W księdze drugiej tomu pierwszego „Kronik Drugiego Kręgu” Ewa Białołęcka zabierze czytelnika w dwa miejsca: na smoczy archipelag, gdzie rozgrywa się bez mała połowa opowieści i do szkoły magów, gdzie z kolei będziemy mogli śledzić losy uzdolnionego Kamyka, i zgromadzonych wokół niego chłopców (tym samym zostanie zrealizowany ten klasyczny i tak lubiany przez czytelników fantastyczny schemat). Część szkolna nie powinna zawieść oczekiwań. Ładnie wykreowana chłopięca wspólnota ma tu okazję udowodnić swoją wyjątkowość, bohaterstwo i lojalność. Do tego rówieśniczy antagonista Kamyka to jedna z najlepiej wymyślonych przez Ewę Białołęcką postaci. Wreszcie linia podziału między złym a dobrym charakterem przestaje być wyraźna. Natomiast to w części smoczej, autorka tak naprawdę kreuje swój świat, po kawałku odsłaniając jego coraz bardziej skomplikowaną historię.

Niestety mimo pojawienia się ważnej bohaterki dziewczęcej, do tego magicznie uzdolnionej, „męskie i kobiece" nadal kontrastuje w „Kronikach" równie mocno, a przenika się dużo mniej niż yin i yang. I kiedy bohaterki Ewy Białołęckiej: siadają tak jak teraz, razem szyjąc, przebierając zioła, nasiona lub owoce, i rozmawiając o kobiecych sprawach, to ja sobie myślę, że „Kronik" bratanicy bym nie poleciła, tak jak żadnej innej książki, która wmawiałaby jej, że przygody są dla chłopców. Niewątpliwie jednak dostajemy wskazówki, że autorka w następnych tomach ma zamiar wytłumaczyć jak ukształtowała się magia w wykreowanym w „Kronikach" uniwersum. Być może wtedy, ta z mojego punktu widzenia najgorsza cecha opowieści, nabierze jakiegoś sensu.

Z pewnością ta klasyczna młodzieżowa historia znajdzie wielu zwolenników. Przyjaźń i przygoda to sprawdzona mieszanka. Świat „Kronik" jest barwny, pełen tajemnic, które wydają się czekać na rozszyfrowanie, a młodzi magowie muszą się mierzyć z coraz poważniejszymi problemami. Chwilami widać, że Ewę Białołęcką kusi większa brutalizacja opowiadanej historii, czy to zaleta, nie wiem, ale z pewnością ta sugestia pogłębia czytelniczą troskę o ulubione postacie. W każdym razie zakończenie drugiej księgi pierwszego tomu zapowiada w tym magicznym świecie wiele zmian.

Agnieszka Ardanowska