Kryminał w starym stylu, ciekawy pomysł, ale jednak lektura dłużyła się nieco, a rozwiązanie zagadki tego powieściowego morderstwa jakoś do mnie nie przemawia.

Kryminał w starym stylu, ciekawy pomysł, ale jednak lektura dłużyła się nieco, a rozwiązanie zagadki tego powieściowego morderstwa jakoś do mnie nie przemawia.

Pozycja obowiązkowa dla fanów A, Christie. Autor z klasyki kryminału czerpie to co najlepsze. Świetnie nakreślone postacie...tajemnica i książka w książce.

Pozycja obowiązkowa dla fanów A, Christie. Autor z klasyki kryminału czerpie to co najlepsze. Świetnie nakreślone postacie...tajemnica i książka w książce.

Typowy angielski kryminał. Ba! nawet dwa kryminały, bo to powieść "szkatułka", z osobną książką w środku. Wielki ukłon dla pisarza za ten pomysł i jego realizację. Czy zadowoli miłośników współczesnych kryminałów? Może być dla nich swoistą wyprawą do muzeum, ale dla miłośników klasyki i angielskich wiosek - must have.

Typowy angielski kryminał. Ba! nawet dwa kryminały, bo to powieść "szkatułka", z osobną książką w środku. Wielki ukłon dla pisarza za ten pomysł i jego realizację. Czy zadowoli miłośników współczesnych kryminałów? Może być dla nich swoistą wyprawą do muzeum, ale dla miłośników klasyki i angielskich wiosek - must have.

Wakacje, i znów są wakacje! Wakacje to jest ten cudowny bonus pracy nauczyciela - tak samo jak w dzieciństwie czekam na nie i teraz, po latach pracy w szkole. Ostatnie tygodnie roku szkolnego są zawsze bardzo wyczerpujące, ale perspektywa kilku tygodni wolnego (nie do końca od pracy, ale od uczniów na pewno) pomaga je przetrwać. A na razie mogę wreszcie poczytać. I tak wpadł mi w ręce fantastyczny kryminał.

Jak zapewne wszystkim wiadomo, jestem miłośniczką Agathy Christie i ogólnie klasyki, nie tylko kryminału. Gry z tą konwencją podjął się Anthony Horowitz. Jego "Morderstwa w Somerset" to połączenie klasyki z nowoczesnością. Bardzo pomysłowe!

Susan Ryeland, redaktorka utworów znanego pisarza kryminałów, Alana Conwaya, zaczyna pracę z jego ostatnią książką. Razem z nią czytamy tę powieść. Po drodze pojawia się poważny problem, więc wracamy do rzeczywistości, próbujemy rozwiązać zagadkę śmierci autora i czekamy na dokończenie historii.

Najpierw jednak zatrzymajmy się na książce Alana Conwaya (czyli książce w książce). Jest to klasyczna intryga, świetnie skonstruowana i poprowadzona narracyjnie. I gdyby książka została tylko tym - kryminałem osadzonym w realiach lat 50. XX wieku z wyrazistym detektywem Atticusem Pündem - i tak byłaby świetna. Anthony Horowitz, scenarzysta m.in. "Morderstw w Midsomer" (brytyjskie seriale kryminalne uwielbiam na równi z literaturą),napisał naprawdę świetny kryminał!

I wcale na tym nie poprzestał. Książka Alana Conwaya jest bowiem kluczem do rozwiązania zagadki jego śmierci i odnalezienia brakujących rozdziałów "Morderstw w Somerset". Razem z Susan poznajemy prawdziwe oblicze ekscentrycznego autora i próbujemy się dowiedzieć, co go spotkało.

Zazwyczaj nie lubię prowadzenia narracji w dwóch perspektywach czasowych, ale tutaj jest to fantastycznie pomyślane. Bo jedna perspektywa to życie Susan, a druga to fikcyjny świat powieści Conwaya. Trochę jak w "Niekończącej się opowieści" czy powieści szkatułkowej. To naprawdę świetny zabieg fabularny. Dzięki temu Horowitz może się popisać niezwykłym warsztatem - potrafi tworzyć świetne historie rodem z Agathy Christie, ale to nie wystarcza - wbudowuje je w inną opowieść. Obie historie łączą się i przenikają nawzajem, dążąc do ekscytującego finału. Chapeau bas, autorze!

Pierwszorzędna intryga, zręcznie podsuwane wskazówki, czego chcieć więcej? A jednak! Dla mnie, miłośniczki książek, ale też osoby znającej trochę specyfikę pracy w branży wydawniczej, fantastycznie czytało się wszystkie opisy dotyczące redakcji książek i odniesienia do książek czy seriali. Jest to trochę gra z czytelnikiem, zakładająca, że zna on brytyjski kryminał (i książki, i seriale),dlatego prawdopodobnie nie jest dla każdego.

W "Morderstwach w Somerset" znalazłam także interesujące przemyślenia na temat konstruowania fabuły i pisania kryminałów, ale też ich czytelników, czasami zahaczające o psychologię czy teorię literatury. Dla mnie to dodatkowy atut, bo sama dużo na te tematy rozmyślam (np. dlaczego denerwują mnie retrospekcje lub narracja prowadzona z perspektywy różnych bohaterów) i z większością spostrzeżeń autora się zgadzam. Ot, choćby taki przykład: "nie lubię zbiegów okoliczności w powieściach, a już zwłaszcza w kryminałach, których akcja powinna posuwać się naprzód dzięki nienagannej logice i chłodnej kalkulacji". Czy można się z tym nie zgodzić?

Podsumowując, "Morderstwa w Somerset" to świetna książka, napisana przez znakomitego pisarza, znającego branżę od podszewki. Polecam każdemu miłośnikowi brytyjskich kryminałów!

Wakacje, i znów są wakacje! Wakacje to jest ten cudowny bonus pracy nauczyciela - tak samo jak w dzieciństwie czekam na nie i teraz, po latach pracy w szkole. Ostatnie tygodnie roku szkolnego są zawsze bardzo wyczerpujące, ale perspektywa kilku tygodni wolnego (nie do końca od pracy, ale od uczniów na pewno) pomaga je przetrwać. A na razie mogę wreszcie poczytać. I tak...

Zaczęłam od "Morderstw w Suffolk", ale bez większej szkody dla pierwszej części. Zabieg książki w książce jest wspaniały i bardzo wciągający. W ogóle Horowitz ma tak świetne i lekkie pióro, że czytanie, to naprawdę ogromna przyjemność i relaks. Jedna i druga historia, to czysta zabawa literacka z duchem angielskiej prowincji i londyńskiego pędu. Ten przydomek "Agathy Christie XXI wieku", nie jest nadany bez powodu.

Zaczęłam od "Morderstw w Suffolk", ale bez większej szkody dla pierwszej części. Zabieg książki w książce jest wspaniały i bardzo wciągający. W ogóle Horowitz ma tak świetne i lekkie pióro, że czytanie, to naprawdę ogromna przyjemność i relaks. Jedna i druga historia, to czysta zabawa literacka z duchem angielskiej prowincji i londyńskiego pędu. Ten przydomek "Agathy...

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fabuła książki bardzo wciągająca, niestety końcówka zawodzi :( motywy mordercy autora są dla mnie całkowicie bezsensowne, już dawno żadne zakończenie kryminału tak mnie nie rozczarowało

Fabuła książki bardzo wciągająca, niestety końcówka zawodzi :( motywy mordercy autora są dla mnie całkowicie bezsensowne, już dawno żadne zakończenie kryminału tak mnie nie rozczarowało

Hołd dla klasyków kryminału.

Hołd dla klasyków kryminału.

Powieść mocno inspirowana twórczością Agaty Christie, czego autor nie ukrywa. Może właśnie dlatego tak bardzo mi się podobała.
Autorowi udało się oddać to, co w książkach Agaty Christie jest jedną z największych zalet, niepowtarzalny klimat angielskiej prowincji. Sama zagadka detektywistyczna, a w zasadzie dwie zagadki, nie są może tak błyskotliwe jak u królowej kryminału, ale wciągające i utrzymujące uwagę czytelnika.
Interesująca jest również konstrukcja fabuły w formie książki w książce.
Na pewno sięgnę po kolejną część cyku.
Polecam, szczególnie wielbicielom klasycznej powieści detektywistycznej.

Powieść mocno inspirowana twórczością Agaty Christie, czego autor nie ukrywa. Może właśnie dlatego tak bardzo mi się podobała.
Autorowi udało się oddać to, co w książkach Agaty Christie jest jedną z największych zalet, niepowtarzalny klimat angielskiej prowincji. Sama zagadka detektywistyczna, a w zasadzie dwie zagadki, nie są może tak błyskotliwe jak u królowej kryminału,...

Ależ to było dobre!
Fabuła w fabule! Z duchem Christie...
Autor, bez dwóch zdań, jest jej kolejnym wcieleniem.
A to co stworzył...dawno nie czytałam tak dobrej historii...

Ależ to było dobre!
Fabuła w fabule! Z duchem Christie...
Autor, bez dwóch zdań, jest jej kolejnym wcieleniem.
A to co stworzył...dawno nie czytałam tak dobrej historii...