Na początek mojego maratonu wybrałam właśnie tę książkę, ponieważ częściowo przedstawia problem moich wczorajszych rozważań. Na Południe Od Granicy, na Zachód od Słońca opowiada historię życia Hajime - najpierw chłopca jedynaka, potem mężczyzny, który przechowuje w sobie wspomnienia pierwszej miłości Shimamoto. Los, a właściwie strach przed odrzuceniem rozdzielił ich na wiele lat. Nasz bohater - już dorosły mężczyzna z rodziną i udanym interesem spotyka ukochaną z dzieciństwa i postanawia położyć wszystko w swoim życiu na jedną kartę. Jak to się skończy musimy przekonać się sami.
Najpierw o pozytywach. Sposób przedstawienia historii oraz pióro Murakami jest naprawdę dobre. Inteligentne i pomysłowe. To moja pierwsza jego książka i trzeba mu oddać, że mimo, iż nie powaliła mnie na kolana skłoniła do refleksji. Książka porusza temat naszej egzystencji i właśnie komplikacji w świecie i relacjach międzyludzkich. Jeśli chodzi o negatywy to nie są one jednoznaczne...po prostu byłam nastawiona mocno pozytywne - ze względu na opinię o tym autorze. Czytałam kilka recenzji tej książki i ich autorzy płakali na niej. Ja nie uroniłam ani jednej łzy...Ponadto nie znajdziemy w niej na pewno narastającego napięcia, a opis życia naszego bohatera...Jego drogę do dowiedzenia się tego kim jest..? Kim chce być...? Jego osiągnięcia i porażki...Dowiemy się sporo o kobietach jego życia.
Książka na pewno warta jest przeczytania i daje wiele z siebie. Jednak dla mnie jest lekturą po którą nie zawsze powinniśmy sięgać...i patrzeć na nią z dystansem.

Na koniec kilka moich przemyśleń - wniosków, po przeczytaniu lektury, które dla niektórych mogą okazać się spojlerami, więc UWAGA! Hajime zmarnował swoją szansę na życie z ukochaną ze względu na swój strach i niepewność. Odmieniło to nie tylko jego życie, ale także i innych. Jego pośrednich dziewczyn, które nigdy nie mogły doścignąć ideału, a on sam nie był w stanie otworzyć się przed nimi tak jak przed Shimamoto. Co według mnie było tylko i wyłącznie jego winą. Stworzył barierę, której nikt inny poza nią nie mógł przejść...Ale czy jej szukał? Czy próbował? Nie...Pobrał się z kobietą, którą kochał, ale jak się okazuje nie tak jak ukochaną z dzieciństwa. Tworzy to okropnie brzydkie koło. Tak naprawdę wtedy nikt nie jest do końca szczęśliwy, a jedynie trwa w swoim życiu, potajemnie chcąc czegoś więcej...to nie życie...przynajmniej prawdziwe, a może to po prostu szara rzeczywistość? Może niektórych błędów nie da się naprawić? A my musimy żyć z nimi i pogodzić się z tym co mamy? Jakoś nie mogę się przemóc i zgodzić na takie rozwiązanie. Dla mnie każdy z nas ma wybór. Pewnie walcząc o swoje możliwe, że kogoś skrzywdzimy, ale życie półśrodkami może nas wykończyć...Czasem po prostu musimy pokonać sami siebie i walczyć, a nie stać biernie i patrzeć na kolejne przemijające dni... A co wy uważacie?

Obecnie chcę się wziąć za jego inną książkę Kafka nad Morzem....podobno daje niezłego kopa i jest mocno zakręcona...zobaczymy...
http://mkczytuje.blogspot.com/2013/07/murakami-na-poudnie-od-granicy-na.html

Na początek mojego maratonu wybrałam właśnie tę książkę, ponieważ częściowo przedstawia problem moich wczorajszych rozważań. Na Południe Od Granicy, na Zachód od Słońca opowiada historię życia Hajime - najpierw chłopca jedynaka, potem mężczyzny, który przechowuje w sobie wspomnienia pierwszej miłości Shimamoto. Los, a właściwie strach przed odrzuceniem rozdzielił ich na...