Całkiem przyjemny zbiór opowiadań.

Motywem przewodnim, jest pomieszanie świata fantasy i magi z rzeczywistością. Tytuł sugeruje co prawda, że docelowo opowiadania są skierowane do starszych czytelników, ale zawartość temu przeczy.

Są to raczej lekkie teksty, w większości raczej zabawne, nie zmuszające do większej refleksji.

Zbiór jest poświęcony zmarłemu pisarzowi - Tomaszowi Pacyńskiemu, znalazło się tutaj jedno z jego opowiadań. Odniosłem wrażenie, że przestawił w nim swoją postać - wielkiego, starszego, zmęczonego życiem "Mikołaja". Nie znałem jego twórczości wcześniej, ale czytając krótkie wypowiedzi innych autorów, wydaje się, że taki własnie był.

Zresztą nie on jeden, pozostawił w tym zbiorze dość silny ślad po sobie.

Największą moją ciekawość i refleksję wzbudził bowiem tekst drugiego zmarłego autora - Wojciecha Świdzinieskiego. Poprzedzony krótką notą biograficzną utwór "Bądź moim krukiem" - odczytałem jako manifest i wyraz filozofii życiowej tego młodego chłopaka. Lektura tego opowiadania skłoniła mnie do przeszukania internetu i zapoznania się z dość ubogimi informacjami na jego temat.

W każdym razie - w jego odpowiadaniu odnalazłem obraz delikatnego, poczciwego, rubasznego i naiwnego (w swej dobroci) człowieka, który trochę rozpaczliwie i bez wyjścia tkwi w świecie fantasy.

Naszła mnie po tym refleksja, że nie tylko czytelnicy, ale i autorzy, bardzo często uciekają w stworzone przez siebie światy. Przenoszą swoje osobowości na karty książek i gdzie mogą przeżyć wszystko to, czego nie mogą osiągnąć, lub wypowiedzieć na głos w zwykłej, szarej codzienności.

Całkiem przyjemny zbiór opowiadań.

Motywem przewodnim, jest pomieszanie świata fantasy i magi z rzeczywistością. Tytuł sugeruje co prawda, że docelowo opowiadania są skierowane do starszych czytelników, ale zawartość temu przeczy.

Są to raczej lekkie teksty, w większości raczej zabawne, nie zmuszające do większej refleksji.

Zbiór jest poświęcony zmarłemu pisarzowi -...