Koniasz to taki gość trochę jak współczesny James Bond , czyli więcej szczęścia niż rozumu. Mimo że gęba poharatana jakby się pługiem czesał co rano to powodzenia do kobiet pozazdrościłby mu sam Leonardo Dicaprio, rany goją się na nim lepiej niż na Wolverinie a Geraltowi z Rivii opadła by szczęka do samej gleby gdyby miał szansę zobaczyć na własne oczy jak nasz bohater posługuje się wszelkiego rodzaju bronią białą. Gość jest nie do zdarcia , czytając cykl ma się wrażenie że nawet gdyby zaatakowałby go ogromny tyranozaur , pożarł a potem wysrał to i tak zaraz po tym by zdechł od niestrawności a Koniasz odrodził by się z tej śmierdzącej masy i po góra trzech dobach byłby już poprzedniego wzrostu ze wszystkimi swoimi bliznami na ciele plus trzykrotnie złamanym nosem.
OK to tylko książka, taka ma być a cały opisany w niej świat jest miejscem gdzie magia i czary pojawiają się od czasu do czasu więc co się dziwić.
Jeśli myślicie że szkoda waszego czasu na tą bajkę to sobie odpuśćcie takie coś trzeba lubieć. Ja lubię i przygody Koniasza przypadły mi do gustu. Czyta się to szybko , łatwo i przyjemnie , szczerze polecam cykl Koniasza - zabijaki z honorem i zasadami.

Koniasz to taki gość trochę jak współczesny James Bond , czyli więcej szczęścia niż rozumu. Mimo że gęba poharatana jakby się pługiem czesał co rano to powodzenia do kobiet pozazdrościłby mu sam Leonardo Dicaprio, rany goją się na nim lepiej niż na Wolverinie a Geraltowi z Rivii opadła by szczęka do samej gleby gdyby miał szansę zobaczyć na własne oczy jak nasz bohater...