Długi trzeba anulować. Od czasu do czasu. Tego na pewno się dowiedziałam z tej książki.
Poza tym, mimo, że książka napisana przez antropologa, nie jestem pewna co do jej rzetelności nawet jeśli nie naukowej, to po prostu poznawczej.
Raz, że obejmuje wielki zakres przykładów, z całego świata. Dwa nie do końca wiadomo jaka to dziedzina...ekonomia? antropologia kultury? Pisana tak jakby "antropologicznym" językiem...
Chciałabym, żeby wiele zagadnień z tego zapisu okazało się prawdziwe. Obawiam się, że ideologia mogła tu przykryć chęć zbadania tematu.
Ale może zadanie było za duże i za trudne? Niemożliwe?
Mimo to, fajnie, że ktoś podjął się analizy koncepcji długu. Pieniądza którego nie ma. Abstrakcyjnej już formy która jest symbolem wymiany między ludźmi. Może być nią kawałek żółtego świecącego metalu. Albo umówienie. Albo cyferki wpisane w komputerze.

Długi trzeba anulować. Od czasu do czasu. Tego na pewno się dowiedziałam z tej książki.
Poza tym, mimo, że książka napisana przez antropologa, nie jestem pewna co do jej rzetelności nawet jeśli nie naukowej, to po prostu poznawczej.
Raz, że obejmuje wielki zakres przykładów, z całego świata. Dwa nie do końca wiadomo jaka to dziedzina...ekonomia? antropologia kultury? Pisana...

Ekonomiści, bankierzy, przedsiębiorcy - to ludzie, którzy zwykle czują się uprawnieni do publicznego mówienia o kredycie i pieniądzu. Autor "Długu (...)" jest natomiast antropologiem, i to jego odmienna perspektywa jest jednym z największych atutów tej książki.

Już na samym początku Graeber poświęca sporo energii aby zdementować ideę, jakoby handel wymienny poprzedzał wynalazek pieniądza. Jest to o tyle istotne, że do dziś zjawisko to jest przedstawiane jako "mit założycielski" dziedziny zwanej ekonomią. Aby nie psuć przyjemności czytania nie będę tu przytaczać linii argumentacji, a jedynie przyznam, że jest ona konstruktywna i poparta licznymi przykładami ze studiów etnograficznych. Im dalej w książkę, tym więcej negacji "oczywistości".

Aby omówić i zanalizować tytułowe zagadnienie autor proponuje podział dziejów świata na epoki, w których gospodarka była zdominowana bądź przez kredyt, bądź przez pieniądz w postaci bilonu. Klasyfikacja ta w połączeniu z obecnością mocarstw, rozgrywającymi się wojnami i przepływem dóbr jest źródłem skomplikowanego, ale spójnego obrazu długu jako zjawiska nierozerwalnie związanego z wymianą dóbr, dopasowującego swą postać do zastanych warunków. Wędrując przez epoki Graeber porusza również zagadnienia genezy opodatkowania, niewolnictwa, prostytucji, a nawet zakrywania twarzy przez kobiety na Bliskim Wschodzie, w kontekście długu. Mają one charakter frywolnych idei a nie gruntownych analiz, i w mojej opinii są kolejnym atutem "Długu". Nieszablonowość sądów autora niejednokrotnie zachęciła mnie do szukania źródeł wspominanych przez niego zjawisk.

Książka w ogólności ma dobrą konstrukcję: każdy rozdział jest przemyślany a nauka z niego płynąca dobrze wyartykułowana. Jednak czasami zdarza się autorowi popadać w paranoję dygresyjną - zwłaszcza gdy próbuje pokazać link między pozornie niezwiązanymi zjawiskami, z których żadne nie jest w danym momencie głównym tematem rozważań. Prawdopodobnie część tych uwag mogłaby się znaleźć w przypisach, z korzyścią zarówno dla płynności czytania jak i objętości książki.

Niestety, książka nie została póki co wydana po polsku, choć od premiery pierwszego wydania anglojęzycznego minęły cztery lata, i przetłumaczono ją na liczne języki europejskie, w tym czeski, słoweński i chorwacki. Dla tych, którzy mają ochotę zmierzyć się z wersją angielską dobra wiadomość: "Dług" jest dostępny w domenie publicznej, np. w bibliotece portalu libcom.org.

Ekonomiści, bankierzy, przedsiębiorcy - to ludzie, którzy zwykle czują się uprawnieni do publicznego mówienia o kredycie i pieniądzu. Autor "Długu (...)" jest natomiast antropologiem, i to jego odmienna perspektywa jest jednym z największych atutów tej książki.

Już na samym początku Graeber poświęca sporo energii aby zdementować ideę, jakoby handel wymienny poprzedzał...