Jedna z ciekawszych książek w ostatnim miesiącu. Mimo że fabuła od pierwszych stron była do przewidzenia, to jednak ostatni rozdział robi piorunujące wrażenie. Szczerze mówiąc, gdyby nie on, "Strefa Szaleństwa" mogłaby nie być przeze mnie oceniona tak wysoko.
Tym, co najbardziej podobało mi się w powieści Joy Fielding są wspaniale zarysowane postaci. Spotykamy się tu z narracją prowadzoną przez wszystkich bohaterów, co jednak nie sprawia, jak można by przypuszczać, zamętu, a wprost przeciwnie - pozwala lepiej zrozumieć istotę głównego problemu i charakter bohaterów. Na pierwszy rzut oka wszystkim się od siebie różnią - Jeff jest przystojny, umie znaleźć wyjście z każdej sytuacji, ma powodzenie u kobiet; Tom to porywczy pechowiec, od którego odeszła żona, gotów spełnić każdą prośbę - swojego najlepszego przyjaciela; Will jako młodszy brat Jeff'a zawsze go podziwiał i pragnął zdobyć jego przychylność, jest nieśmiały i bardzo dobrze wychowany, co nie pomaga mu w relacjach z kobietami; Kristin - przebojowa, atrakcyjna blondynka, zawsze służąca radą i czułym gestem; natomiast Suzy to cicha, spokojna kobieta po przejściach. Całą piątkę, wydawałoby się, wszystko różni. Jest jednak inaczej. W głębi duszy są do siebie bardzo podobni - każdy z nich cierpi, nie umie pogodzić się z demonami z przeszłości i tak naprawdę nie wie, do czego w życiu zmierza. Nie dzielą się ze sobą prawdziwymi myślami, nie otwierają się przed innymi, bojąc się kolejnego odrzucenia.

To wbrew pozorom opowieść o miłości, o pragnieniu bycia kochanym i zauważonym, docenionym. O tym, że niektóre rany pozostają w nas na zawsze i że najważniejsze w życiu to mieć, z kim porozmawiać i komu zaufać.

Książka, jako typowy kryminał obfituje w akcję, która sprawia, że kolejne kartki przerzuca się z niesłabnącym zainteresowaniem. Na pierwszy rzut oka, czytelnik wie, co czeka go na końcu. W wątpliwość podać można jedynie miłość Suzy do Jeffa, bowiem od początku znamy jej zamiary i zaplanowaną intrygę. Nikt jednak nie spodziewa się ostatecznego finału, a raczej wyjaśnienia jego przyczyn. Sama, czytając końcowe akapity, nie mogłam uwierzyć, że niczego nie zauważyłam i dałam się tak nabrać!

Polecam!

Jedna z ciekawszych książek w ostatnim miesiącu. Mimo że fabuła od pierwszych stron była do przewidzenia, to jednak ostatni rozdział robi piorunujące wrażenie. Szczerze mówiąc, gdyby nie on, "Strefa Szaleństwa" mogłaby nie być przeze mnie oceniona tak wysoko.
Tym, co najbardziej podobało mi się w powieści Joy Fielding są wspaniale zarysowane postaci. Spotykamy się tu z...