Z antologiami zawsze mam pewien problem. Trudno jest je ocenić całościowo, gdyż zawsze zdarzy się opowiadanie które może być słabsze i w ogólnym odczuciu zaniży wartość całości. Powiem szczerze, że w tym przypadku stanąłem przed jeszcze trudniejszym zadaniem. Gardner Dozois jako redaktor zrobił tak niewiarygodny kawał ciężkiej pracy, że otrzymujemy tak świetną dawkę literatury, że nie jest człowiek w stanie wskazać, które z tych opowiadań mogłoby być jego ulubionym. Dostajemy opowiadania autorstwa chociażby Robin Hobb czy Ken Liu. Jest to poziom tak wysoki, jakiego się nie spodziewałem. Jedyne moje obawy budziło opowiadanie George’a R.R. Martina, gdyż sygnowanie książki znanym nazwiskiem jest dla mnie zabiegiem, który ma jedynie wpłynąć na wysoką sprzedaż. Jak bardzo się myliłem. Kroniki wydarzeń rodu Targaryanów czyta się z ogromnym zaciekawieniem. Jak każde z poszczególnych opowiadań. Bo nie ma tu lepszych czy gorszych utworów. Jest to jedna z najlepiej skompletowanych antologii jakie miałem okazje kiedykolwiek czytać. Każde z nich ma wyrazistych bohaterów, ze swą historią i dobrą motywacją do działań jakie podejmują. Wszystkie wydarzenia następują po sobie z żelazną logiką, bez zbędnych upiększaczy czy niefrasobliwych przeskoków czasowych. Każdy z autorów zaserwował nam wspaniałe danie po którym pozostaje chęć sięgnięcia po dokładkę.

Z antologiami zawsze mam pewien problem. Trudno jest je ocenić całościowo, gdyż zawsze zdarzy się opowiadanie które może być słabsze i w ogólnym odczuciu zaniży wartość całości. Powiem szczerze, że w tym przypadku stanąłem przed jeszcze trudniejszym zadaniem. Gardner Dozois jako redaktor zrobił tak niewiarygodny kawał ciężkiej pracy, że otrzymujemy tak świetną dawkę...