”Niczyje życie nie jest czarno-białe. Wszyscy mamy swoje szare strefy – niepewność, wady, niedoskonałości, tajemnice. Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i w tym kryje się piękno.”

Do tej pory nie znałam twórczości pani Kate Sterritt jednak po przeczytaniu tej książki chętnie zapoznam się z jej kolejnymi pozycjami.
Autorka operuje słowem lekkim w przyjemny sposób, chłonęłam je, przeżywałam je i widziałam historię, którą dzięki nim chciała opowiedzieć. Widziałam Emerson, Merikiego i Josha i te trzy postacie kojarzą mi nierozerwalnie z wiarą, nadzieją i miłością.

Uwielbiałam każdą chwilę czytania, cieszyłam się każdą emocją.

I mam szczerą nadzieję, że każdy kto zdecyduje się na przeczytanie tej historii doceni jej walory, bez względu na to czy już na początku domyśli się co autorka przygotowała, czy też zajmie mu to 300 stron. Bo tu nie chodzi o to, kto pierwszy rozgryzie zabieg autora a o przebycie i przeżywanie wraz z bohaterką miłosnej i bardzo wyboistej drogi.

„Są ludzie, którzy przez chwilę lub przez całe życie starają się podciąć ci skrzydła, podczas gdy inni pomagają ci w nauce latania.”

Polecam :)

”Niczyje życie nie jest czarno-białe. Wszyscy mamy swoje szare strefy – niepewność, wady, niedoskonałości, tajemnice. Wszyscy jesteśmy tylko ludźmi i w tym kryje się piękno.”

Do tej pory nie znałam twórczości pani Kate Sterritt jednak po przeczytaniu tej książki chętnie zapoznam się z jej kolejnymi pozycjami.
Autorka operuje słowem lekkim w przyjemny sposób, chłonęłam je,...