Jestem świeżo po przeczytaniu tej powieści i szczerze, to czuję się bardzo zadowolona, że będąc w bibliotece sięgnęłam akurat po nią. Nie mogę się doczekać aż dorwę kolejną część, bo ostatni rozdział rozpalił moją wyobraźnię i jestem ciekawa, jak dalej potoczą się losy Isaka.
Podobał mi się zarówno styl, jak i bardzo kreatywne pomysły autora. Cały wykreowany świat, wraz z tradycjami poszczególnych plemion, ich znaki, herby i cała reszta, wprost mnie oczarował. Zasmakowałam w barwnych, lekkich opisach. Narwani główni bohaterowie, którzy aż palą się do bitki i mają charakterek, zawsze zyskują moją sympatię. Także białooki Isak został jednym z moich ulubieńców.
Dałabym więcej gwiazdek, jednakże ilość bohaterów może rzeczywiście przyprawić o zawrót głowy, podobnie jak inne informacje poboczne, które nie wnoszą wprawdzie nic konkretnego, ale przyjemnie się je czyta. No i te "przeskakiwania", mnie osobiście nie przeszkadzały, bo skupiłam się przede wszystkim na głównym bohaterze i tym, co dotyczyło "Wybrańców", natomiast całą resztę traktowałam lekko. Mimo to, myślę, że gdyby ich nie było, to powieść nic by na tym nie straciła.
Nawet nie starałam się zapamiętywać wszystkich tych informacji o świecie, których jest całe mnóstwo, podobnie jak licznych historii pobocznych bohaterów, bo ci jak wiadomo pojawiali się i znikali, umierali albo odchodzili.
Osobiście uważam, że autor spisał się nieźle, ale zabrakło mu finezji. No i ta chaotyczność, która występuje, może działać niektórym na nerwy.
Ja w każdym razie świetnie się bawiłam czytając "Siewcę Burzy".

Jestem świeżo po przeczytaniu tej powieści i szczerze, to czuję się bardzo zadowolona, że będąc w bibliotece sięgnęłam akurat po nią. Nie mogę się doczekać aż dorwę kolejną część, bo ostatni rozdział rozpalił moją wyobraźnię i jestem ciekawa, jak dalej potoczą się losy Isaka.
Podobał mi się zarówno styl, jak i bardzo kreatywne pomysły autora. Cały wykreowany świat, wraz z...