"Zostań, a potem walcz" - to książka, która od dnia premiery ciągle przewijała mi się przed oczami. Autor John Boyne zasłynął książką pod tytułem "Chłopiec w pasiastej piżamie", która doczekała się ekranizacji. Niedawno właśnie obejrzałam film przed przeczytaniem książki, co jak się domyślacie było bardzo złe. Niemniej jednak planuję sięgnąć po książkę, bo i tak dobrze przeżyć taką niezwykłą i zarazem smutną historię-jeszcze raz.

Akcja książki rozpoczyna się w jednym z domów, w którym mieszka Alfie Summerfield. 28 lipca 1914 rok - to dzień dla niego bardzo ważny, bowiem wtedy chłopiec obchodzi swoje piąte urodziny. Wydawać, by się mogło, że to najszczęśliwszy dzień, jaki chłopiec sobie wymarzył. Jednak realia rzeczywistości uderzają w nich z wielką mocą. Wybuch I wojny światowej zniszczył ich poczucie szczęścia i bezpieczeństwa. Ojciec Alfiego pomimo obietnic, że nie pojedzie na front i nie opuści rodziny, następnego dnia łamię tę obietnicę i wyrusza na wojnę. Od tego momentu poczucie bezpieczeństwa rodziny Alfiego rozpada się jak domek z kart. Jego mama chcąc zapewnić byt rodzinie, łapie się każdej możliwej pracy, mało sypia i nie ma czasu na zaopiekowanie się swoim dzieckiem. Dlatego w głowie Alfiego rodzi się myśl, że on także musi pomóc mamie i postanawia iść do pracy, zaniedbując w tym czasie szkołę. Mieli nadzieję, że wojna nie będzie trwała długo. Mówili, że niedługo nadejdą święta, a ona się skończy, jednak tak się nie stało. Minęły cztery lata, a chłopiec nadal nie wie gdzie podziewa się jego ukochany ojciec, przestały nadchodzić listy od niego. Pewnego dnia, zupełnie przez przypadek Alfie dowiaduje się, że jego ojciec leży w szpitalu, w którym leczą chorych na nerwicę frontową. Chłopiec nie do końca zdaje sobie sprawę, co to takiego jest, ale podczas odwiedzin ojca, uświadamia sobie, że może go tam zostawić i postanawia za wszelką cenę - wykraść do ze szpitala.

Historię poznajemy z perspektywy małego chłopca, któremu przyszło zmierzyć się z brutalną rzeczywistością wojny. Alfie nie jest jak inni chłopcy. Zamiast chodzić do szkoły i bawić się z przyjaciółmi, on musi chodzić do pracy, by pomóc mamie utrzymać dom, a także ma poczucie, że musi zastąpić nieobecność ojca, zajmując się codziennymi obowiązkami. Główny bohater książki, został przedstawiony jako mądry i rozsądny chłopiec, który imponował mi swoją postawą i zaradnością. Jego postawa jest godna podziwu, bowiem pokazuje nam swoją siłę i odwagę podczas trwania wojny. Podczas czytania często zastanawiałam się, jakbym to ja się zachowała w takiej sytuacji i doszłam do wniosku, że chyba nie poradziłabym sobie tak dobrze jak Alfie.

Autor książki oczami dziecka przedstawia nam, jakie myśli i uczucia towarzyszyły chłopcu w tak ciężkich chwilach. Uzmysławia nam, jak wojna wpłynęła na życie wielu ludzi, jak wiele rodzin rozdzieliła, a także przedstawia los żołnierzy, którzy po przeżyciu okropnych wydarzeń wojennych, musieli zmierzyć się z powrotem do normalności. Książka porusza wiele trudnych przeżyć bohaterów. Nie sądziłam, że aż tak się z nimi zżyję i będę śledziła z zapartym tchem ich losów. Ich wiara w to, że wygrają wojnę i ich duma, że mogą stanąć w obronie kraju napawała mnie ogromnym podziwem dla nich.

Podsumowując "Zostań, a potem walcz" Johna Boyne to piękna, dająca nadzieję historia, którą polecam przeczytać każdemu. Autor pokazuje nam życie ludzi, którzy musieli zostać i zmierzyć się z życiem, czekając na powrót swoich bliskich z wojny do domu. Dobrze napisana historia o rodzinie, odwadze, wojnie, a także o mierzeniu się z cierpieniem. Naprawdę polecam sięgnąć po ten tytuł i przeżyć razem z bohaterami książki tą piękną historię.

"Zostań, a potem walcz" - to książka, która od dnia premiery ciągle przewijała mi się przed oczami. Autor John Boyne zasłynął książką pod tytułem "Chłopiec w pasiastej piżamie", która doczekała się ekranizacji. Niedawno właśnie obejrzałam film przed przeczytaniem książki, co jak się domyślacie było bardzo złe. Niemniej jednak planuję sięgnąć po książkę, bo i tak dobrze...