"Bikini" to kolejna książka, po którą prawdopodobnie nigdy bym nie sięgnęła, gdyby nie znajomości, poprzez które znalazła się w moim domu. I gdyby nie te znajomości i przypadek, który sprawił, że postanowiłam przeczytać ją jako pierwsza w kolejce, straciłabym szansę na poznanie naprawdę cudownej historii.

Na początku poznajemy Annę Martę Bleibtreu, młodą mieszkankę zbombardowanego w 1945 roku Drezna. Bohaterka szuka swojego miejsca, jest zagubiona pośród tego, co ją otacza, a rzeczywistość doprowadza ją do granicy szaleństwa. Ma jednak swoją pasję, której nie porzuca nawet w najgorszych warunkach - fotografię. Uwiecznia wszystko, co widzi wokół siebie, a w szczególności ludzki ból i okrucieństwo wojny. W ucieczce przed tragedią, która spotkała jej rodzinne miasto, wyrusza wgłąb Europy.

W ten sposób łączą się drogi dwójki głównych bohaterów - Anny Bleibtreu i Stanleya Bedforda, amerykańskiego fotoreportera, pracownika "New York Times", który został wysłany do Europy, aby ukazać wojnę w jej najprawdziwszej postaci. Dziennikarz przypadkiem dostrzega niebywały talent młodej kobiety i postanawia zabrać ją ze sobą do Ameryki, aby rozpoczęła pracę dla "Times'a".

Według mnie zarówno Anna, jak i Stanley to postaci dopracowane, wielowymiarowe, z własnymi charakterami.
Anna jest naiwna, chwilami infantylna i nieco szalona (jak sama o sobie mówi w którymś momencie - "ja jestem trochę psychicznie chora"). Choć z pozoru jest seksowna, niezależna, dużo pije i pali, a także bez skrępowania przeklina, tak więc przedstawia siebie jako kobietę niezależną, w rzeczywistości jest zagubiona i potrzebuje kogoś, kto złapałby ją za rękę i bezpiecznie przeprowadził przez życie. Często nie potrafi się zachować, nie zna granic przyzwoitości, a także zupełnie nie myśli nad konsekwencjami swoich zachowań i postępuje oraz wypowiada się lekkomyślnie.
W całej swej osobie Anna była dla mnie niesamowicie irytująca postacią, ale taką, którą zapamiętuje się i darzy sympatią nie ze względu na charakter, ale na sposób, w jaki została wykreowana.

Stanley natomiast, choć wyidealizowany jako bohater zza oceanu, który przybył ratować biedną Niemkę od okrucieństwa wojny, także miał swoje wady, które zostały wyraźnie zaznaczone. Taką wadą była chociażby jego niepoprawna słabość do kobiet, która niejednokrotnie go zgubiła i doprowadziła do rozważań nad własną moralnością.

Postaci poboczne nieco zlewały się w jedno, były dość stereotypowo tworzone i nie ma sensu żadnej z nich wyszczególniać, chociaż kilka z nich zapadło mi w pamięć nieco bardziej.

"Bikini" to jednak nie tylko postaci. Niezwykła atmosfera tej książki została zbudowana na dogłębnych opisach, bazujących na wydarzeniach II wojny światowej - opisach wojennej rzeczywistości i uczuć, które czasami całkowicie irracjonalnie targały ludźmi w czasie niepokoju. "Bikini", jak możemy przeczytać na okładce jednego z wydań, to powieść "o życiu i śmierci, o wojnie i pokoju, o miłości - nie o jednej, o wielu...".
Rzeczywiście, choć jeden z kluczowych wątków to wątek romantyczny, nie opiera się on o losy jednej pary, która przez całą książkę lgnie do siebie, aby w końcu szczęśliwie się ze sobą zejść. Oboje bohaterowie, zarówno Anna, jak i Stanley, przeżywają chwilowe miłostki i wielkie uczucia, czują coś, co nazywają tylko potocznie miłością, a także prawdziwą, niezmąconą niczym miłość. Do ludzi, do miejsc, do swoich pasji, a także w jakiś sposób do siebie nawzajem.

Opisy uczuć bohaterów w wielu przypadkach zostają ukoronowane namiętnymi i szczegółowymi scenami seksualnymi. Fakt ten można uznać zarówno za plus, jak i za minus, co zależy przede wszystkim od osobistych preferencji czytelnika. Jeśli dana osoba nie jest wielbicielem tego typu zabiegów w literaturze, zdecydowanie może czuć się odrzucona ilością i częstotliwością tego typu scen w tej książce - bowiem mnóstwo w niej, prócz scen bezpośrednio opisujących seks, także aluzji i jednoznacznych zachowań bohaterów.

Pozostaje jeszcze jeden aspekt, który można poddać ocenie w przypadku "Bikini" - a mianowicie aspekt historyczny. Nie jestem wielbicielką ani tym bardziej znawczynią historii II wojny światowej, tak więc skupiałam się bardziej na opisach uczuć bohaterów, niż na rzeczywistej wartości historycznej tej powieści. Zdaję sobie sprawę, iż prawdopodobnie wiele zawartych w niej wątków i wydarzeń nie miałoby prawa mieć miejsca w rzeczywistości, więc oceniam ją pod względem czysto literackim.


Podsumowując, "Bikini" to według mnie książka, która potrafi zachwycić, ale i odrzucić. Wszystko zależy od osoby, która dostanie ją w swoje ręce. Jednego oburzy rozwiązłość i bezwstydne zachowanie bohaterów, a drugiego urzekną opisy uczuć, wyznawanej sobie naprędce miłości w czasach wiecznego niepokoju i niewinna naiwność Anny Marty Bleibtreu. Ja zdecydowanie należę do osób, które ta książka ujęła.

"Bikini" to kolejna książka, po którą prawdopodobnie nigdy bym nie sięgnęła, gdyby nie znajomości, poprzez które znalazła się w moim domu. I gdyby nie te znajomości i przypadek, który sprawił, że postanowiłam przeczytać ją jako pierwsza w kolejce, straciłabym szansę na poznanie naprawdę cudownej historii.

Na początku poznajemy Annę Martę Bleibtreu, młodą mieszkankę...