Pierwsza próba całościowego opisu poetyki twórczości wybitnego poety Nowej Fali, scharakteryzowanej przez autorkę zarówno z perspektywy możliwości semantycznych jej elementów, jaki i z perspektywy ewolucji całego piśmiennictwa tegoż autora. Świeściak porządkuje dorobek Ryszarda Krynickiego w zależności od stosowanych przez niego różnorodnych form poetyckich, takich jak haiku, kolaż, aforyzm czy Peiperowski układ rozkwitania, wskazując na widoczne w jego twórczości zmierzanie ku coraz bardziej ograniczonym formom poezji gnomicznej. Tym samym przekracza autorka granice badań skupionych ściśle na genologii gatunkowej i próbuje zgłębić tajemniczą kategorię milczenia, rozumianą w duchu zarówno estetyki, jak i filozofii. W osobnym rozdziale rozważa badaczka kategorię tożsamości w poezji Krynickiego – wyróżniki gatunkowe jego dorobku literackiego wzbogaca o kwalifikatory tematyczne (ciało, wola, język, dom, Inny) i poddaje wnikliwej interpretacji.