Czytając książkę miałam jednocześnie dwa odczucia. Pierwsze to wrażenie dotknięcia czegoś naprawdę obrzydliwego. Drugim z nim było coś w rodzaju "cholera, jaki on był przebiegły".
Inteligencji, ojcu Macielowi, niestety nie można odmówić.

Perfidny i przebiegły do granic możliwości. Już jako duchowny, tworząc fałszywą tożsamość, założył dwie rodziny. Jedną w Rzymie, drugą w Hiszpanii. Związał się z dwoma kobietami, które nie miały pojęcia o tym, że ich "mąż" tak naprawdę jest wpływowym księdzem. Dzięki konsekwentnemu unikaniu konferencji prasowych, zdjęć i jakichkolwiek mediów, udało mu się ukryć przed nimi swe prawdziwe oblicze. Prawda wyszła na jaw po dwudziestu latach.

Pedofil, oszust, narkoman.
Ulubieniec i bliski współpracownik najwyższych dostojników Watykanu. Bardzo szybko zaskarbił sobie łaski Jana Pawła II. Był przez niego szanowany niemalże do końca życia.
Czy papież wiedział coś o prawdziwym obliczu ojca Maciela? Oficjalna wersja brzmi: nie. Jednak ciężko uwierzyć w to, że przez tyle lat, mając tylu zaufanych ludzi wokół siebie, nie usłyszał ani jednej wzmianki, chociażby małej plotki, która mogłaby go zaalarmować.

Założyciel Legionów Chrystusa żył, wzbogacał się i folgował swoim chorym pragnieniom pod okiem samego Ojca Kościoła.
Jednak w końcu mur milczenia musiał pęknąć. Krok po kroku, nitka po nitce, tajemnica życia Maciela ujrzała światło dzienne.

Czy dosięgnęła go w takim razie sprawiedliwość? Czy został przez Kościół należycie ukarany?
Otóż: nie. Maciel nie został poddany żadnemu procesowi kanoniczemu ani nie zepchnięto go do stanu świeckiego. Jako powód tego postanowienia, Kościół podał jego sędziwy wiek oraz kiepski stan zdrowia.

Zło jest w każdym człowieku. W większym, bądź mniejszym stopniu. Nie można popadać w skrajność, mówiąc, że każdy ksiądz to potencjalny pedofil, którym rządzi chciwość. Nie można też zaprzeczyć temu, iż zło w takim natężeniu, jakie przedstawił swoją osobę Maciel, w środowisku, od którego oczekuje się miłosierdzia i ochrony przed wszystkim, co zgubne, razi bardzo mocno i jest ciężkie do wybielenia.

Czytając książkę miałam jednocześnie dwa odczucia. Pierwsze to wrażenie dotknięcia czegoś naprawdę obrzydliwego. Drugim z nim było coś w rodzaju "cholera, jaki on był przebiegły".
Inteligencji, ojcu Macielowi, niestety nie można odmówić.

Perfidny i przebiegły do granic możliwości. Już jako duchowny, tworząc fałszywą tożsamość, założył dwie rodziny. Jedną w Rzymie, drugą...