Zaskoczyła mnie powaga pierwszego tomu - spodziewałam się bardziej książki dla młodszych dzieci, a tutaj strony są pełne wartkiej akcji, co było miłym zaskoczeniem. Świetny początek serii, którego atmosfera stanowi jakby ogniwo pośrednie pomiędzy Baśnioborem, a Pozaświatowcami.

Zaskoczyła mnie powaga pierwszego tomu - spodziewałam się bardziej książki dla młodszych dzieci, a tutaj strony są pełne wartkiej akcji, co było miłym zaskoczeniem. Świetny początek serii, którego atmosfera stanowi jakby ogniwo pośrednie pomiędzy Baśnioborem, a Pozaświatowcami.

Eeee… o ile „Baśniobór” był bardzo fajny, tu nawet nie dobrnęłam do połowy. Autorowi wyraźnie skończyły się fajne i kreatywne pomysły na książki, wszystko OKROPNIE podobne do jego poprzednich serii.

(Zapraszam tez na mojego bookstagrama, gdzie wrzucam regularnie recenzje:
lost_in_bookworld 💖😙).

Eeee… o ile „Baśniobór” był bardzo fajny, tu nawet nie dobrnęłam do połowy. Autorowi wyraźnie skończyły się fajne i kreatywne pomysły na książki, wszystko OKROPNIE podobne do jego poprzednich serii.

(Zapraszam tez na mojego bookstagrama, gdzie wrzucam regularnie recenzje:
lost_in_bookworld 💖😙).

Trochę nie wiem, co o tej książce myśleć. Mam już prawie 20 lat, a książka została napisana dla 12-latków.
Bawiłem się dobrze, czytało się przyjemnie i nie widzę nic, co moim zdaniem nie powinno się w takiej książce znaleźć. Mimo to nie uważam by była to książka na 10.
Czytajcie, jeśli chcecie.

Trochę nie wiem, co o tej książce myśleć. Mam już prawie 20 lat, a książka została napisana dla 12-latków.
Bawiłem się dobrze, czytało się przyjemnie i nie widzę nic, co moim zdaniem nie powinno się w takiej książce znaleźć. Mimo to nie uważam by była to książka na 10.
Czytajcie, jeśli chcecie.

Recenzując książkę „Łupieżcy niebios” autorstwa Brandona Mulla, można zauważyć, że mimo pewnych pozytywnych aspektów, niektóre elementy nie do końca spełniły moje oczekiwania, zwłaszcza mając silne zamiłowanie do literatury fantasy.

Pierwszym pozytywnym aspektem jest z pewnością fakt, że książka wciąga czytelnika od samego początku. Klimatyczne wprowadzenie do historii, jak podkreśliłem, zasługuje na uznanie. Autor zdaje się być biegły w sztuce tworzenia nastrojowych opisów i zgrabnych wstępów, co sprawia, że czytelnik jest zaintrygowany i gotów poddać się magii świata stworzonego przez Mulla.

Drugim mocnym punktem jest bardzo dobrze wykreowany świat przedstawiony w powieści. Brandon Mull potrafi z dużą precyzją opisać szczegóły tego fantastycznego świata, w którym toczy się akcja. Różnorodność stworzeń, krajobrazy i zasady panujące w tym uniwersum z pewnością przyciągają uwagę czytelnika, nadając historii głębokość i autentyczność.

Jednakże, mimo tych atutów, nie można pominąć faktu, że to już drugie podejście do twórczości Brandona Mulla nie spełniło moich oczekiwań. Odczucie, że książka nie jest "moim klimatem", pomimo dobrze skonstruowanej fabuły i fascynującego świata, sugeruje pewne rozczarowanie czytelnicze. Możliwe, że elementy, które sprawiły, że drugie podejście do autora nie było udane, wynikają z indywidualnych preferencji czytelniczych, co w literaturze fantastycznej jest zrozumiałe i subiektywne.

Podsumowując, „Łupieżcy niebios” to z pewnością wartościowa lektura dla miłośników fantastyki, którzy docenią klimatyczne wprowadzenie, dobrze wykreowany świat i płynną narrację. Niemniej jednak, jeśli mimo tych zalet książka nie spełniła moich oczekiwań czytelniczych, może to wynikać z pewnych subiektywnych upodobań i oczekiwań względem gatunku fantasy.

Recenzując książkę „Łupieżcy niebios” autorstwa Brandona Mulla, można zauważyć, że mimo pewnych pozytywnych aspektów, niektóre elementy nie do końca spełniły moje oczekiwania, zwłaszcza mając silne zamiłowanie do literatury fantasy.

Pierwszym pozytywnym aspektem jest z pewnością fakt, że książka wciąga czytelnika od samego początku. Klimatyczne wprowadzenie do historii,...

A ja myślałem, że to Riordan pisze takie gnioty, ale jak widać nie tylko.

A ja myślałem, że to Riordan pisze takie gnioty, ale jak widać nie tylko.

Do tej pory książki Brandona Mulla ciężko mi się czytało i strasznie mnie nużyły np: baśniobór, spirit Animals. Do wojny cukierkowej też podchodziłam z niechęcią, aż w końcu jej nie przeczytałam. Jednak dostałam Pięć królestw i ta niechęć przestała być tak nasilona...

Fabuła jest niesamowita i mega ciekawa od 1 strony.
Bohaterowie są wspaniali . Mira jest my favorite. Szybko się czyta pomimo 460 stronom. Jedynie koło 250 strony książka robi się nudniejsza.
Polecam

Ps: Czy ktoś wie jak zmienić nazwę ? Napisz.

Do tej pory książki Brandona Mulla ciężko mi się czytało i strasznie mnie nużyły np: baśniobór, spirit Animals. Do wojny cukierkowej też podchodziłam z niechęcią, aż w końcu jej nie przeczytałam. Jednak dostałam Pięć królestw i ta niechęć przestała być tak nasilona...

Fabuła jest niesamowita i mega ciekawa od 1 strony.
Bohaterowie są wspaniali . Mira jest my favorite....

1,25/5 ⭐
Cała książka sama w sobie jest pełna nudy. Zazwyczaj jest tak, że przy pierwszych 50 stronach nic się nie dzieję, a potem akcja się rozkręca. Natomiast tutaj jest moim zdaniem na odwrót. Te jedną czwartą setnej gwiazdki daję za cudowne imiona (Stu, Wesołek, Cep),okładkę i grzbiet oraz za to, że uwolniła mnie z zastoju czytelniczego. Mimo to, nie polecam książki.

1,25/5 ⭐
Cała książka sama w sobie jest pełna nudy. Zazwyczaj jest tak, że przy pierwszych 50 stronach nic się nie dzieję, a potem akcja się rozkręca. Natomiast tutaj jest moim zdaniem na odwrót. Te jedną czwartą setnej gwiazdki daję za cudowne imiona (Stu, Wesołek, Cep),okładkę i grzbiet oraz za to, że uwolniła mnie z zastoju czytelniczego. Mimo to, nie polecam książki.

Wiek: +9 .

Wiek: +9 .

Ciężko było mi się wciągnąć, niemniej jednak B. Mull jak zwykle stanął na wysokości zadania i stworzyć kolejny fenomenalnie wykreowany świat.

Ciężko było mi się wciągnąć, niemniej jednak B. Mull jak zwykle stanął na wysokości zadania i stworzyć kolejny fenomenalnie wykreowany świat.

Nudna. Po przeczytaniu świetnego Baśnioboru i niezłej Smoczej Straży, ta mnie rozczarowała. Ale synowi się podobała.

Nudna. Po przeczytaniu świetnego Baśnioboru i niezłej Smoczej Straży, ta mnie rozczarowała. Ale synowi się podobała.