5/10 – PRZECIĘTNY

Po zwycięskim starciu z Wilkami Susannah zostaje porwana przez zamieszkującego jej ciało demona o imieniu Mia. Dziewczyna trafia do Nowego Jorku z 1999 roku, gdzie zgodnie z pragnieniem Mii, ma urodzić jej dziecko. Śladem Susannah ruszają Callahan oraz Jake, których zadaniem jest odnaleźć i uratować przyjaciółkę. Tymczasem Roland i Eddie przybywają do Nowego Jorku z roku 1977, gdzie mają za zadanie przekonać pewnego mężczyznę do sprzedaży parceli, na której rośnie niezwykle cenna róża. Zanim jednak wyruszą w dalszą podróż ku Mrocznej Wieży, będą musieli skonfrontować się również z pewnym młodym pisarzem o nazwisku… Stephen King.

Opiniując poprzedni tom serii wyraziłem zaciekawienie w jaki sposób autor wybrnie z dość karkołomnego pomysłu na jego zakończenie i jak poradzi sobie z kontynuowaniem wątków rozpoczętych w „Wilkach z Calla”. Bałem się, że wplecenie w fabułę powieści siebie samego, będzie dla Kinga i całej serii „Mrocznej Wieży” przysłowiowym strzałem w kolano. Jestem w stanie zrozumieć, że traumatyczne wydarzenie (jakim niewątpliwie było otarcie się o śmierć) wywarło na autora i jego twórczość wielki wpływ, niemniej jednak umieszczenie swojej osoby jako centralnej postaci własnej powieści, trąci nieco pretensjonalnością. O dziwo fragment książki mówiący o spotkaniu bohaterów ze swoim „stwórcą”, był jednym z ciekawszych elementów tej książki, która zawiodła mnie niestety w paru innych elementach. Przede wszystkim w treść wkradło się kilka słabych rozwiązań fabularnych oraz przynajmniej jeden poważny błąd logiczny (sprzedaż nieruchomości fikcyjnej firmie reprezentowanej przez nieistniejących ludzi? Nie sądzę by gdziekolwiek coś takiego przeszło). Osobną kwestią jest fakt, że szósty tom cyklu poświęcony jest w głównej mierze Susannah, czyli najmniej lubianemu przeze mnie członkowi ka-tet. Pani Dean irytuje mnie od samego początku, a pomysł na jej kolejne wcielenie ociera się niemal o absurd. Cieszyłem się więc każdym najkrótszym nawet momentem powieści, w którym pałeczkę przejmowali inni bohaterowie (szczególnie Roland i Eddie), kiedy bowiem na czoło wysuwała się Susannah, automatycznie zacząłem ziewać z nudów.

Moim zdaniem szósty tom serii jest póki co najsłabszą częścią cyklu „Mrocznej Wieży”, jednakże stanowi on integralną część całości i chcąc ogarnąć serię, trzeba przeczytać również i jego. „Pieśń Susannah” to bardzo przeciętna lektura, która na szczęście jest zdecydowanie krótsza niż jej poprzedniczki i głównie to jakoś ją ratuje.

5/10 – PRZECIĘTNY

Po zwycięskim starciu z Wilkami Susannah zostaje porwana przez zamieszkującego jej ciało demona o imieniu Mia. Dziewczyna trafia do Nowego Jorku z 1999 roku, gdzie zgodnie z pragnieniem Mii, ma urodzić jej dziecko. Śladem Susannah ruszają Callahan oraz Jake, których zadaniem jest odnaleźć i uratować przyjaciółkę. Tymczasem Roland i Eddie przybywają do...