Recenzja z bloga: zatraceni w kartkach
Akcja drugiego tomu skupia się już głównie na Kamyku i Śpiewaku, których poznaliśmy wcześniej. Styl autorki jest tak dobry, że trudno się oderwać od książki w jakim kol wiek momencie. Nie jest łatwo zatrzymać się i odetchnąć, ponieważ akcja cały czas jest wartka. Nawet w chwilach spokoju nie byłem w stanie zakończyć czytanie książki. Ale spokojnie, Biały Róg poznany wcześniej też się tu pojawi i dorzuci swoje pięć groszy. W książkach Ewy Białołęckiej nic co się pojawiło nie ginie, tylko znowu pojawia się w ekscytującej drugiej części serii.

Nasi bohaterowie zawiązują nić przyjaźni, z której powstaje Drugi Krąg. Chłopcy należący do stworzonej przez siebie grupy odkrywają, że magowie, których cenili i szanowali są zniewoleni politycznymi gierkami. Śpiewak, który poznaje pilnie strzeżony sekret jest w niebezpieczeństwie a wraz z nim jego przyjaciele. Czy uda im się przetrwać?

Główny bohater, czyli Kamyk dorasta a ja napędzony przez autorkę czułem się trochę jak rodzic, bo bohater dorasta na naszych oczach na kartkach powieści. Autorka zadbała o liczne postaci, które dostarczają humoru i niesamowitych przeżyć. Każda z nich jest inna. Taki wachlarz osobowościowy Ewa Białołęcka pokazała nam już w pierwszej części a teraz tylko powiększyła. Moją ulubioną postacią był Pożeracz, mimo że w drugim tomie staje się poważniejszy i bardziej opanowany.

Autorka postanowiła przybliżyć nam kolejne talenty, które można dostać w tym świecie. Tak samo rozwiały się liczne pytania dotyczące smoków czy historii Białego Rogu. Według mnie autorka powinna stworzyć jeszcze jedną książkę, w której opisałaby rasy smoków, talenty, historię Archipelagu itd.

Podsumowując „Drugi Krąg” mogę powiedzieć tylko, że autorka dodała nitra serii co spowodowało wiele emocji podczas czytania książki. My i nasi bohaterowie dorastamy w tych książkach. Jeśli udało się kogoś namówić do przeczytania pierwszego tomu i stwierdził, że jest za bardzo dziecinny, to niech sięgnie po drugi tom. Nie pożałuje.

Recenzja z bloga: zatraceni w kartkach
Akcja drugiego tomu skupia się już głównie na Kamyku i Śpiewaku, których poznaliśmy wcześniej. Styl autorki jest tak dobry, że trudno się oderwać od książki w jakim kol wiek momencie. Nie jest łatwo zatrzymać się i odetchnąć, ponieważ akcja cały czas jest wartka. Nawet w chwilach spokoju nie byłem w stanie zakończyć czytanie książki....