Przenoszenie rozmów do formy książki, to nie zawsze najlepszy pomysł.

Przenoszenie rozmów do formy książki, to nie zawsze najlepszy pomysł.

Książka dosyć krótka, ale ile za to w niej wiedzy. Można ją przeczytać w jeden dzień, ale lepiej sobie dawkować zawarte w niej felietony na parę wieczorów. Wyśmienita, chociaż znalazłem dwa błędy. Jeden kiedy profesor Jerzy Bralczyk piszę o sobie raz w formie żeńskiej "...ja nie chciałabym...", a drugi to dziwne porównanie tego samego wyrazu - "kilkadziesiąt, a nie kilkadziesiąt" (Chyba miało być "kilkudziesiąt"?). Ale to są drobiazgi, które nie mają prawa uszczuplić wartości tej książki. Można do niej wracać po latach i jest aktualna.

Książka dosyć krótka, ale ile za to w niej wiedzy. Można ją przeczytać w jeden dzień, ale lepiej sobie dawkować zawarte w niej felietony na parę wieczorów. Wyśmienita, chociaż znalazłem dwa błędy. Jeden kiedy profesor Jerzy Bralczyk piszę o sobie raz w formie żeńskiej "...ja nie chciałabym...", a drugi to dziwne porównanie tego samego wyrazu - "kilkadziesiąt, a nie...

Co oznacza słowo ambiwalentny? Kiedy używać słowa cyfra, a kiedy liczba? Pełen wybór czy pełny wybór? Czemu czy dlaczego? Odpowiedzi na te pytania – i wiele innych – znajdziecie w poradniku językowym profesora Bralczyka.

Zanim sięgnęłam po książkę Słowo o słowie Jerzego Bralczyka, przeczytałam Mój język prywatny tego autora. Ponieważ książka jawi się jako jego autobiografia, mogłam wiele dowiedzieć się o tym jakże interesującym człowieku. Sprawiło to, że później z większym zapałem podeszłam do publikacji Słowo o słowie. Zapewne nie wzbudzi wątpliwości, gdy powiem, że Jerzy Bralczyk jest jednym z najpopularniejszych językoznawców. Jego porady językowe zawarte w tej książce zostały spisane na podstawie audycji radiowej o tym samym tytule.

Dwieście czterdzieści pytań i odpowiedzi, które zawarto w tym poradniku zostało usystematyzowanych. Publikacja składa się z siedmiu działów, takich jak: Co znaczy?, Skąd pochodzi?, Jak wymawiać?, Jak używać?, Czy używać?. Profesor Bralczyk odpowiada na pytania udzielając zadowalających, a przede wszystkim precyzyjnych odpowiedzi. Drobny niesmak wzbudziło we mnie to, że zdarzyło się, iż dwa albo trzy razy nie do końca zrozumiałam odpowiedzi, których autor udzielił. Znacznie rzuciło mi się w oczy, że autor posługuje się przykładami z książki, którą każdy powinien znać, czyli Pan Tadeusz Adama Mickiewicza. Zdecydowane łatwo zauważyć, że pała on sympatią do tej lektury.

Najbardziej rozbudowana jest część Jak używać?. Obejmuje ona istotne pytania o słowa, które budzą wątpliwości wobec tego, jak i kiedy powinniśmy się nimi posługiwać. Nurtujące okazują się również kwestie, mogłoby się wydawać, podstawowe. Niejednokrotnie, gdy czytałam, byłam zdziwiona, że ktoś mógł zadać tak proste pytanie. Wydawało mi się, że znam odpowiedź, lecz widząc, co na ten temat napisał językoznawca, w żaden sposób nie mogłam wyjść ze zdumienia. Jednak nie świadczy to, że poradnik ten jest pozbawiony zasadniczych pytań, ponieważ zawarte są w nim i takie, aczkolwiek jest ich niewiele. Warto zaznaczyć, że na końcu książki został umieszczony indeks alfabetyczny, który znacznie ułatwia korzystanie z poradnika.

Mnie najbardziej przydał się dział Jak odmieniać?. Wszystko dlatego, że często zdarza mi się popełniać błędy odmieniając wyrazy czy nazwiska. Dzięki tej części książki mogłam zaczerpnąć trochę wiedzy na ten temat. Muszę przyznać, że wiele zapamiętałam z tego działu i ostatecznie pomógł mi najbardziej. Podzielenie książki na części było trafnym działaniem. Przez to każdy może wybrać sobie to, co interesuje go w największym stopniu. Gdy przeczytamy tę książkę, to dowiemy się również trochę o samym jej autorze. Odpowiada na pytania raczej grzecznie, widać, że jest tolerancyjny – szczególnie w kwestii języka.

Dlaczego warto sięgnąć po tę książkę? Żeby wiedzieć, że ambiwalentny oznacza dwoisty, że jutro i nazajutrz to niekoniecznie synonimy, że mamy ukamienowanie zaś nie ukamieniowanie. Polecam tę książkę osobom, które dbają o swoje bogactwo językowe oraz tym, którzy interesują się językiem polskim. Publikacja ta na pewno wzbogaci waszą wiedzę o języku ojczystym. Największym jej atutem jest to, że nadaje się do czytania w każdej chwili, pomimo że nosi nazwę poradnika. Porusza ona kwestie fundamentalne języka polskiego, jak i takie bardzo skomplikowane.

www.czytanie-najlepsza-nauka.blogspot.com

Co oznacza słowo ambiwalentny? Kiedy używać słowa cyfra, a kiedy liczba? Pełen wybór czy pełny wybór? Czemu czy dlaczego? Odpowiedzi na te pytania – i wiele innych – znajdziecie w poradniku językowym profesora Bralczyka.

Zanim sięgnęłam po książkę Słowo o słowie Jerzego Bralczyka, przeczytałam Mój język prywatny tego autora. Ponieważ książka jawi się jako jego...

Jak dla mnie, sporo odpowiedzi przegadanych, z których tak naprawdę nic nie wynika. Mam też wrażenie, że Bralczyk próbuje być zabawny, ale mu nie wychodzi. Do tego, jak na tego typu pozycję, stanowczo za dużo literówek.

Jak dla mnie, sporo odpowiedzi przegadanych, z których tak naprawdę nic nie wynika. Mam też wrażenie, że Bralczyk próbuje być zabawny, ale mu nie wychodzi. Do tego, jak na tego typu pozycję, stanowczo za dużo literówek.

Nie jestem specjalistą, jasne. Ale jak ktoś mówi, że przecież "tu pisze" nie razi, no to mnie krew zalewa. No jak nie razi. Bralczyka może nie razi, mnie owszem. Stanowisko w sprawie "aha" bardzo niejasne. Co tu jest trudnego? Niektóre porady szemrane, naciągane, a błędy interpunkcyjne znalazłam. Gdybym ostatnią stronę przeczytała na początku, byłaby to jeśli nie ostatnia, to na pewno jedna z ostatnich, z którymi bym się zapoznała. Nędza.

Nie jestem specjalistą, jasne. Ale jak ktoś mówi, że przecież "tu pisze" nie razi, no to mnie krew zalewa. No jak nie razi. Bralczyka może nie razi, mnie owszem. Stanowisko w sprawie "aha" bardzo niejasne. Co tu jest trudnego? Niektóre porady szemrane, naciągane, a błędy interpunkcyjne znalazłam. Gdybym ostatnią stronę przeczytała na początku, byłaby to jeśli nie ostatnia,...