Docieram więc i do tomu 12! Bardzo szybko pochłaniam każdą kolejną część przygód Czarnego Szermierza, dzięki wartkiej akcji i lekkiemu stylowi autora. Co tym razem zmalował Kirito?

"– To... To brzmi strasznie...
– Kto wie czy i ty nie znajdziesz się w podobnej sytuacji. Przez ponad dwa lata śliniłeś się tu i tam do różnych dzieweczek.
– Do-do ni-nikogo się nie śliniłem!"

Poprzedni tom zakończył się w znienawidzonym przez czytelnika momencie, zostawiając mnie z masą pytań, a znikomą ilością odpowiedzi. Nie mogąc wytrzymać ani chwili dłużej sięgnęłam po kolejny tom (dobrze, że zrobiłam zapasy).

Tom rozpoczyna się refleksją głównego bohatera, gdzie wspomina (krótko, zwięźle i na temat) wydarzenia z poprzednich kilku tomów (wybiórczo z tych dawniejszych). Widać, że nasz bohater nie jest rozpieszczany i co chwilę coś przerywa mu życie normalnego nastolatka.

Tym razem doczekałam się jakichś wyjaśnień, jednak zwiększyły one liczbę moich pytań. Tajemnicza dziewczynka, którą spotkali w poprzednim tomie próbuje nieco nakreślić sytuację, w jakiej aktualnie się znaleźli. Jest to mała chwila oddechu przed tym, co czeka naszych wiernych druhów później. Pomimo największych trudności, Kirito ani myśli się poddać.

Najbardziej jednak zdziwiło mnie zachowanie Czarnego Szermierza. Dowiedział się czegoś z odległej przeszłości, stanął z tym twarzą w twarz, zamiast po prostu okazać chociaż cień złości, nienawiści, wrogości, on po prostu... Wątpię czy dużo osób na jego miejscu potrafiłoby okazać tyle zrozumienia, co on...

"– Nadejdzie kiedyś taki czas, że i ty poznasz gorzki smak rezygnacji. Nie wtedy, gdy mimo wszelkich starań cel wciąż będzie poza zasięgiem... Lecz wtedy, gdy będziesz musiał zaakceptować myśl, że prawdopodobnie nigdy go nie dosięgniesz."

Oczywiście nie obyło się w tym tomie bez humoru, który nie był wymuszony, a stanowił swojego rodzaju urozmaicenie. Dzięki niemu o wiele przyjemniej przebiegało się przez kolejne stroniczki.

"– Od tego główkowania pewnie zgłodnieliście. Jedzcie.
– W sensie, że jak zjemy, to nie zapomnimy zapamiętanej formuły? – spytałem z nadzieją w głosie.
– Głupiś, czy tylko udajesz?
– Nie było pytania..."

I w tym tomie nie obeszło się bez spektakularnych walk, które przyprawiały o szybsze bicie serca. Jednak nie tylko to, a raczej nowo poznane postacie. Podczas lektury zaczęłam się zastanawiać, jak można doprowadzić kogoś do takiego stanu, w jakim aktualnie się znalazły i tylko po co? Dla własnych korzyści? Ciężko jest mi pojąć, co kieruje osobą odpowiedzialną za to wszystko.

Polecam zapoznać się z tym tomem, na pewno znajdziecie w nim masę odpowiedzi i jeszcze więcej pytań. Nie brakuje heroicznych momentów, niespodziewanych zwrotów akcji i spektakularnych potyczek. Wszystko to zadowoli każdego fana uniwersum SAO, ale również zwykłego czytelnika, który nie miał z tą serią nic wspólnego. Radzę nadrabiać zaległości!

Docieram więc i do tomu 12! Bardzo szybko pochłaniam każdą kolejną część przygód Czarnego Szermierza, dzięki wartkiej akcji i lekkiemu stylowi autora. Co tym razem zmalował Kirito?

"– To... To brzmi strasznie...
– Kto wie czy i ty nie znajdziesz się w podobnej sytuacji. Przez ponad dwa lata śliniłeś się tu i tam do różnych dzieweczek.
– Do-do ni-nikogo się nie...

Przy takim zakończeniu nie można nie sięgnąć po kolejny tom.

Przy takim zakończeniu nie można nie sięgnąć po kolejny tom.

Cóż mogę powiedzieć o 12-tym tomie tej serii? Kolejny raz autor rozpisał się opisując zaledwie jeden dzień. Tak, cały dwunasty tom opisuje jeden dzień z punktów widzenia dwóch głównych bohaterów. Kończy się w sposób niejasny co tylko podsyca i prowadzi do chwilowej złości. "KIEDY NASTĘPNY TOM???!!" Jak zawsze książkę czytało się niebywale dobrze. Sama historia, jak i tłumacz odwalają świetną robotę ;) Jak zawsze polecam.

Cóż mogę powiedzieć o 12-tym tomie tej serii? Kolejny raz autor rozpisał się opisując zaledwie jeden dzień. Tak, cały dwunasty tom opisuje jeden dzień z punktów widzenia dwóch głównych bohaterów. Kończy się w sposób niejasny co tylko podsyca i prowadzi do chwilowej złości. "KIEDY NASTĘPNY TOM???!!" Jak zawsze książkę czytało się niebywale dobrze. Sama historia, jak i...

Do tej pory najsłabszy tom z całej serii.

Do tej pory najsłabszy tom z całej serii.