Najnowsze wydanie zwierzeń Marilyn Monroe wpisuje się idealnie w panującą ostatnio modę na Marilyn Monroe”. Marilyn jako bohaterka filmu, Marilyn jako bohaterka pamiętników, a w końcu Marilyn jako pacjentka pewnego psychoterapeuty, zwierzająca się ze swoich problemów.
Aktorka uchodziła za klasyczny przykład blondynki z dowcipów – pustą, głupiutką lolitkę. Tak naprawdę była jednak zagubioną, nieszczęśliwą kobietą, niedocenianą intelektualistką, która uwielbiała czytać, była bardzo wrażliwą osobą, a do tego profesjonalistką w swoim zawodzie. Spisane z zaginionych już taśm i opublikowane wiele lat po śmierci Marilyn Monroe treści jej ostatnich seansów psychoterapeutycznych ukazują nam Marilyn, jakiej nie znaliśmy. Prawda jest bowiem taka, że autor umiejętnie łączy dokument z fikcją – zamiast rozwiązywać zagadki, których pełno jest wokół MarilynMonroe – autor zasiewa w nas, czytelnikach, ziarno niepewności co do ich rozwiązania.

Jaka była prywatnie Norma Jeane Mortensen? Jak to było naprawdę ze śmiercią Marilyn? Cóż, tego nie dowiemy się zapewne nigdy, ale Michel Schneider w swojej wersji wydarzeń zaprasza czytelnika do swoistej gry. A to wielki plus tej publikacji. Książkę czyta się jednym tchem (potwierdzam zdanie wypisane na okładce), więc jeśli tylko jesteście w stanie poświęcić kilka długich godzin na jej lekturę – zachęcam do przeczytania „Marilyn. Ostatnie seanse”.

Najnowsze wydanie zwierzeń Marilyn Monroe wpisuje się idealnie w panującą ostatnio modę na Marilyn Monroe”. Marilyn jako bohaterka filmu, Marilyn jako bohaterka pamiętników, a w końcu Marilyn jako pacjentka pewnego psychoterapeuty, zwierzająca się ze swoich problemów.
Aktorka uchodziła za klasyczny przykład blondynki z dowcipów – pustą, głupiutką lolitkę. Tak naprawdę...