Ileż to ckliwych romansideł przeczytało się w młodości. Piękna ona, piękny on, pożądanie, miłość, pasja, czarny charakter i happy end. Tymczasem to życie pisze najpiękniejsze historie miłosne, historie prawdziwych ludzi i ich rzeczywiste problemy.
Taką piękną historię opowiada nam Katarzyna Droga w książce „Kobieta którą pokochał Marszałek”. Początek XX wieku. Pochodząca z Suwałk Ola Szczerbinska pragnie wyrwać się z prowincji i uciec od zwyczajnego życia żony, matki, gospodyni... Chce pójść na studia, zdobyć dobrą pracę. Nie chce być więźniem konwenansów i życia w schemacie. W tym celu udaje się do Warszawy. Tutaj dostaje się na studia i zostaje działaczem PPS. Od tej pory jej życie to balansowanie na krawędzi. Wiedząc jak ważną kwestią jest odzyskanie niepodległości, angażuje się w działalność konspiracyjną. Handluje bronią, przemyca ją, współorganizuje napady by pozyskać fundusze na jej zakup. Jest bardzo oddana sprawie, a przy tym wszystkim ma jeszcze czas na pomoc kobietom biednym i potrzebującym, bo Olę poza wielką odwagą, cechuje wielkie serce. Gdzieś w natłoku tych wszystkich obowiązków przewija się nazwisko Piłsudski. Niemal mityczny bohater, bo wszyscy o nim mówią, acz niewielu go widziało. Ale oto zjawia się na inspekcji i Ola z niejakim zdziwieniem zauważa, że ten osobnik, starszy od niej o 15 lat, jest bardzo interesującym mężczyzną i to nie tylko pod względem zawodowym...Wkrótce zaczyna ich łączyć gorące uczucie, jednak jest jedno „ale”. Józef ma żonę, która uparcie odmawia mu rozwodu...
Ale Ola jest cierpliwa. Dzielnie znosi bycie tą drugą i aby nie myśleć tyle o Ziuku jeszcze silniej angażuje się w działalność niepodległościową przez co trafia do więzienia...
Perypetii życiowych Ola i Józef będą mieli co nie miara. Nie będę wszystkich opisywać, bo nikt nie zechce przeczytać książki, jednak warto odnotować kilka istotnych rzeczy, które należałoby wiedzieć i przyswoić m.in. to, że Ola wymogła na Piłsudskim utworzenie żeńskiej służby wojskowej, co było ewenementem na skalę krajową, a może nawet i światową. Robiła też „robotę” w kwestii walki z ubóstwem i ciemnotą, np. za jej sprawą przydzielono ubogim ziemię, by mogli ją uprawiać i pozyskiwać żywność; otwierano szkoły, organizowano zbiórki i kwesty. Wielu ludzi wyszło dzięki niej na prostą.
Ola, będąc partnerką a później żoną Piłsudskiego chowała się niejako w cieniu tej wielkiej postaci. Mnóstwo publikacji wyszło na jego temat, ale o jego żonach nie było dotąd żadnej. A niewątpliwie działalność tej dzielnej kobiety godna jest upamiętnienia, tym bardziej że dzisiaj, przynajmniej w moim odczuciu, nieco brakuje kobiecych autorytetów i należy ich szukać grzebiąc w historii.
Katarzyna Droga napracowała się przy tej powieści. Odtwarzała możliwe dialogi między postaciami, konsultowała się z historykami i znawcami tematu, próbowała możliwie jak najwierniej zrekonstruować historię życia Aleksandry Piłsudskiej z domu Szczerbińskiej. Taktownie pominęła jednak lub spuściła zasłonę milczenia na kwestie drażliwe, sporne lub niejednoznaczne, jak np. domniemane romanse marszałka lub jego często kontrowersyjne decyzje polityczne. Skupiła się autorka bardziej na osobie Oli i próbie odtworzenia jej życia codziennego, realiów czasów, w których przyszło jej żyć i relacjach z ludźmi.
Możemy tu też zaobserwować metamorfozę bohaterki. Z handlarza bronią, aktywistki i żołnierza przemienia się w stateczną żonę i matkę. W tej roli również zdaje się doskonale odnajdywać. To tylko dowód na to, jakie my-kobiety mamy zdolności adaptacyjne 😉.
Życie nie szczędzi Oli kopniaków, mimo to podnosi się i walczy, starając się być jednocześnie podporą dla męża i córek, szczególnie w chwilach najcięższych prób.
Dla mnie była to lektura inspirująca. Nawet trudna niekiedy, szczególnie w momentach, gdy autorka stosując tzw. fleshforward, ujawnia nam co w czasie wojny stanie się z niektórymi postaciami...
Tak już na marginesie myślę, że powinniśmy mieć świadomość dokonań przeszłych pokoleń kobiet i mieć je na uwadze, bo gdyby nie one, kto wie gdzie dziś byśmy byli...

Ileż to ckliwych romansideł przeczytało się w młodości. Piękna ona, piękny on, pożądanie, miłość, pasja, czarny charakter i happy end. Tymczasem to życie pisze najpiękniejsze historie miłosne, historie prawdziwych ludzi i ich rzeczywiste problemy.
Taką piękną historię opowiada nam Katarzyna Droga w książce „Kobieta którą pokochał Marszałek”. Początek XX wieku. Pochodząca z...