Strata bliskiej osoby na zawsze odciska na nas swoje piętno, bezpowrotnie zmienia całe nasze dotychczasowe życie. Już na zawsze. Mackenzie nie traci jednak tylko ukochanej siostry, traci cząstkę siebie samej, swoją drugą połówkę - bliźniaczkę. Gdy tuż po przeprowadzce spowodowanej awansem ich ojca Willow niespodziewanie popełnia samobójstwo, członkowie rodziny będą musieli jakoś zmierzyć się z zastałą ich sytuacją, a całkowicie obce otoczenie w żaden sposób im tego nie ułatwi. Mackenzie znajdzie swoje ukojenie w miejscu, o którym nigdy by nawet nie pomyślała. W osobie, której kompletnie nie znała, a której mimo wszystko zaufała. Wraz z tragiczną śmiercią dziewczyny przed jej bliźniaczką otwiera się nowy rozdział życia. Czy będzie w stanie pogodzić się z odejściem najbliższej jej osoby? Czy będzie potrafiła czymkolwiek zapełnić pustkę, jaką pozostawiła po sobie w jej sercu Willow?

"Więcej kawałków we mnie dopasowało się do pozostałych, ale już straciłam rachubę.
Już nie musiałam liczyć".

Z twórczością Tijan miałam już wcześniej styczność, a miało to miejsce przy pełnej rodzinnych intryg i miłosnych zawirowań serii "Fallen Crest", która zdecydowanie przypadła mi do gustu. Nie ma w niej natomiast miejsca na jakąkolwiek delikatność czy też subtelność, dlatego też byłam ogromnie ciekawa, jak Meyer poradzi sobie w tak odmiennej, pełnej emocji tematyce. Czy pozycja ta okaże się kolejnym bestsellerem spod jej pióra?

W pozycji tej poprowadzona została uwielbiana przeze mnie narracja pierwszoosobowa i szczerze mówiąc nie wyobrażam sobie, by w przypadku tej książki mogłoby być inaczej. Wszystkie następujące po sobie wydarzenia poznajemy oczami Mackenzie, dzięki czemu jesteśmy w stanie poznać zarówno ją samą, jak i wszystkie ogarniające ją w danych momentach uczucia i kotłujące się wewnątrz niej emocje. Stopniowo odkrywa się ona przed czytelnikiem, odziera się z warstw i pozwala spojrzeć na jej przeszłość, przez co jesteśmy w stanie zrozumieć zarówno ją samą, jak i jej siostrę Willow. Mackenzie zawsze była tą bliźniaczką, która żyła w cieniu drugiej. Mniej popularną, cichą, trzymająca się na uboczu, wręcz odrobinę wycofaną. Kiedy jednak nagle w jej rzeczywistości zabrakło Willow, dziewczyna podświadomie zaczyna przejmować część jej cech, staje się pewniejsza siebie, odważniejsza. Stara się też zwyczajnie być silna. Dla siebie, dla brata, rodziców, dziadków. Jednak skrywane głęboko emocje i tak prędzej czy później wydostaną się na zewnątrz. I to ze zdwojoną siłą. W historii tej pojawiają się również inne warte uwagi postaci, takie jak chociażby Ryan, obcy chłopak, który jako jedyny zapewni Mackenzie prawdziwe wsparcie oraz Robbie, jej młodszy brat, dla którego to właśnie ona stanie się opoką.

Styl Meyer należy do tych lekkich i niezwykle przyjemnych w odbiorze. Brak długich opisów (których mi osobiście odrobinę brakuje), dosyć krótkie rozdziały i przede wszystkim fabuła, która wciąga już od pierwszych stron razem sprawiają, że przez tę książkę po prostu się płynie. Przeczytałam ją w zaledwie jeden wieczór i muszę przyznać, że ta subtelniejsza wersja Tijan niesamowicie przypadła mi do gustu - z wielką chęcią sięgnęłabym po podobną historię spod jej pióra. Sam wątek romantyczny nie zrobił na mnie zbyt wielkiego wrażenia, był dosyć schematyczny i zabrakło mi stopniowego budowania napięcia pomiędzy bohaterami, którego praktycznie nie odczuwałam. Miałam wręcz wrażenie, że miłosna historia została zepchnięta przez autorkę na drugi plan i szczerze mówiąc kompletnie mi to nie przeszkadzało. Nadrobiła to bowiem poprzez przelanie na kartki papieru całej gamy emocji, które odczuwała Mackenzie po stracie Willow. Ukazała także jej wzruszające stosunki z bratem i trudne, chwilami wręcz przytłaczające relacje z rodzicami, którzy nie byli w stanie jej zrozumieć. I przede wszystkim przedstawiła wewnętrzną przemianę głównej bohaterki, jej walkę o bycie widzialną - walkę z samą sobą. A sama końcówka... Nie sądziłam, że Tijan uda się mnie czymkolwiek zaskoczyć, myślałam, że to dosyć prosta i oczywista historia, za którą nie kryje się nic więcej. Cóż, myliłam się.

Podsumowując, "Pozwól mi zostać" to całkowicie inna, o wiele bardziej subtelna odsłona twórczości Tijan, więc jeśli seria "Fallen Crest" nie do końca przypadła Wam do gustu, myślę, że warto dać autorce drugą szansę. Porusza ona bowiem niesamowicie delikatny temat, który przelewa na kartki poprzez skrajne emocje, tym samym niejednokrotnie wzruszając.

Strata bliskiej osoby na zawsze odciska na nas swoje piętno, bezpowrotnie zmienia całe nasze dotychczasowe życie. Już na zawsze. Mackenzie nie traci jednak tylko ukochanej siostry, traci cząstkę siebie samej, swoją drugą połówkę - bliźniaczkę. Gdy tuż po przeprowadzce spowodowanej awansem ich ojca Willow niespodziewanie popełnia samobójstwo, członkowie rodziny będą musieli...