Opinii o tej książce nie sposób wyrazić w kilku słowach. Nie wybuchnę tu falą słów typu: Rewelacja! Cudo! gdyż to nie mój typ:), lecz postaram się wyjaśnić tak wysoką ocenę.
Czytałam części czarnego maga po kolei, jedna za drugą, chłonęłam je z zaskakującą szybkością i każda kolejna zawsze była lepsza od tej poprzedniej.
Jednak w tej odnalazłam to "coś". Tak długo szukałam, nie wiedząc właściwie czego,aż w moich rękach spoczął Wielki mistrz. Obracałam tę "cegłę" zastanawiając się co tam może się kryć.
Powieść zakończyłam w bodajże trzy dni. Po przeczytaniu ostatnich stronic siedziałam i gapiłam się w pustkę. Pierwszy raz od wielu lat pozwoliłam sobie odpłynąć daleko od rzeczywistości, od zmartwień.
Dziś mija właściwie pół roku odkąd czytałam tę książkę. Owszem niektóre rzeczy wyblakły, niektóre zapomniałam. Jednak ogólny sens, zakończenie i piękno zawarte w tej powieści wciąż się tli w moim sercu.
Niepogodzona do dziś zakończeniem powieści układałam sama w myśli inne zakończenia, jednak żadne nie pasowało, wszystkie były takie suche, bez wyrazu. Wtedy sięgałam pamięcią do ostatnich słów ,ostatnich scen ,siedząc na łóżku i wiedząc, iż inne zakończenie nie istnieje.
Nie wiem czy aż tak bardzo zżyłam się z bohaterką, czy aż tak bardzo nie zgadzałam się z zakończeniem, czy aż tak bardzo nie chciałam końca tej trylogii, ale do tej pory, do dziś nie odnalazłam książki ponad tą. Tą która w sercu pozostawia więcej niż pytania bez odpowiedzi a także pustkę, tak dziwną pustkę.
W jakim ja świecie żyję? W takim gdzie nie ma czarnych szat, tam gdzie nie ma magii, tam gdzie zamykasz oczy widząc krzywdę innych.
Pozostawia pustkę, w sercu, w duszy, w umyśle.

Opinii o tej książce nie sposób wyrazić w kilku słowach. Nie wybuchnę tu falą słów typu: Rewelacja! Cudo! gdyż to nie mój typ:), lecz postaram się wyjaśnić tak wysoką ocenę.
Czytałam części czarnego maga po kolei, jedna za drugą, chłonęłam je z zaskakującą szybkością i każda kolejna zawsze była lepsza od tej poprzedniej.
Jednak w tej odnalazłam to "coś". Tak długo...