Tytuł sugeruje, że jest to książka o miłości. Jest to też powieść o ludziach, którzy mieli swoje pasje i jak pisze autorka swój kawałek świata. Widać to szczególnie w kreowaniu postaci dwóch głównych bohaterów. Igor Niesłony, dyrektor prywatnego teatru muzycznego, wizjoner walczący o przetrwanie swojej instytucji, równocześnie człowiek, który nie potrafi ułożyć sobie życia prywatnego jest dla mnie bardziej wiarygodny. Adam Mitoraj, prawnik pracujący w renomowanej kancelarii prawniczej „pisze do szuflady”i marzy o karierze dramaturga. Moim zdaniem to postać całkowicie wymyślona przez autorkę na potrzeby powieści w sposób niefortunny. Jako specjalista od rozwodów zyskał już sławę i nie narzeka na brak klientów. Owszem ludzie pióra inspirują się życiem, ale prawnik z taką specjalizacją, podejmujący taką tematykę...i w dodatku szukający protekcji sprzątaczki, aby podrzucić tekst swojej sztuki dyrektorowi teatru to zupełnie niewiarygodne. Gdy doczytałam do tego momentu miałam ochotę rozstać się z książką. Dopiero w dalszej części książki dowiadujemy się, że do studiów prawniczych skłonili go rodzice, jego pasją jest pisanie sztuk teatralnych. Mimo wszystko kreacja tego bohatera mnie nie przekonuje. Pisarka stworzyła barwną galerię postaci, które mają swoje marzenia. Jedni odważnie je realizują, inni mają z realizacją problemy, nie wierzą w swoje siły. Akcja powieści rozgrywa się w środowisku aktorskim oraz w środowisku nowobogackich biznesmenów, przedstawionych trochę w stylu starego serialu „Tygrysy Europy”. Kto oglądał ten wie o co chodzi. Dużo kasy i rywalizacja o wszystko. Miłość Weroniki i Huberta Wildów i ich plotkarskie przyjaciółki są komiczne. I czytając należy się bawić tym komizmem aby dotrwać do końca lektury. Jak w życiu wątki komiczne przeplatają się z tragicznymi (np. zdrada żony z najlepszym przyjacielem męża). Lektura przyjemna, pozwala na relaks i refleksję nad tym jak ludzie potrzebują miłości, choć czasami potrafią ją zburzyć albo nie walczą o nią.

Tytuł sugeruje, że jest to książka o miłości. Jest to też powieść o ludziach, którzy mieli swoje pasje i jak pisze autorka swój kawałek świata. Widać to szczególnie w kreowaniu postaci dwóch głównych bohaterów. Igor Niesłony, dyrektor prywatnego teatru muzycznego, wizjoner walczący o przetrwanie swojej instytucji, równocześnie człowiek, który nie potrafi ułożyć sobie życia...