Prawda jest taka, że wystarczy mi dać cokolwiek, co ma "Gdańsk" w nazwie, a przeczytam od deski do deski. W połączeniu z wiekiem XIX powinnam po prostu rozpłynąć się w kałużę zachwytu, ale jakoś... czegoś tu zabrakło.

Wspomnienia Trojana są pogodne, nostalgiczne, przepełnione ciepłem, żywymi uczuciami do swoich bliskich, są po prostu światem idealnym - solidnym, prawym, szlachetnym, wyrozumiałym i łagodnym. I nic więcej.
Strasznie bym sobie życzyła czegoś barwniejszego, nasyconego szczegółami "codziennymi", które dopiero z czasem nabierają wartości: więcej szkoły, przyjaciół, rozrywek, zakupów, ubrań, wycieczek, tego wszystkiego, co dziś wydaje się tak uroczo staromodne.

A jednak mimo że nie zostawia po lekturze wyrazistych wspomnień, książka Trojana na swój sposób jest przyjemna. Dobre czytadło, nawet jeśli trochę bez wyrazu.
Tradycyjnie największe pochwały powinno otrzymać wydawnictwo, bo jeśli jakaś publikacja jest powiązana ze słowo/obraz terytoria, można być pewnym olśniewającej typografii.

Prawda jest taka, że wystarczy mi dać cokolwiek, co ma "Gdańsk" w nazwie, a przeczytam od deski do deski. W połączeniu z wiekiem XIX powinnam po prostu rozpłynąć się w kałużę zachwytu, ale jakoś... czegoś tu zabrakło.

Wspomnienia Trojana są pogodne, nostalgiczne, przepełnione ciepłem, żywymi uczuciami do swoich bliskich, są po prostu światem idealnym - solidnym, prawym,...

Pięknie wydana, cudowna podróż w czasie. Autor, o niewątpliwym literackim talencie, pisze o swoim ojcu i o sobie. Obydwaj panowie są przesympatyczni - co czuje się podczas lektury. Wrodzony optymizm, romantyczna dusza i odrobina nostalgii - taki klimat

Pięknie wydana, cudowna podróż w czasie. Autor, o niewątpliwym literackim talencie, pisze o swoim ojcu i o sobie. Obydwaj panowie są przesympatyczni - co czuje się podczas lektury. Wrodzony optymizm, romantyczna dusza i odrobina nostalgii - taki klimat

Gdybym miała spisać kiedyś wspomnienia to chciałabym, żeby były utrzymane w klimacie tej książki - pogodnym i pełnym ciepłej nostalgii. Johannes Trojan oprócz lekkiego pióra miał też odpowiednio sympatyczny charakter - doceniał swoje życie, czerpał z niego radość i potrafił godzić się z tym, co mu przynosiło.

Wbrew tytułowi nie jest to tylko powieść o ojcu Johanna - oprócz wspomnień o ukochanym rodzicu są także rozdziały poświęcone m.in. pobytowi w Twierdzy Wisłoujście, w której odbywał karę więzienia za obrazę majestatu cesarza, a także wspomnienia samego autora. XIX-wieczne życie w Gdańsku odmalowywał z dużą szczegółowością skupiając się czasem na detalach być może banalnych i oczywistych dla sobie współczesnych, ale dla nas nieocenionych.

Gdybym miała spisać kiedyś wspomnienia to chciałabym, żeby były utrzymane w klimacie tej książki - pogodnym i pełnym ciepłej nostalgii. Johannes Trojan oprócz lekkiego pióra miał też odpowiednio sympatyczny charakter - doceniał swoje życie, czerpał z niego radość i potrafił godzić się z tym, co mu przynosiło.

Wbrew tytułowi nie jest to tylko powieść o ojcu Johanna -...

Nieocenione źródło radości dla miłośników Gdańska i jego historii. Ciepła, nostalgiczna, klimatyczna. Chciało się czytać. Żal, że tak krótka.

Nieocenione źródło radości dla miłośników Gdańska i jego historii. Ciepła, nostalgiczna, klimatyczna. Chciało się czytać. Żal, że tak krótka.