Fani Kinga często wieszają psy na tej powieści, a mi się ona spodobała.

Na pewno nie jest to typowy kryminał, gdyż od początku znamy sprawcę i jego motywy działania. Napięcie budzi śledzenie kolejnych kroków przestępcy oraz drugiego bohatera - chłopca, który znalazł łup.
Dodatkowo akcję podkręcają dwa plany czasowe - wydarzenia z przeszłości decydują o tym, co dzieje się tu i teraz, a także odsłaniają różne szczegóły z życia mordercy.
Jakby tego było mało, przez utwór przewija się epizodycznie postać pana Mercedesa, który przebywa w szpitalu dla umysłowo chorych, jednak dla detektywa wciąż pozostaje niepokojącą zagadką. Ten niepokój udziela się czytelnikowi i daje wiele do myślenia w zakończeniu.

To, co mnie najbardziej zainteresowało w fabule, to motyw miłości do książek i podziwu dla pisarza, który tu pokazany został jako obsesja, ale także - w innym przypadku - jako lek na całe zło.

No i jeszcze ten jedyny w swoim rodzaju styl Kinga - soczysty, barwny, pełen czarnego humoru, sarkazmu, nieraz wulgarny, ale nie w rażący sposób...

Całość przeczytałam jednym tchem i z niesłabnącymi emocjami. Świetnie mi się przy tej powieści odpoczywało i teraz czekam na kolejną część cyklu.

Fani Kinga często wieszają psy na tej powieści, a mi się ona spodobała.

Na pewno nie jest to typowy kryminał, gdyż od początku znamy sprawcę i jego motywy działania. Napięcie budzi śledzenie kolejnych kroków przestępcy oraz drugiego bohatera - chłopca, który znalazł łup.
Dodatkowo akcję podkręcają dwa plany czasowe - wydarzenia z przeszłości decydują o tym, co dzieje się...