Weteran Armii Czerwonej, który w 1945 roku brał udział w działaniach na terenie Polski, wraca do PRL po wojnie w poszukiwaniu śladów przeszłości. Okazuje się że nic nie jest już takie, jak było kiedyś, a i obraz wydarzeń, który sam zachował w pamięci, jest przekłamany. Niczym w Rashomonie, książkę można interpretować w kontekście pytania o naturę prawdy i o to, czy możliwe jest obiektywne poznanie. Styl - dość przystępny, choć nadal jest to typowy Pilot. Naturalnie tym razem gwarę wiejską zastępuje pojawiający się od czasu do czasu fonetycznie zapiany rosyjski. Trochę to pomaga, ale z drugiej strony utrudnia weryfikację za pomocą telefonu i dostępnych słowników. Odrębna kwestią jest fakt, że już dziesięć lat od ukazania się opisywanej książki, a już z pewnością dzisiaj, rozważania o zachowaniu pamięci radzieckich żołnierzy walczących na terenach Polski wydają się nieco abstrakcyjne - pomijając już czy jest to słuszne, czy nie. Stąd ta "wyklęta" pozycja w dorobku Pilota zapewne nie doczeka się nowego wydania.

Weteran Armii Czerwonej, który w 1945 roku brał udział w działaniach na terenie Polski, wraca do PRL po wojnie w poszukiwaniu śladów przeszłości. Okazuje się że nic nie jest już takie, jak było kiedyś, a i obraz wydarzeń, który sam zachował w pamięci, jest przekłamany. Niczym w Rashomonie, książkę można interpretować w kontekście pytania o naturę prawdy i o to, czy możliwe...