Są takie książki, których sami byśmy nie kupili, nie zwrócili na nie uwagi, choć wielokrotnie nasz wzrok prześlizgiwał się po nich, gdy szukaliśmy jakiejś ciekawej lektury na pułkach księgarni. Dla mnie właśnie taką książką były Kłamstwa Locke'a Lamory, autorstwa Scotta Lyncha. Przy następnej okazji będę musiał serdecznie podziękować znajomemu księgarzowi, który, gdy poprosiłem go, aby mi coś polecił, wskazał właśnie ów książkę. Szukałem jakiejś odskoczni od typowej fantasy z magią i mieczem w tle, i właśnie Camorrze - mieście w konwencji podobnym do włoskiej Wenecji - odnalazłem grupę niezwykłych złodziei, którzy nie byli byle kieszonkowcami, a profesjonalistami, którzy okradali arystokrację z wielkiej kasy.
Wszystko w tej książce zachwyca od samego początku. Bohaterowie nie są płascy i standardowi, każdy z nich ma swoją przeszłość i motywację do takich, a nie innych działań - na brawa zasługuje przede wszystkim główny bohater i teksty, którymi rzuca na prawo i lewo, a przy których nie raz i nie dwa musiałem parsknąć szczerym śmiechem. Świat przedstawiony został dopracowany w najdrobniejszych szczegółach i muszę przyznać, że już długo nie czytałem o tak urokliwym, ciekawym i tajemniczym miejscu jak utworzona na gruzach starożytnej cywilizacji, skąpana w blasku "Nibyzmierzchu" Camorra. Na uwagę zasługują także ciekawe i często odgrywające niebanalną rolę postacie poboczne.
Całość została napisana językiem, który niezwykle pobudza wyobraźnię, tworząc nam w głowie dokładny obraz tego, co się dzieje na kolejnych stronach tej szalenie wciągającej powieści. Opisy nie są zbyt długie, nie przytłaczają, a przedstawiają nam piękny, ale też brutalny i niebezpieczny świat. Dialogi to już mistrzostwo świata, nie da się przy nich nie śmiać - autor idealnie trafił w moje poczucie humoru. Sama historia wciąga jak ruchome piaski i nie pozwala się oderwać od książki, dopóki nie przeczytamy ostatniej strony. Liczne zwroty akcji nie raz zaskakują, nie pozwalając się nudzić.
Dla mnie najlepszym wyznacznikiem, czy dana historia jest naprawdę ciekawa, jest ta niewidzialna więź, która powinna się utworzyć między bohaterami, a czytelnikiem, który całym sobą przeżywa ich perypetie. W tym przypadku nieźle się wkurzyłem w pewnym momencie, a na koniec musiałem się tryumfalnie uśmiechnąć - historia Locke'a i Niecnych Dżentelmenów wzbudziła we mnie te emocje i przez tę immersję trafia do moich ulubionych pozycji. Tak między nami, już nie mogę się doczekać, kiedy dorwę kolejną część tego świetnego cyklu!

Są takie książki, których sami byśmy nie kupili, nie zwrócili na nie uwagi, choć wielokrotnie nasz wzrok prześlizgiwał się po nich, gdy szukaliśmy jakiejś ciekawej lektury na pułkach księgarni. Dla mnie właśnie taką książką były Kłamstwa Locke'a Lamory, autorstwa Scotta Lyncha. Przy następnej okazji będę musiał serdecznie podziękować znajomemu księgarzowi, który, gdy...