,,Powrót króla” to ostatnia część trylogii ,,Władca pierścieni”. Aragorn i jego towarzysze wciąż dążą do przywrócenia tronu Gondoru, księżniczka Eowyn wbrew woli brata podąża za armią, szukając ukojenia na polu bitwy, a Sam próbuje odnaleźć Froda, który został porwany. Zbliża się ostateczne starcie z Sauronem po którym nic już nie będzie takie same.

Powtórzę za innymi czytelnikami: ,,Powrót króla” to najlepsza część ,,Władcy pierścieni”. Jest najbardziej dynamicznie, nie ma tylu długich opisów, za to jest wartka akcja i dużo ciekawych wątków. Wydaje mi się też, że w tej części postacie są najlepiej opisane. Moim ulubieńcem nieodmienne jest Aragorn(,,Za wyidealizowany wizerunek mężczyzny nie obwiniam Disneya. Obwiniam Tolkiena”), ale wielkie brawa należą się też Tolkienowi za Sama, który przeszedł chyba największą przemianę – od wesołego, naiwnego hobbita z pierwszej części do odważnego i pogodzonego z losem przyszłego burmistrza z trzeciej. Przemianę widać też o Mery’ego i Pippina, ale ta Sama robi chyba największe wrażenie. Uwielbiam cały wątek księżniczki Eowyn począwszy od wątku jej nieszczęśliwej miłości, poprzez szukanie śmierci na polu bitwy, aż po pogodzenie się z losem i odnalezienie szczęścia. Podobała mi się jej przemiana ze zbuntowanej, marzycielskiej dziewczyny w dojrzałą kobietę, która potrafi poświęcić się dla innych oraz(nie ukrywam) wątek z Faramirem(to chyba drugi tolkienowski ideał mężczyzny, zaraz po Aragonie).

To też zdecydowanie najbardziej wzruszająca część cyklu. Nie brak tu momentów wywołujących dreszcze i niemalże wyciskających łzy z oczu.* Zakończenie jest mistrzowskie, napełniające nadzieją, a jednocześnie pozbawione lukru, z dużą dozą dramatu, ale i przekonaniem bohaterów, że każde cierpienie było potrzebne. W tym tomie zaczęłam szczerze współczuć Gollumowi(może miało na to wpływu też obejrzenie filmu ,,Dwie wieże”) i uważam jego wątek za jeden z najbardziej emocjonalnych. W poprzedniej recenzji wspominałam też, że bardzo podoba mi się to, że w tej serii nie ma jednego super bohatera, który ratuje cały świat, tylko każdy ma swoje zadanie do wypełnienia. Ogromnym plusem jest też dodatek na końcu książki, chociaż przyznam, że moją uwagę zwróciła głównie historia Aragorna i Arwen.

Ta książka ma też kilka minusów i pozwolę je sobie wymienić. Pierwszy to te osławione za długie opisy, chociaż tutaj jest ich najmniej. Drugi to, w moim odczuciu, marginalna rola Saurona, jest opisywany jako groźny i siejący zniszczenie, ale praktycznie nic o nim nie ma, nie ma fragmentów w których mógłby się wypowiedzieć i po prostu jest sobie gdzieś jako zło, które trzeba pokonać. Trzeci minus to opisanie wątku Aragorna i Arwen, w tym wypadku moim zdaniem lepiej poradzili sobie twórcy filmu, którzy od czasu do czasu wprowadzali jakieś krótkie sceny mówiące o ich uczuciu oraz rozbudowali postać samej Gwiazdy Wieczornej, dzięki czemu można było jej kibicować. Natomiast za pierwszym czytaniem(przed obejrzeniem filmu) nie mogłam darować Tolkienowi tego, co zrobił z Eowyn i dopiero dodatek pod koniec zmienił moją opinię(potem Andrzej Sapkowski w eseju ,,Świat króla Artura” wyjaśnił mi, że wątek Eowyn nawiązuje do legendy o Elaine z Astalott, tylko że z bardziej dynamiczną bohaterką i innym zakończeniem). Nie oczekiwałam po tej książce romansu, ale skoro autor takowy wątek drugoplanowy wprowadził, to uważam, że byłoby lepiej opowiedzieć go w trakcie historii, a nie później. Ale i bez tego ,,Powrót króla” jest cudowny.

Mimo, że po typową fantastykę sięgam rzadko, to trylogię ,,Władca pierścieni” uważam za jedne z najpiękniejszych książek jakie powstały. Mało który pisarz tak umie pisać o przyjaźni, honorze, odwadze, poczuciu obowiązku, a pod koniec także o miłości. Na pewno co jakiś czas będę wracać do opowieści o hobbitach.

,, (…) to nic nie daje, złem odpłacać za zło, niczego to nie naprawia.”

,,Powrót króla” to ostatnia część trylogii ,,Władca pierścieni”. Aragorn i jego towarzysze wciąż dążą do przywrócenia tronu Gondoru, księżniczka Eowyn wbrew woli brata podąża za armią, szukając ukojenia na polu bitwy, a Sam próbuje odnaleźć Froda, który został porwany. Zbliża się ostateczne starcie z Sauronem po którym nic już nie będzie takie same.

Powtórzę za innymi...