Samantha Christy w każdej książce poruszyła ważne dla współczesności kwestie, o których albo się zapomina, albo z jakiegoś powodu nie mówi. Black Roses to ostatnia, a zarazem najlepiej skonstruowana fabularnie część serii. Moje serce nadal należy do Skylar i Griffina, ale to historia Piper najbardziej mnie zaskoczyła.

Zacznę od tego, że w moim odczuciu książka była nierówna – do połowy dłużyła się, a zachowanie Piper działało mi na nerwy. Bardzo szybko rozgryzłam, co jej się przytrafiło. Zdenerwowałam się, bo lubię rozwiązywać zagadkę krok po kroku, a nie dostawać nią prosto w twarz. Jednak im dalej w las, tym więcej drzew. Gdy spadła bomba w postaci rzekomego uczestnictwa Masona w gwałcie, myślałam, że nic już mnie nie zdziwi. Jakież więc było moje zdziwienie, kiedy okazało się, że Piper zaszła wtedy w ciążę i oddała dziecko do adopcji. Nie zapałałam do tej dziewczyny wielką sympatią. Przytłaczały mnie jej zgryzota, pesymizm i nastawienie na „nie” we wszystkim. Wraz z rozwojem akcji zaczęłam jednak rozumieć motywy jej postępowania i uczucia, jakie nią targały. Byłam też zła na Charlie - najlepszą przyjaciółkę Piper. Przez to, że przyssała się do Piper jak pijawka i wszędzie ją za sobą ciągnęła, miałam ją za egoistkę. Prawda okazała się inna. Zyskała mój szacunek, kiedy odeszła, by Piper mogła stworzyć z Masonem normalny związek. A Mason? Cóż, powiem tylko, że to mój ulubiony chłopak z tej serii. W realnym świecie takiego nie spotkamy, ale od czego są książki? Zakończenie było słodko-gorzkie, ale idealne dla tej dwójki. Nie sądziłam, że Piper zdecyduje się na spotkanie z córką, którą oddała do adopcji, i to miało w sobie ten słodko-gorzki posmak, a także to, że razem z Masonem bardzo długo starali się o własne dziecko, po drodze zaliczyli kilka poronień.

Jeśli miałabym w skrócie powiedzieć, o czym jest ta książka, to powiedziałabym, że o tym, jak ułamek sekundy ma wpływ na nasze życie. Jak chwila nieuwagi zmienia jego bieg. A także o tym, że jeśli tylko pojawi się właściwy człowiek, możemy całkowicie zmienić nasze postrzeganie świata. Kurczę, całkiem mądra ta książka była ;)

Samantha Christy w każdej książce poruszyła ważne dla współczesności kwestie, o których albo się zapomina, albo z jakiegoś powodu nie mówi. Black Roses to ostatnia, a zarazem najlepiej skonstruowana fabularnie część serii. Moje serce nadal należy do Skylar i Griffina, ale to historia Piper najbardziej mnie zaskoczyła.

Zacznę od tego, że w moim odczuciu książka była...