Ciekawe zetknięcie się z piórem Reja. Jak to w Polsce, nikt z nikim nie potrafi się dogadać.

Ciekawe zetknięcie się z piórem Reja. Jak to w Polsce, nikt z nikim nie potrafi się dogadać.

Okazuje się, że od 500. lat nic nowego pod słońcem między biznesmenem, politykiem a księdzem. Panowie srogo sobie dokazują, obnażając ludzkie przywary i dissując wszystkie zawody po kolei. Czego tu nie ma: kupczenie stanowiskami, lizusostwo, wyzysk, patologie, interesowność, przemoc, upadek wartości, hajs, kontrola, szantaż. Są też rady, jak w całym życiowym zgiełku zachować godność. Z punktu widzenia poetyki - świetny wiersz zdaniowy z rymami gramatycznymi. Arcydzieło literatury polskiej.

Okazuje się, że od 500. lat nic nowego pod słońcem między biznesmenem, politykiem a księdzem. Panowie srogo sobie dokazują, obnażając ludzkie przywary i dissując wszystkie zawody po kolei. Czego tu nie ma: kupczenie stanowiskami, lizusostwo, wyzysk, patologie, interesowność, przemoc, upadek wartości, hajs, kontrola, szantaż. Są też rady, jak w całym życiowym zgiełku...

Prosty i czytelny przekaz konfliktów w XVI wiecznej wsi polskiej. No i ta polszczyzna palce lizać.

Prosty i czytelny przekaz konfliktów w XVI wiecznej wsi polskiej. No i ta polszczyzna palce lizać.

Utwór stanowi odbicie konfliktu jaki w ówczesnej Polsce miał miejsce pomiędzy szlachtą, duchowieństwem i chłopstwem. Najbardziej dostaje się duchowieństwu za lenistwo, chciwość i zamiłowanie do życia w przepychu. W nieco mniejszym stopniu również atakowana jest szlachta za jej przedkładanie własnych interesów nad dobro ojczyzny, przekupstwo i nierzetelność. Cała rozmowa kończy się wnioskiem, że nikt nie jest zainteresowany zmianami i wszelkie dyskusje niczego nie dadzą. Jakie to prawdziwe nawet po upływie prawie 500 lat.

Utwór stanowi odbicie konfliktu jaki w ówczesnej Polsce miał miejsce pomiędzy szlachtą, duchowieństwem i chłopstwem. Najbardziej dostaje się duchowieństwu za lenistwo, chciwość i zamiłowanie do życia w przepychu. W nieco mniejszym stopniu również atakowana jest szlachta za jej przedkładanie własnych interesów nad dobro ojczyzny, przekupstwo i nierzetelność. Cała rozmowa...

To taki dialog o polityce i współczesnych bohaterom palących sprawach. Były to czasy reformacji, więc jest krytyka duchowieństwa. Pojawił się szlachecki program reform prawnych, więc jest krytyka posłów. Najniższej warstwie "zawsze nędza", to akurat zawsze przewijało się w historii.

To taki dialog o polityce i współczesnych bohaterom palących sprawach. Były to czasy reformacji, więc jest krytyka duchowieństwa. Pojawił się szlachecki program reform prawnych, więc jest krytyka posłów. Najniższej warstwie "zawsze nędza", to akurat zawsze przewijało się w historii.

Język polski zaiste jest piękny,ale bez przypisów dzieła tego nijak da się zrozumieć :-P

Język polski zaiste jest piękny,ale bez przypisów dzieła tego nijak da się zrozumieć :-P

Ta książka to wyzwanie wymagające skupienia, sporej wiedzy i wyobraźni językowej. Koniecznie trzeba sięgnąć po wydanie z dobrymi przypisami (znacznie lepsze od tego z Siedmioroga jest wydanie Ossolineum).

Chyba dla wszystkich uczniów czytanie fragmentów Reja jest męką. Jeśli jednak kogoś interesuje bogactwo słownictwa, zaginione związki frazeologiczne, stosunki społeczne w dawnej Polsce, czy po prostu historia polskiej literatury, to koniecznie musi do Rozprawy powrócić.

Ta książka to wyzwanie wymagające skupienia, sporej wiedzy i wyobraźni językowej. Koniecznie trzeba sięgnąć po wydanie z dobrymi przypisami (znacznie lepsze od tego z Siedmioroga jest wydanie Ossolineum).

Chyba dla wszystkich uczniów czytanie fragmentów Reja jest męką. Jeśli jednak kogoś interesuje bogactwo słownictwa, zaginione związki frazeologiczne, stosunki społeczne...

"Ksiądz pana wini, pan księdza
A nam prostym zewsząd nędza."

"Ksiądz pana wini, pan księdza
A nam prostym zewsząd nędza."

Mikołaj Rej przedstawia w tym dialogu różnice i stosunki panujące między stanami ówczesnej, XVI-wiecznej, Rzeczypospolitej : szlachtą, duchowieństwem i chłopstwem. Przedstawiciele tych stanów polemizują ze sobą, wytykając sobie nawzajem swe wady (taka to już nasza cecha). Mikołaj Rej odważył się tu skrytykować najbardziej znaczące stany tamtych czasów, tj. szlachtę i duchowieństwo.
Utwór w wielu aspektach jest aktualny po dziś dzień (zwłaszcza końcówka). Dziś ma on również dodatkową wartość - możemy poznać społeczeństwo naszego kraju sprzed ponad 400 lat.
Jedynym, acz niezmiernie uciążliwym minusem tego dialogu, jest bardzo archaiczny język.
Mimo tego taką klasykę naszej literatury trzeba znać.

Mikołaj Rej przedstawia w tym dialogu różnice i stosunki panujące między stanami ówczesnej, XVI-wiecznej, Rzeczypospolitej : szlachtą, duchowieństwem i chłopstwem. Przedstawiciele tych stanów polemizują ze sobą, wytykając sobie nawzajem swe wady (taka to już nasza cecha). Mikołaj Rej odważył się tu skrytykować najbardziej znaczące stany tamtych czasów, tj. szlachtę i...

Przeczytałem już trochę utworów z podobnego okresu i bywały dużo lepsze niż ten. Twórczość Reja niespecjalnie mi się spodobała, przez taką formę trochę trudno było mi skupić się na tekście. Kilka fragmentów było wprawdzie całkiem ciekawych i powiedziałbym nawet, że ponadczasowych, ale ogólnie ten utwór mnie nie zachwycił.
Jak ktoś interesuje się historią języka, to jak najbardziej warto. W przeciwnym wypadku nie polecam.

Przeczytałem już trochę utworów z podobnego okresu i bywały dużo lepsze niż ten. Twórczość Reja niespecjalnie mi się spodobała, przez taką formę trochę trudno było mi skupić się na tekście. Kilka fragmentów było wprawdzie całkiem ciekawych i powiedziałbym nawet, że ponadczasowych, ale ogólnie ten utwór mnie nie zachwycił.
Jak ktoś interesuje się historią języka, to jak...