Dalsze losy Agaty Doniemirskiej po, które mówiąc szczerze sięgnęłam z mieszanymi uczuciami, ponieważ wiele kontynuacji nie ma już tej lekkości i świeżości jednym słowem tego, czegoś, co każe mimo zmęczenia oczów czytać, a co tak często ma literacki debiut- ciekawość, co będzie dalej? A także to, iż nie sugeruję się opiniami innych, bo o gustach także tych czytelniczych się nie dyskutuje.
To swego rodzaju zadanie matanoi, a wiec nawrócenia, oczyszczenia, jakie stawia przed Agatą, Rafał staje się momentem przełomowym, który pozwala zmierzyć się jej z rzeczami trudnymi takimi, jak tajemnicze pojawianie i znikanie taty w czasach dzieciństwa, życia po stracie Kostka, lęku, czy wręcz strachu przed pojawieniem się byłego męża Franza, a także zagadką kim jest tajemnicza kobieta, od której otrzymała list, że to ona opiekuje się grobem jej taty i chętnie się z Agatą spotka, aby jej o nim opowiedzieć, odejściu Marka, którego naprawdę kochała.
Oczyszczenie dokonuje się też w sposobie patrzenia na świat Radomskiego będącego szefem, Krzysztofa. Na początku książki jest on przekonany, że wolność daję posiadanie pieniędzy, w jak dużym jest błędzie przyjdzie mu się boleśnie przekonać, kiedy hakerzy, po włamaniu się to systemu zabezpieczającego firmę zażądają bajońskiej sumy okupu. Wtedy z pomocą przyjdzie mu niepozorny historyk sztuki jakim jest Krzysztof, a właściwie, jego przyjaciel Rafał. Radomski będzie przekonany, że Krzysztof jako dowodu wdzięczności poprosi o dużą sumę pieniędzy i po raz kolejny będzie w błędzie, bo pasjonat historii sztuki za namową Rafała poprosi o kursy karate dla Joasi i Gajki oraz o nowy, szybki laptop dla Kuby.

Czasem denerwują zdecydowanie za długie opisy przebiegu lotu, czy wizyty w banku.
Za to na duży plus szczegółowy opis ulic Krakowa, ale to moje ulubione miasto, wiec o grodzie Kraka mogę dużo i nigdy mi się nie znudzi ;)
Mądra opowieść o silę prawdziwej przyjaźni, która pomaga przetrwać wszelkie zawirowania w życiu, zwrócenie uwagi na to, że czasem z pozoru zwykli nauczyciele pomagają nam stać się kimś innym bardziej pewnym siebie, wierzącym w swoje możliwości, jak pani Kala.
Zwraca również uwagę, że warto w biegu codziennego dnia dostrzegać małe rzeczy, jak dobra kawa, ciekawa książka, słoneczna pogoda. Powrót do przeszłości nie musi oznaczać bólu, czy rozpamiętywania, ale może pomóc, w tym by bez obciążenie nią dalej życiu wolnym.
"Zrozum, co Cię spotkało, co Cię ukształtowało, co zraniło, a staniesz się inna. Nie gorsza, ani lepsza. Ale inna.
Książkę polecam bardzo :)

Dalsze losy Agaty Doniemirskiej po, które mówiąc szczerze sięgnęłam z mieszanymi uczuciami, ponieważ wiele kontynuacji nie ma już tej lekkości i świeżości jednym słowem tego, czegoś, co każe mimo zmęczenia oczów czytać, a co tak często ma literacki debiut- ciekawość, co będzie dalej? A także to, iż nie sugeruję się opiniami innych, bo o gustach także tych czytelniczych się...