Co za piękna książka!!! Ma w sobie to, czego oczekuję od literatury - żeby ruszyła mi serce i żeby stawiała pytania, niekoniecznie na nie odpowiadając.
Jest kilka powodów przemawiających przeciwko przeczytaniu "Kwiatów dla Algernona"
- paskudna okładka (!!!),
- przypisanie tej książki do gatunku SF - jeśli ktoś lubi science-fiction, może się przejechać, a jeśli ktoś ma alergię na ten rodzaj literatury zupełnie niepotrzebnie ją ominie,
- nieszczęsne określenie jej jako moralitetu - od razu się jeżę jak słyszę, że ktoś mnie bedzie pouczał.

Jednak "Kwiaty..." mnie zachwyciły, aż walczę z chęcią opowiedzenia wam fabuły :) Droga Charliego z mroku do światła jest fascynująca, radosna i smutna zarazem, jego refleksje niby proste ale takie prawdziwe. Bardzo podobał mi się język książki, od prostego pełnego koszmarnych błędów do wyrafinowanego języka geniusza. Zazdrościłam Charliemu jasności umysłu i żałowałam go zarazem. Na koniec się spłakałam.

P.S. Pierwszy raz spotkałam się z tym tytułem w dyskusji o książce-starterze, która mogłaby zarazić miłością do czytania dorosłą osobę. Zgadzam się, że "Kwiaty dla Algernona" są taką lekturą. Dziękuję osobom, dzięki którym ją przeczytałam. Polecam goraco!

Co za piękna książka!!! Ma w sobie to, czego oczekuję od literatury - żeby ruszyła mi serce i żeby stawiała pytania, niekoniecznie na nie odpowiadając.
Jest kilka powodów przemawiających przeciwko przeczytaniu "Kwiatów dla Algernona"
- paskudna okładka (!!!),
- przypisanie tej książki do gatunku SF - jeśli ktoś lubi science-fiction, może się przejechać, a jeśli ktoś ma...