej w świecie nudna.

Mniej więcej do połowy jest świetnie, typowo "moyanowsko"
z całymi tymi realiami życia ,brudem ,smródem i ubóstwem...
Do momentu ,w którym wszystko się całkowicie rozłazi
i męczy się człowiek dość srogo(ale nie na tyle, żeby nie dać rady do końca)
A koniec.... dla niego w sumie warto doczytać, koniec który tak naprawdę jest początkiem ....

Mniej więcej do połowy jest świetnie, typowo "moyanowsko"
z całymi tymi realiami życia ,brudem ,smródem i ubóstwem...
Do momentu ,w którym wszystko się całkowicie rozłazi
i męczy się człowiek dość srogo(ale nie na tyle, żeby nie dać rady do końca)
A koniec.... dla niego w sumie warto doczytać, koniec który tak naprawdę jest początkiem ....

Po ponad dwóch latach przeczytałam. Jest to trudna powieść, bez dwóch zdań. Jej specyficzny język, nazwy, odmienna kulturowość w pierwszych kilkudziesięciu stronach jest trudna do przebrnięcia. Ale po przeczytaniu 1/3 książki i zadaniu sobie pytania, odkładam czy dam jej jeszcze jedną szansę, wciągnęła mnie bezpowrotnie. I ostatecznie mogę powiedzieć, warto było. To co było dla mnie w tej książce trudnym do wytrzymania na samym początku okazało się jej największą wartością, tj. język, nazwy, kulturowość, specyficzna mentalność. Od pewnego momentu można wgryźć się, a nawet poczuć atmosferę, klimat dawnej prowincji chińskiej i jej mieszkańców którym przyszło żyć w trudnych czasach.

Po ponad dwóch latach przeczytałam. Jest to trudna powieść, bez dwóch zdań. Jej specyficzny język, nazwy, odmienna kulturowość w pierwszych kilkudziesięciu stronach jest trudna do przebrnięcia. Ale po przeczytaniu 1/3 książki i zadaniu sobie pytania, odkładam czy dam jej jeszcze jedną szansę, wciągnęła mnie bezpowrotnie. I ostatecznie mogę powiedzieć, warto było. To co było...

Męczyłam ten tom ponad dwa lata. Zupełnie nie zaciekawiła mnie ani historia ani żaden bohater. Całkowicie bezpłciowa książka.

Męczyłam ten tom ponad dwa lata. Zupełnie nie zaciekawiła mnie ani historia ani żaden bohater. Całkowicie bezpłciowa książka.

Trudna książka.

Trudna książka.

W wyzwaniu Book Trootter przyszedł czas na zaległe wyzwanie literatura chińska i zabrałem się do dzieła. W sumie książkę noblisty Mo Yana zatytułowaną "Obfite piersi, pełne biodra", czytam prawie trzy miesiące, bo zacząłem jeszcze w marcu, no i tak na ostatnie dni maja się wyrabiam z czytaniem. Czyli jest to książka, która najdłużej była czytana w ramach tego wyzwania. Ale niewątpliwie warto przeczytać, poznajemy szerokie spektrum historii współczesnych Chin, począwszy od wojny z Japonią ( 1937- 45 ) , po rewolucję kulturalną ( 1966- 1976 ),czyli w sam raz, żeby opowiedzieć historię głównego bohatera i narratora tej powieści jednocześnie Shanguann’a Jintonga, zwanego też krócej Ju, brata ośmiu sióstr, które tutaj dla uproszczenia są po prostu numerowane. Retrospektywnie poznajemy jeszcze wcześniejszą, niż właściwy czas akcji, historię rodu Shanguann, którego przedstawicielki charakteryzują się tytułowymi obfitymi piersiami i pełnymi biodrami, które sam narrator interpretuje jako element witalny, po prostu dający życie. Jest w tym też w tym zapewne element nieco innej fascynacji kobiecymi kształtami samego Ju.

Książka jest monumentalna, przypomina troszkę twórczość Gabriela Garcii Marqueza, połączenie motywów magicznych z tymi jak najbardziej realnymi. Tam w książce „Sto lat samotności” mamy historię rodu Buendiów, tutaj niewiele mniej, bo de facto początek tej historii Shanguan datuje się na rok 1900, czyli upadek dynastii Qing a końcówkę szacować trzeba na lata 80 XX wieku, czyli mamy jedną z form komunizmu chińskiego zmierzającego do tego co mamy dzisiaj, czyli szybkiego rozwoju gospodarczego w państwie środka połączonego nadal z doktrynalnym i politycznym komunizmem, który przetrwał upadek komunizmu w wielu krajach na przełomie lat 80/90 XX wieku i to jest pewien fenomen kultury chińskiej. Mo Yan śmiało pisze w swoich książkach o problemach dręczących jego ojczyznę i w przepiękny sposób ubarwia te wszystkie motywy realno –magiczne.

Książkę czyta się z zaciekawieniem, tym bardziej, że kultura, mentalność i wszystko co związane z Chinami jest stosunkowo mało znane dla nas ludzi z Zachodu. Niby jest globalizacja, intelektualne spekulowanie o globalnych wsiach czy miastach, ale jednak okazuje się, że te regionalne kultury poszczególnych regionów świata wciąż mają znaczenie, mimo, że praktycznie wszyscy zajadamy się hamburgerami z MacDonalda i pijemy Coca Colę. Dowodzi to chociażby ta wojna Rosji z Ukrainą, że wychodzi na to, że świat wcale nie jest łatwy prosty i ładnie poukładany, jak my wszyscy byśmy chcieli. Dlatego też tego typu akcje literackie jak Book Trotter są przydatne, bo przynajmniej z perspektywy literackiej my uczestnicy wchodzimy w jakąś formę poznawczą dotyczącą wielu zagadnień i problemów przy okazji wczytywania się w literatury wielu krajów świata i to niewątpliwie jest nie do przecenienia. A co do Chin to wiemy przecież, że są znaczącym graczem geopolitycznym i rola tego kraju będzie rosła w przyszłości i warto coś tam wiedzieć, co za licho tam, w tym wielkim kraju na rzeką Yangcy siedzi. Dlatego dobrze, że trafiło na wyzwanie chińskie w tym wyzwaniu. A co do książki to warto dodać, że polecam czytanie książki zatytułowanej „Obfite piersi, pełne biodra”, jest niewątpliwie ciekawa, bardzo interesująca i zdecydowanie warto przeczytać.

W wyzwaniu Book Trootter przyszedł czas na zaległe wyzwanie literatura chińska i zabrałem się do dzieła. W sumie książkę noblisty Mo Yana zatytułowaną "Obfite piersi, pełne biodra", czytam prawie trzy miesiące, bo zacząłem jeszcze w marcu, no i tak na ostatnie dni maja się wyrabiam z czytaniem. Czyli jest to książka, która najdłużej była czytana w ramach tego wyzwania. Ale...

Ciekawa lecz bardzo trudna, ilość wątków imion zdarzeń jest bardzo trudna do zapamiętania, ale pozwala chociaż trochę się zorientować w realiach kraju środka. Polecana do przeczytania dla osób które się wybierają do Chin.

Ciekawa lecz bardzo trudna, ilość wątków imion zdarzeń jest bardzo trudna do zapamiętania, ale pozwala chociaż trochę się zorientować w realiach kraju środka. Polecana do przeczytania dla osób które się wybierają do Chin.

Dotarłam do 230 strony i odłożyłam. Nie stronię od trudniejszych lektur, ale ta wydała mi się nie tyle trudna, co nudna. Potencjalnie ciekawe wątki utonęły dla mnie w ogólnej monotonii, mnogości postaci, których imion nawet nie da się spamiętać, i obsesji narratora na temat kobiecych piersi. Widocznie nagradzana literatura jednak jest nie dla mnie (bo to nie pierwsze moje rozczarowanie noblistą).

Dotarłam do 230 strony i odłożyłam. Nie stronię od trudniejszych lektur, ale ta wydała mi się nie tyle trudna, co nudna. Potencjalnie ciekawe wątki utonęły dla mnie w ogólnej monotonii, mnogości postaci, których imion nawet nie da się spamiętać, i obsesji narratora na temat kobiecych piersi. Widocznie nagradzana literatura jednak jest nie dla mnie (bo to nie pierwsze moje...

Nie rozumiem zachwytów nad tą książką. Jest chaotyczna, nierówna, w pewnym miejscu, ni z gruszki, ni z pietruszki, narracja zaczyna być prowadzona w udziwniony sposób. Przystąpiłam do lektury z dużym zaciekawieniem, bo to "prawdziwy" chiński autor, w dodatku noblista, no i porównywany do Márqueza - zapowiadało się coś super. Niestety, niewypał. Wymęczyłam się tylko okrutnie.

Nie rozumiem zachwytów nad tą książką. Jest chaotyczna, nierówna, w pewnym miejscu, ni z gruszki, ni z pietruszki, narracja zaczyna być prowadzona w udziwniony sposób. Przystąpiłam do lektury z dużym zaciekawieniem, bo to "prawdziwy" chiński autor, w dodatku noblista, no i porównywany do Márqueza - zapowiadało się coś super. Niestety, niewypał. Wymęczyłam się tylko...

PS. Opinia dotyczy książki wydanej w jednym tomie.
Epicka powieść o losach zwykłej chińskiej rodziny toczących się na przestrzeni kilku pokoleń. Książka jest w treści bardzo plastyczna, czuć brud i biedę wsi, czuć niesprawiedliwość i niekompetencję urzędniczą... Mi podobała się przede wszystkim ze względu na to, że nie jest to typowa powieść, gdzie pierwsze skrzypce grają bohaterowie - oni są tutaj tłem, pretekstem do narracji o tym, jak zmieniały się Chiny i ich obywatele. A to jest naprawdę fascynująca opowieść, która w formie beletrystyki okazuje się bardzo wciągająca. 9/10 ze względu na sposób pisania, który nie jest przykładem lekkiego pióra (ale co się dziwić kiedy tyle chińskich nazw własnych tutaj mamy).

PS. Opinia dotyczy książki wydanej w jednym tomie.
Epicka powieść o losach zwykłej chińskiej rodziny toczących się na przestrzeni kilku pokoleń. Książka jest w treści bardzo plastyczna, czuć brud i biedę wsi, czuć niesprawiedliwość i niekompetencję urzędniczą... Mi podobała się przede wszystkim ze względu na to, że nie jest to typowa powieść, gdzie pierwsze skrzypce grają...