Napisać takiego średniaka i zostać zapamiętanym na zawsze :) Oczywiście, kontekstualnie w XVI wieku to były dość odkrywcze, choć cyniczne, myśli.

Napisać takiego średniaka i zostać zapamiętanym na zawsze :) Oczywiście, kontekstualnie w XVI wieku to były dość odkrywcze, choć cyniczne, myśli.

Very good book !

Very good book !

W piętnastym rozdziale "Księcia" Machiavelli pisze: „Wielu wyobrażało sobie takie republiki i księstwa, jakich w rzeczywistości ani nie widzieli, ani nie znali; wszak sposób, w jaki się żyje, jest tak różny od tego, w jaki się żyć powinno, że kto, chcąc czynić tak, jak się czynić powinno, nie czyni tak, jak inni ludzie czynią, ten gotuje raczej swój upadek niż przetrwanie; bowiem człowiek, który pragnie zawsze i wszędzie wytrwać w dobrem, paść koniecznie musi między tylu ludźmi, którzy nie są dobrymi. Otóż niezbędnym jest dla księcia, który pragnie utrzymać się, aby potrafił nie być dobrym i zależnie od potrzeby posługiwał się lub nie posługiwał dobrocią”.

Rozumowanie zawarte w powyższym fragmencie sprowadza się do następujących obserwacji i wniosków:
1) Wielu ludzi naiwnie wyobraża sobie organizmy polityczne jako baśniowe królestwa, w których rządzą dobro i sprawiedliwość.
2) Tymczasem realia życia daleko odbiegają od zasad i ideałów moralnych. Między „jest” a „być powinno” zieje przepaść.
3) Kto chce i próbuje postępować etycznie (zgodnie z tym, jak być powinno),ten niechybnie zmierza do klęski, ponieważ jest w mniejszości.
4) Jego szlachetna postawa nie ostanie się wobec postawy cynizmu i pragmatyzmu reprezentowanej przez większość. Ta druga postawa zapewnia przetrwanie.
5) Rozsądny władca (książę) powinien traktować dobroć instrumentalnie (utylitarnie, funkcjonalnie) – ma postępować etycznie tylko wtedy, kiedy uzna to za potrzebne (korzystne).

Diagnoza Machiavellego okazuje się bezlitosna, pozbawiona złudzeń odnośnie do powszechności i naturalności dobra – jego praktycznej realizacji w naszym życiu. Można by takie stanowisko nazwać pesymizmem etycznym, choć to rzadko spotykane określenie.

W piętnastym rozdziale "Księcia" Machiavelli pisze: „Wielu wyobrażało sobie takie republiki i księstwa, jakich w rzeczywistości ani nie widzieli, ani nie znali; wszak sposób, w jaki się żyje, jest tak różny od tego, w jaki się żyć powinno, że kto, chcąc czynić tak, jak się czynić powinno, nie czyni tak, jak inni ludzie czynią, ten gotuje raczej swój upadek niż przetrwanie;...

Książka, która w popkulturze zachodniej obrosła w mity wyssane z palca. Jest to poradnik rządzenia księstwem, praktycznie wszystko to fakty i mało jest tam kontrowersji. Patrząc na to co oznacza słowo "Machiavellizm" nasuwa się teza, że ludzie, którzy ten termin stworzyli nawet nie przeczytali jego prac; z książki tej można wynieść takie rzeczy jak to, że przesadna przemoc nie sprawi, że utrzymasz się przy rządach, rządy zaś powinny być stanowcze, a niekorzystne ludziom rzeczy powinieneś robić na raz, a nie dawkowo. Sama książka nie podaje nic nowego, ale trzeba wiedzieć jaka stara ona jest i wiedzieć, że w jej czasach była rewelacyjna i kontrowersyjna, dziś to ani kontrowersja ani rewelacja. Zawiodłem się trochę ale książka jest dobra i ważna.

Książka, która w popkulturze zachodniej obrosła w mity wyssane z palca. Jest to poradnik rządzenia księstwem, praktycznie wszystko to fakty i mało jest tam kontrowersji. Patrząc na to co oznacza słowo "Machiavellizm" nasuwa się teza, że ludzie, którzy ten termin stworzyli nawet nie przeczytali jego prac; z książki tej można wynieść takie rzeczy jak to, że przesadna przemoc...

Urzekające spojrzenie na świat i naturę człowieka, można wiele z tego wyciągnąć i wcielić do swojego życia.

Urzekające spojrzenie na świat i naturę człowieka, można wiele z tego wyciągnąć i wcielić do swojego życia.

Dzisiaj środki trzymania władzy na pewno się zmieniły ale obserwując politykę z boku widać, że moralność liczy się tylko jako hasło a nie jako praktyka.

Dzisiaj środki trzymania władzy na pewno się zmieniły ale obserwując politykę z boku widać, że moralność liczy się tylko jako hasło a nie jako praktyka.

Myślę że jest to traktat ciągle wykorzystywany przez osoby pełniące funkcje publiczne ;)

Myślę że jest to traktat ciągle wykorzystywany przez osoby pełniące funkcje publiczne ;)

Oto świetne źródło władzy. Polecam

Oto świetne źródło władzy. Polecam

Książkę polecam każdemu. Jest to poradnik zarządzania księstwem niedziedzicznym, czyli podbitym lub zdobytym w inny sposób. Co ma robić władca, aby utrzymać władzę w obcej krainie? Prosty i chwiejny lud, możnowładcy oraz żołnierze. Każda z tych grup posiada wrogie względem siebie interesy. Do tego ród poprzedników i zewnętrzni wrogowie. Wskazówki są praktyczne, co nie oznacza, że etycznie pozytywne.
Poszczególne porady będziecie czytali z gorzkim rozbawieniem, co i chwilę zauważając książąt Jarosława oraz Donalda, stosujących porady Niccoli. Obcy, to obcy, dba o utrzymanie władzy.
* * *
"Uczy doświadczenie teraźniejszego czasu, że książęta niewiele o słowo dbający i którzy umieli chytrością umysły ludzkie oszukać, wielkim podołali przedsięwzięciom i w końcu uczciwych ludzi zwyciężyli" - N. Machiavelli

Książkę polecam każdemu. Jest to poradnik zarządzania księstwem niedziedzicznym, czyli podbitym lub zdobytym w inny sposób. Co ma robić władca, aby utrzymać władzę w obcej krainie? Prosty i chwiejny lud, możnowładcy oraz żołnierze. Każda z tych grup posiada wrogie względem siebie interesy. Do tego ród poprzedników i zewnętrzni wrogowie. Wskazówki są praktyczne, co nie...

Rewelacyjna, tylko zrozumienie drugiego dna przychodzi z wiekiem.

Rewelacyjna, tylko zrozumienie drugiego dna przychodzi z wiekiem.