WARSTWA OBYCZAJOWA
Pomimo tego, że książka mogłaby funkcjonować jako samodzielna historia, mimo wszystko zalecam czytanie serii od początku. A to dlatego, że autorka wyposażyła ją w szerokie zaplecze bohaterów, których życie prywatne nie stanowi jedynie mglistego, nieważnego drugiego planu. Wręcz przeciwnie. Absorbujące wątki, w skład których wchodzą rodzinne i zawodowe relacje, miały niegdyś swój początek i wciąż się ciągną. Wspinający się po moralnym upadku Daniel Podgórski, powiązana z nim, odgrywająca w tym tomie niemałą rolę Weronika Nowakowska czy surowa Klementyna Kopp - oprócz poszukiwań odpowiedzi na pytania związane z śledztwem próbują także znaleźć receptę na swoje własne rozterki. A że przy okazji poprzednich tomów zdążyłam już się z nimi dostatecznie zaprzyjaźnić, chętnie obserwuję poczynania i wyzwania, których się podejmują. Katarzyna Puzyńska uwiła więc nie tylko misterną pajęczynę powiązanych ze sobą wydarzeń, ale wykreowała interesujące i rozbudowane tło, nakładając tym samym na kryminał warstwę obyczajową, rozpoznawalną z resztą dla jej twórczości.

KRYMINAŁ DLA KAŻDEGO
Ośrodek Pomocy Bezdomnym, kontrowersyjne laboratoria, szpital psychiatryczny czy niepozorna plebania. W każdym z tych miejsc może kryć się klucz potrzebny do rozwiązania niebanalnej zagadki. Nie ma prowadzącego do zawału serca napięcia, ale jak najbardziej jest świadomość nieprzewidywalności ludzkiego umysłu, tego, jak daleko są w stanie posunąć się ci mieszkający wokół nas. I to przeraża samo w sobie, naturalnie, bez przesadnych udoskonaleń. Nie zawiodłam się i tym razem, zaabsorbowana lekkością pióra autorki, wiarygodnymi dialogami i zaskakującymi zwrotami akcji. Tutaj wrażenia są dawkowane porcjami, ale na każdym etapie, więc raczej nie w sposób mówić o jakiejkolwiek nudzie. Jeśli więc wahacie się nad tym, czy stanąć oko w oko z takim kryminalnym kolosem, moja podpowiedź brzmi: warto.

Więcej na: https://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2018/04/przedpremierowo-nora-katarzyna-puzynska.html#more

WARSTWA OBYCZAJOWA
Pomimo tego, że książka mogłaby funkcjonować jako samodzielna historia, mimo wszystko zalecam czytanie serii od początku. A to dlatego, że autorka wyposażyła ją w szerokie zaplecze bohaterów, których życie prywatne nie stanowi jedynie mglistego, nieważnego drugiego planu. Wręcz przeciwnie. Absorbujące wątki, w skład których wchodzą rodzinne i zawodowe...