Jan Żaryn:
"...zachęcam do czytania książki pana Radosława Patlewicza. Po pierwsze dlatego, że jego podręcznik nie przypomina żadnego z dotychczas wydanych, i nie dlatego, by autor kompromitował się nieznajomością faktów. Należy on do zupełnie innego środowiska ludzi niż metodycy szkolni, pracownicy ministerialni, nauczyciele, edukatorzy np. IPN czy autorzy podręczników. Jest propozycją zewnętrzną w stosunku do świata dydaktyki, który od dziesięcioleci narzuca cele kształcenia i wychowania młodzieży. Szkoła polska składa się oczywiście z wielu wybitnych nauczycieli historii, ale jakże wielu z nich - z racji gonitwy za programem - nie jest w stanie poruszyć szarych komórek swoich podopiecznych, by wykazały się jakimkolwiek "aktem strzelistym" czy odchyleniem od normy interpretacyjnej. Ten podręcznik jest skierowany do uczniów, którzy - po jego lekturze - będą mogli wzbogacić lekcje historii swoim intelektualnym sprzeciwem, swoją porcją pytań, wątpliwości i niestandardowym widzeniem przeszłości Polski. I o to chodzi!".


Kolejny tom "Historii politycznej" nie jest oczywiście wolny od wad, jednak podobnie jak poprzedni może stanowić świetną bazę wypadową do szukania prawdy o naszej bogatej lecz równocześnie obrzydliwie zafałszowanej (i sztucznie upiększonej na potrzeby ogłupionego narodu) historii.
Paskudna prawda o działaniach polskich legionistów we Włoszech (ze szczególnym uwzględnieniem naszych bohaterów narodowych Henryka Dąbrowskiego i Józefa Wybickiego),historia budowania potęgi przez rodzinę Rotschildów, smutna historia naszych bezsensownych powstań (istnienie formacji drągalierów nie jest raczej nagłaśniane, czemu zupełnie się nie dziwię),postawa Żydów wobec perspektywy odrodzenia Polski jako suwerennego kraju po I wojnie światowej (osobom, które chciałyby bliżej i dokładniej z tematem się zapoznać polecam książkę "Judeopolonia" Andrzeja Leszka Szcześniaka),prawdziwa rola Józefa Piłsudskiego w Bitwie Warszawskiej, opis żałosnych i katastrofalnych rządów Sanacji, zbrodnie żydowskie, litewskie i ukraińskie na Polakach, rozprawa z idiotycznym lecz wciąż żywym mitem o szarżach kawaleryjskich na czołgi podczas Kampanii Wrześniowej, horror rzezi wołyńskiej ("istniało ponad 100 różnych metod zabijania "Lachów" i ich potomstwa") oraz, oczywiście, obszerne omówienie całego okrągłostołowego oszustwa (z uwzględnieniem głównych "bohaterów": TW Bolka oraz innych osób, które były oszustwa tego konstruktorami) oraz jego konsekwencji czyli powstanie i funkcjonowanie łajdackiego systemu III RP - to tylko kilka przykładów z pośród wielu omawianych zagadnień.

Polecam tę, może nie idealną, lecz jedyną w swoim rodzaju, bardzo ciekawą i zmuszającą do myślenia pozycję, a sama z pewnością po kolejne książki pana Patlewicza sięgnę...

Jan Żaryn:
"...zachęcam do czytania książki pana Radosława Patlewicza. Po pierwsze dlatego, że jego podręcznik nie przypomina żadnego z dotychczas wydanych, i nie dlatego, by autor kompromitował się nieznajomością faktów. Należy on do zupełnie innego środowiska ludzi niż metodycy szkolni, pracownicy ministerialni, nauczyciele, edukatorzy np. IPN czy autorzy podręczników. ...

Szkoda czasu na czytanie tej publikacji. Większość faktów przytaczanych przez autora jest jak najbardziej ujęta w treści podręczników szkolnych, i to w znacznie szerszym zakresie niż w jego amatorskim opracowaniu. Radosław Patlewicz wyważa więc otwarte drzwi, ekscytując swoich czytelników, że ci obcują z jakąś wiedzą tajemną, która do tej pory była ukrywana przed społeczeństwem.

W oczy rzucają się literówki, błędy interpunkcyjne i mylenie podstawowych faktów oraz postaci historycznych. Sztandarowym przykładem może być tu Władysław Grabski, który został opisany jako Stanisław Grabski.

Warto zwrócić też uwagę na iście publicystyczny język samej książki, który co krok przypomina odbiorcy jakie Radosław Patlewicz ma poglądy, a są one jedynie słuszne. Żałosnym zabiegiem jest tu posługiwanie się bon motami i neologizmami zaczerpniętymi od innych prawicowych publicystów (Grzegorz Braun, Stanisław Michalkiewicz itp.),co najlepiej pokazuje, że sam autor ma nam tak naprawdę niewiele do zaoferowania. Dużo uczciwsze byłoby napisanie przez Radosława Patlewicza zwykłej książki publicystycznej lub ewentualnie jakiegoś eseju, a nie udawanie historyka i eksperta od wszystkich możliwych epok w dziejach, którym ewidentnie nie jest.

Szkoda czasu na czytanie tej publikacji. Większość faktów przytaczanych przez autora jest jak najbardziej ujęta w treści podręczników szkolnych, i to w znacznie szerszym zakresie niż w jego amatorskim opracowaniu. Radosław Patlewicz wyważa więc otwarte drzwi, ekscytując swoich czytelników, że ci obcują z jakąś wiedzą tajemną, która do tej pory była ukrywana przed...

Druga część amatorskiej publikacji quasi-historycznej, w której autor kreuje rzeczywistość z punktu widzenia chrześcijaństwa, a dokładniej odłamu rzymsko-katolickiego jako jedynej słusznej wizji. Dodatkowo stwarza on wokół polskości (rozumianej jako nieodłączną od religii) narrację syndromu oblężonej twierdzy, twierdząc, że wszyscy tylko czekają, żeby dokonać na nią zamachu. Jest to książka chwaląca to, czego autor jest zwolennikiem i dyskredytująca to, z czym autorowi nie jest po drodze.

Druga część amatorskiej publikacji quasi-historycznej, w której autor kreuje rzeczywistość z punktu widzenia chrześcijaństwa, a dokładniej odłamu rzymsko-katolickiego jako jedynej słusznej wizji. Dodatkowo stwarza on wokół polskości (rozumianej jako nieodłączną od religii) narrację syndromu oblężonej twierdzy, twierdząc, że wszyscy tylko czekają, żeby dokonać na nią...

HIstoria napisana bez poprawności politycznej.
Książki nie należy traktować jako nieomylnego źródła, ale jest bardzo ciekawym przyczynkiem do dyskusji.
Wielki plus za przypomnienie wielu zapomnianych postaci i wydarzeń z naszej historii.

HIstoria napisana bez poprawności politycznej.
Książki nie należy traktować jako nieomylnego źródła, ale jest bardzo ciekawym przyczynkiem do dyskusji.
Wielki plus za przypomnienie wielu zapomnianych postaci i wydarzeń z naszej historii.

Brak źródeł zarówno w tomie 1 jak i 2. Niewiadomo na jakiej podstawie formułowane są wnioski. Jednak te opinie czasem są bliskie prawdy.

Brak źródeł zarówno w tomie 1 jak i 2. Niewiadomo na jakiej podstawie formułowane są wnioski. Jednak te opinie czasem są bliskie prawdy.

Dno napisane przez człowieka, który mieni się historykiem. Niestety poziom tego "dzieła" pozostawia wiele do życzenia, a wspomniany człowiek za punkt odniesienia obrał sobie tzw. pismo święte i narrację zaborców odnośnie historii Polski. Wielkie rozczarowanie.

Dno napisane przez człowieka, który mieni się historykiem. Niestety poziom tego "dzieła" pozostawia wiele do życzenia, a wspomniany człowiek za punkt odniesienia obrał sobie tzw. pismo święte i narrację zaborców odnośnie historii Polski. Wielkie rozczarowanie.

Pierwsza odsłona "Historii politycznej Polski" prezentowała wysoką jakość. Niestety, autor w II tomie nie utrzymał podobnego poziomu. Nadal utrzymany jest ciąg chronologiczny wydarzeń, często jednak ich opis jest oparty na domysłach i spekulacjach. Szczególnie jest to widoczne w opisie kulisów powstania listopadowego. Odniosłem wrażenie, że autor po prostu przepisał skróconą wersję wykładu Grzegorza Brauna na ten temat (bardzo ciekawego),który można znaleźć na YouTube. Trudno dopatrzeć się w tym opisie wkładu badawczego autora, szukania materiałów źródłowych itp. Ponadto poglądy autora mocno wpływają na treść merytoryczną, co aż bije po oczach. Podsumowując, książka warta jest przeczytania, jednak po I tomie liczyłem na równie wysoki poziom i mocno się zawiodłem.

Pierwsza odsłona "Historii politycznej Polski" prezentowała wysoką jakość. Niestety, autor w II tomie nie utrzymał podobnego poziomu. Nadal utrzymany jest ciąg chronologiczny wydarzeń, często jednak ich opis jest oparty na domysłach i spekulacjach. Szczególnie jest to widoczne w opisie kulisów powstania listopadowego. Odniosłem wrażenie, że autor po prostu przepisał...

Pomimo niedociągnięć w formie, treścią książka mocno nadrabia. Dawno szukałem pozycji, która opisze historię najnowszą nie owijając w bawełnę. Jak Wałęsa był TW Bolkiem to był i koniec, jak powstanie było źle zorganizowane i przyniosło głównie szkody to tak było i już. Bez półprawd, światłocieni itp.

Pomimo niedociągnięć w formie, treścią książka mocno nadrabia. Dawno szukałem pozycji, która opisze historię najnowszą nie owijając w bawełnę. Jak Wałęsa był TW Bolkiem to był i koniec, jak powstanie było źle zorganizowane i przyniosło głównie szkody to tak było i już. Bez półprawd, światłocieni itp.

Niestety, książka ma chyba tyle samo zalet co wad.

Do pierwszych należy z pewnością zaakcentowanie szerokiego (czasem bardzo szerokiego) tła międzynarodowego dla wydarzeń w Polsce, również dotknięcie wątków, których zazwyczaj w podręcznikach szkolnych nie ma.

Wśród wad trzeba wymienić niechlujność wydania. W tekście co rusz natykamy się na literówki, błędy interpunkcyjne czy szereg niedociągnięć edytorskich. Oprócz tego, co chyba najgorsze w przypadku podręcznika, są tam także błędy faktograficzne. Przykładowo - jako premier z roku 1923 w książce podany jest Stanisław Grabski. Rażą też częste skróty myślowe i powierzchowne potraktowanie niektórych tematów.

Niestety, książka ma chyba tyle samo zalet co wad.

Do pierwszych należy z pewnością zaakcentowanie szerokiego (czasem bardzo szerokiego) tła międzynarodowego dla wydarzeń w Polsce, również dotknięcie wątków, których zazwyczaj w podręcznikach szkolnych nie ma.

Wśród wad trzeba wymienić niechlujność wydania. W tekście co rusz natykamy się na literówki, błędy interpunkcyjne...

Zindoktrynowany autor. Jego książki nie mają nic wspólnego z historią.
http://sigillumauthenticum.blogspot.com/2017/10/radosawa-patlewicza-synteza-dziejow.html?m=1
http://sigillumauthenticum.blogspot.com/2018/03/w-sprawie-syntezy-radosawa-patlewicza.html?m=1

Zindoktrynowany autor. Jego książki nie mają nic wspólnego z historią.
http://sigillumauthenticum.blogspot.com/2017/10/radosawa-patlewicza-synteza-dziejow.html?m=1
http://sigillumauthenticum.blogspot.com/2018/03/w-sprawie-syntezy-radosawa-patlewicza.html?m=1