Dawno nie widziałam takiego wydawniczego knota. Autor jest przedstawiany,jako wykształcony historyk z tytułem doktora nauk humanistycznych w dziedzinie historii. A co tu mamy? 34 opowiastki o różnych wydarzeniach, prawdziwych i mitycznych o Kołobrzegu - od czasów najdawniejszych do prawdziwego kuriozum, czyli gawędy ostatniej. Mówi o na o tym, jak miasto się cieszyło z prawdziwej wolności, która przyszła w 1989 roku. Są tu opowieści o duchach, kosmetykach tam produkowanych a nawet o UFO. Takie sobie historyjki do czytania na plaży. Ale są też rozdziały stricte historyczne, mówiące o dziejach miasta znanych powszechnie. Autor może sobie żarty stroić z duchów, ale on tu ocenia uczestników zdarzeń, przedstawia swoje ich wersje. I nigdzie, ale to nigdzie nie podaje - skąd czerpie tak głęboką wiedzę o walkach o Kołobrzeg w 1954 roku czy też o zamiarach niemieckiego sztabu wobec Polski w 1918 roku(sztab miał tam chwilową siedzibę). Nawet, jak przytacza czyjeś słowa, nie podaje - skąd, z jakiej publikacji. Ale poddać je w wątpliwość potrafi(znów nie wiadomo, na jakiej podstawie).
No, cóż. Historyk - to wie. I już.
Patronami wydawnictwa na tę książkę było miasto Kołobrzeg oraz tamtejsze Muzeum Oręża Polskiego. To też ciekawe... Przecież w Muzeum pracują historycy. I firmują takie coś!

Dawno nie widziałam takiego wydawniczego knota. Autor jest przedstawiany,jako wykształcony historyk z tytułem doktora nauk humanistycznych w dziedzinie historii. A co tu mamy? 34 opowiastki o różnych wydarzeniach, prawdziwych i mitycznych o Kołobrzegu - od czasów najdawniejszych do prawdziwego kuriozum, czyli gawędy ostatniej. Mówi o na o tym, jak miasto się cieszyło z...