Jakiś czas temu, zupełnie przypadkowo, w moje ręce trafiła książka Renee Carlino „Zanim zostaliśmy nieznajomymi”. Książka zainteresowała mnie okładką, która nie wiedzieć czemu zahipnotyzowała mnie obietnicą dobrej lektury.

Już od pierwszych stron autorka urzekła mnie prostym i niewymuszonym stylem pisania. Zaciekawiła na tyle mocno, bym chciała poznać losy głównych bohaterów.

Grace i Matt, są typowym przykładem zwariowanej studenckiej miłości, która wbrew pozorów, jest bardzo prawdziwa i niewymuszona. Niestety, każdy z bohaterów, ma swój pomysł na dalsze życie, a kompromis raczej nie wchodzi w grę. Praktycznie z dnia na dzień, uczucia tych dwojga, zostają zastąpione pragnieniem osiągnięcia sukcesu. Każde z nich idzie swoją drogą, do czasu……
Autorka wykreowała bardzo wyraziste postacie, nadając im szczególne cechy osobowości. Bohaterów, którzy wywodzą się z zupełnie innych kręgów społecznych, posiadają inny system wartości, ale mimo wszystko nie poddają się i walczą z przeciwnościami losu.

Stosując, ulubioną przeze mnie, dwutorową narrację oraz podróż w czasie, Pani Carlino sprawiła, że moje zaciekawienie treścią osiągnęło maximum. Autorka podzieliła książkę na trzy części: teraźniejszość, retrospekcja przeszłości, teraźniejszość, dając mi przy tym, możliwość poznania całej historii przez pryzmat lat.

Historia, sama w sobie, nie jest szczególnie wyjątkowa i pasjonująca. Takie opowiastki już w literaturze bywały i to niejednokrotnie. Dobrze się to czytało, a chyba to jest najważniejsze. Były emocje, wzruszenia, była też radość. Końcówka nieco mnie rozczarowała. Mimo, iż spodziewałam się takiego obrotu sprawy, to takiej słodkości już nie. Jak dla mnie zbyt cukierkowo.
Książka „Zanim zostaliśmy nieznajomymi” to miły przerywnik między literaturą wyższych lotów. Doskonała na weekendowy relaks lub deszczowe popołudnie.


https://kryminalnakuchnia.com/zanim-zostalismy-nieznajomymi-renee-carlino/

Jakiś czas temu, zupełnie przypadkowo, w moje ręce trafiła książka Renee Carlino „Zanim zostaliśmy nieznajomymi”. Książka zainteresowała mnie okładką, która nie wiedzieć czemu zahipnotyzowała mnie obietnicą dobrej lektury.

Już od pierwszych stron autorka urzekła mnie prostym i niewymuszonym stylem pisania. Zaciekawiła na tyle mocno, bym chciała poznać losy głównych...